برادر بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز ایرانی، که اخیرا بر اثر بی‌توجهی مسئولان زندان به وضعیت سلامتش جان باخت، می‌گوید که او حتی در اوج بیماری در حالی که توان حرکت و حرف زدن نداشت در بیمارستان پابند داشته و به تخت زنجیر شده بود.
آرمان کاظمی روز چهارشنبه، ششم بهمن در گفت‌وگو با وب‌سایت «حادثه۲۴» گفته است که برادرش بکتاش (مهدی کاظمی) در هر دو بار بستری شدن در بیمارستان در دوران حبس پابند داشته، اما این موضوع «بار دوم نه تنها او را محدود، بلکه به لحاظ فکری و روحی به شدت تحت تاثیر قرار داده و استرس مضاعفی به او وارد کرده بود».
آقای کاظمی در ادامه افزوده است که همسر آقای آبتین تا چند روز پس از انتقال به بیمارستان «با پماد جای پابندی را که در بیمارستان قبلی ایجاد شده بود می‌مالید تا کبودی، زخم و خون‌مردگی‌های قبلی او التیام یابد».
به گفته آقای کاظمی، پابند زدن و زنجیر کردن برادرش به تخت در بیمارستان در حالی صورت گرفته بود که او به دلیل عدم توانایی در حرکت امکان دستشویی رفتن نداشته و به او «سُند» وصل بوده است.
او در ادامه افزوده است که برادرش بکتاش آبتین پس از انتقال به بیمارستان «در آن‌چنان شرایط جسمانی بدی به سر می‌برده که حتی نای صحبت نداشته و خانواده او تنها کلمات معدودی را توانسته‌اند از او بشنوند».
آقای کاظمی به نقل از هم‌بندی‌های برادرش گفته که علائم کرونا از ۶ آذر در آقای آبتین آغاز شده بود، اما مسئولان زندان ۲۲ آذر مجوز مرخصی او را صادر کرده‌اند.
بکتاش آبتین ۱۸ دی در بیمارستانی در تهران جان باخت. او در یک سال گذشته دو بار به کرونا مبتلا شده بود.
این نویسنده، شاعر و فیلمساز با اتهاماتی چون عضویت در کانون نویسندگان ایران و حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای به شش سال زندان محکوم و از پنجم مهر ۱۳۹۹ و در اوج بحران شیوع کرونا در ایران برای اجرای حکم به زندان اوین منتقل شد.