مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی، پس از محکومیت در یک دادگاه ناعادلانه، ۱۲ سال گذشته را در زندان سپری کرده است.
اکبری منفرد در حال حاضر به اتهام «دشمنی با خدا» (محاربه)؛ حبس ۱۵ ساله خود را می‌گذراند؛ حکمی که به اتهام عضویت وی در گروه مخالف و ممنوعه مجاهدین خلق بدان محکوم شده است. عفو بین الملل گزارش داد که محکومیت وی بر اساس دیدار و تماس تلفنی وی با اعضای خانواده‌اش که اعضای مجاهدین خلق بوده‌اند، صادر شده است. منابع نزدیک به پرونده گفته‌اند که در دادگاه اکبری منفرد، که بیش از یک دهه پیش برگزار شده بود؛ قاضی گفته بود که او «هزینه فعالیت های خواهر و برادرش» را پرداخت خواهد کرد؛ که این نوعی مجازات جمعی غیرقانونی به شمار می‌رود. خواهر و برادر وی در میان کشته شدگان در جریان اعدامهای گسترده زندانیان در سال ۱۹۸۸ بوده‌اند.
در سال ۲۰۱۳، قانون گذاران ایرانی، قوانین کیفری مربوط به اتهام «دشمنی با خدا» (محاربه) را اصلاح کردند و تعریف باریک تری از «کشیدن اسلحه به روی جان، مال یا ناموس مردم و یا ایجاد رعب و وحشت با ایجاد فضای ناامنی» به کار بردند. خانواده اکبری منفرد استدلال می‌کنند که این تعریف باید به صورت عطف به ماسبق اجرا شده و مقامات باید او را در همان سال آزاد می‌کردند.
در اکتبر ۲۰۱۶، اکبری منفرد شکایتی رسمی را در داخل زندان اوین مطرح کرد و خواستار تحقیقات رسمی در مورد اعدامهای گسترده ۱۹۸۸ شد. از آن زمان، وی با یک سری از موارد انتقام جویانه روبرو شده است؛ زیرا مقامات زندان دسترسی وی به مراقبت های پزشکی را لغو کرده و ملاقات های اعضای خانواده، از جمله سه فرزندش را نیز محدود کردند.
در ماه مارس، مقامات اکبری منفرد را از زندان اوین تهران به زندان سمنان، (حدود ۳۵۰ کیلومتری خانواده‌اش) منتقل کردند. آنگونه که در قوانین سازمان ملل متحد در خصوص حداقل استانداردها و در مورد رفتار با زندانیان ارائه شده است؛ اخلال در زندگی اعضاء خانواده زندانیان به گونه غیر ضروری یا غیرممکن ساختن ملاقات با ایشان به منزله نقض حقوق زندانیان به شمار می‌رود.
مقامات باید اکبری منفرد را آزاد کرده و اطمینان حاصل کنند که همه افراد قادر خواهند بود تا بدون ترس از مجازات، به دنبال حقیقت و عدالت، درخصوص اعدامهای دسته جمعی زندانیان در سال ۱۹۸۸ اقدام نمایند.