دفتر آیت الله علی خامنه ای می گوید تصویر دو نامه ای را منتشر کرده که به نوشته این سایت،دستنوشته “عذرخواهی” آیت الله احمد آذری قمی از آقای خامنه ای است اما محققان مستقل اصالت این را رد کرده و محسن کدیور اسلام شناس و تاریخ پژوهش ایرانی آنها را “جعلی” خوانده است.
وب سایت آقای خامنه ای می گوید “در پی انتشار نامه پوزش خواهی مرحوم آیت‌الله آذری قمی از رهبر معظم انقلاب اسلامی در رسانه‌ها و طرح برخی ادعاها و تردیدها در صحت و تاریخ آن، برخی از پژوهشگران تاریخ انقلاب اسلامی و تعدادی از مراکز و مؤسسات فعال در حوزه مطالعات تاریخی… درخواست روشنگری و رفع ابهام کردند” و “این دفتر برای رفع هرگونه ابهام و به منظور بهره‌برداری همه‌ی علاقمندان بخصوص پژوهشگران حوزه تاریخ انقلاب اسلامی، تصویر آنها را منتشر می‌کند”.
متن یکی از دو نامه پیشتر در خبرگزاری های وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منتشر شده بود اما پژوهشگران و محققان مستقل می گویند در صحت این نامه های منسوب به آقای آذری قمی تردید جدی وجود دارد و آن را “جعلی” می خوانند.
آیت الله آذری قمی به دلیل انتقادهایی که در پایان عمر خود به آیت‌الله خامنه‌ای مطرح کرد، منزوی شد و در حالی که در خانه خود محصور بود، در ۲۲ بهمن ۱۳۷۷ در سکوت خبری درگذشت.
آقای آذری قمی در پایان عمر خود طی نامه ای سرگشاده به “مردم ایران و به ویژه جوانان”، به دلیل نقشی که در مجلس خبرگان رهبری در رسیدن آقای خامنه‌ای به جانشینی آیت الله خمینی داشت عذرخواهی کرد اما در سال های اخیر دفتر آیت الله خامنه ای و رسانه های نزدیک به سپاه پاسداران بر “عذرخواهی” آیت الله آذری قمی از رهبر ایران اصرار می کنند.
محسن کدیور از پژوهشگران امور دینی و تاریخ معاصر ایران در کانال تلگرامی خود نوشته است که “دو دستخط منتشره از سوی این دفتر نه تنها ابهامات و پرسش های اعتبار نامه عذرخواهی را رفع نکرد، بلکه ادله و قرائن جعلی بودن آن و نیز دستخط جدید را تقویت کرد”.
آقای کدیور نوشته است “تفاوت تاریخ دو نسخه دست خط عذرخواهی ادعایی نخست (دفتر رهبری، مورخ ۱۳ خرداد ۱۳۷۵، ۱۴ محرم ۱۴۱۷) و (خبرگزاری فارس، مورخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۷۶، فاقد تاریخ قمری) از ادله جعلی بودن آن است. کلیه اشکالات درباره سربرگ، صندوق پستی، جای درج تاریخ زیر امضا، تعارض قطعی محتوای نامه عذرخواهی با کلیه مطالب چهار سال آخر آذری به جای خود باقی است. خط تاریخ این دستخط با خط متن آن یکی نیست”.
به نوشته وی “بیانیه ها و نامه های انتقادی آذری قمی بعد از دو دستخط ادعایی مذکور به وضوح نشان می دهد آذری قمی با نقد ساختاری مرجعیت و رهبری خامنه ای در حصر جان داد و داغ عذرخواهی از رهبری را به دل مقام معظم گذاشت”.
احمد آذری قمی تا اوایل دهه ۷۰ شمسی از طرفداران آیت الله خامنه ای بود اما به مرور با “حجت‌الاسلام والمسلمین” خواندن آقای خامنه‌ای، انتخاب وی به رهبری در خرداد ۱۳۶۸ را از “باب ضرورت” دانسته و به ادامه پیدا کردن آن انتقاد داشت.
آیت الله آذری‌قمی، در نامه‌های متعددی، اعلام مرجعیت آیت‌الله خامنه‌ای را “نادرست” خوانده بود و از جمله در نامه ای که آبان سال ۱۳۷۴ منتشر کرده بود نوشته بود که اصرار بر “نفی صلاحیت مرجعیت آقای خامنه‌ای دارم”.
آقای آذری قمی در این نامه نوشته بود “من به وظیفه‌ی شرعی خود عمل می‌کنم و برای پیامدهای اطلاعاتی آن حتی قتل آماده‌ام. بیش از این لازم نمی‌دانم مطلب را تعقیب کنم.”
این نامه پس از آن نوشته شده بود که آقای آذری‌قمی اجازه چاپ رساله خود را نیافت.
احمد آذری‌قمی در اواخر عمر مبتلا به سرطان‌شد اما به دلیل حصرخانگی، امکان مداوا نیافت.
او در روز ۲۲ بهمن ۱۳۷۷ در بیمارستان خاتم‌الانبیای تهران وابسته به سپاه پاسداران، در حالی که تحت نظارت ماموران امنیتی بود، درگذشت.
