نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل، در مصاحبۀ مفصلی با “جروزالم‌پست” از جمهوری اسلامی ایران به عنوان کانون اصلی مشکلات و مسائل امنیتی خاورمیانه و اسرائیل یاد کرده و افزوده است : دهه‌هاست که اختاپوس رژیم ایران بازوهای خود را از طریق حزب الله لبنان، جهاد اسلامی، حماس و شبه نظامیان دیگر در سوریه، دور اسرائیل حلقه کرده است. بنت گفته است سر این اختاپوس در تهران است و بازوان آن هزاران کیلومتر دورتر در اطراف اسرائیل.
بنت تصریح کرده است که متأسفانه اسرائیل به دام افتاد و به جای مبارزه با سر اختاپوس در ایران با بازوان آن در منطقه درگیر شد. نخست وزیر اسرائیل سپس افزوده است : او نخواهد گذاشت که جنگ سرد میان ایران و اسرائیل یک طرفه بماند و به این خاطر وی قصد دارد در این جنگ، حکومت اسلامی ایران را در همۀ عرصه ها و ابعاد ضعیف و زخمی کند.
نخست وزیر اسرائیل با اشاره به یک توافق احتمالی میان حکومت ایران و ایالات متحد آمریکا تأکید کرده است : توافقی که ده ها میلیارد دلار به جیب یک رژیم فاسد و ضعیف بریزد خطا است، زیرا این پول‌ها صرف ترور و جنگ در منطقه می شود و تهران با نیروهای نیابتی اش سربازان آمریکایی و اسرائیلی را آماج قرار می‌دهد.
بنت افزوده است : دادن دهها میلیارد دلار پول به یک دولت تروریست به هیچ وجه صلاح نیست. به گفتۀ او باید خلاف این کار را کرد. یعنی باید چنین رژیمی را تضعیف کرد…
نفتالی بنت در جای دیگری از اظهاراتش به تشریح راهبرد خود علیه حکومت ایران پرداخته و گفته است که این راهبرد هیچ رابطه و بستگی با بود یا نبود توافق میان غرب و رژیم اسلامی ایران ندارد. او تکرار کرده است که حتی اگر توافقی میان ایران و غرب صورت بگیرد، اسرائیل به هیچ وجه خود را به آن متعهد نمی‌داند و در دفاع از موجودیت خود آزادی عمل خویش را علیه رژیم اسلامی ایران حفظ می‌کند. بنت گفته است : راهبردی که ما در قبال جمهوری اسلامی می سازیم در هر وضعیتی معتبر است. این راهبرد به گفتۀ وی دو هدف دارد : الف)کاهش نفوذ منطقه ای حکومت ایران و ب)جلوگیری از دستیابی رژیم ایران به توانایی تولید بمب اتمی.
نفتالی بنت گفته است که او نخواهد گذاشت که جمهوری اسلامی در سوریه، در مرزهای اسرائیل، مستقر شود. وی در جای دیگری از سخنانش با “جروزالم‌پست” افزوده است : پیام ما در عین حال به آمریکا و اروپا این است که جمهوری اسلامی با دست بازنده پوکر بازی می‌کند و بلوف می زند. رژیم اسلامی در یکی از ضعیف ترین دوران بحرانی حیات خود به سر می برد. پول ملی ایران بی ارزش شده است. رژیم حتی ناتوان از تأمین آب آشامیدنی مناطق گسترده‌ای از کشور است. تظاهرات و اعتراض‌های معلمان، قضات، بازنشستگان و دیگر گروه های اجتماعی بی وقفه است و دست رژیم در برابر کوه مشکلات خالی…