زینب جلالیان، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان یزد، در چهاردهمین سال حبس همچنان محروم از مرخصی و بدون چشم‌اندازی از آزادی، حکم حبس ابد خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم تحمل می‌کند. زینب جلالیان با وجود مشکلات پزشکی همچون ناخونک چشم، ناراحتی کلیه و بیماری زمینه‌ای آسم از رسیدگی مناسب پزشکی محروم است.
یک منبع مطلع در خصوص آخرین وضعیت این زندانی سیاسی به هرانا گفت: «علاوه بر مشکلات گذشته بر روی زبانش نیز جوش هایی مشاهده شده که میتواند نشان از مشکل کبدی باشد. همچنین مشکلاتی در زمینه قاعدگی خود هم دارد. گاهی برای رسیدگی به این بیماری ها به خارج از زندان هم اعزام می شود اما بدون درمان اساسی و رسیدگی پزشکی مناسب به زندان بازگردانده میشود.»
زینب خانم جلالیان در تاریخ ۸ اردیبهشت ۹۹ در حالی که دوران محکومیت خود را سپری میکرد به دلایل نامشخصی از زندان خوی به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین فرستاده شد و از آن جا به زندان کرمان تبعید شد. زینب جلالیان پس از ۳ ماه نگهداری در اتاق کوچکی در قرنطینه زندان کرمان به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل و در آبان‌ماه ۹۹ در چهارمین انتقال خود طی هشت ماه به زندان یزد تبعید شد.
زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تایید اما با یک درجه تخفیف مورد عفو قرار گرفته و به حبس ابد تقلیل یافت.
بنا به گفته زینب جلالیان در زمان بازداشت از طریق شلاق بر کف پا، مشت به شکم، کوباندن سر به دیوار و تهدید به تجاوز مورد آزار و شکنجه قرار گرفته بود.