وزارت خارجه کره جنوبی روز سه‌شنبه، ۲۷ دی‌ماه، در «تلاش برای خنثی کردن» اظهارات جنجالی رئیس جمهور این کشور، با تاکید بر این که ایران «نیت رئیس جمهور را درک می‌کند» اعلام کرد که این موضع‌گیری «ربطی به مناسبات ما با تهران ندارد».

رئیس‌جمهوری کره جنوبی در سفری رسمی به امارات متحده عربی در هفته جاری گفت: «دشمن امارات و بزرگ‌ترین تهدید برای آن ایران است و دشمن ما کره شمالی است. ما در وضعیت بسیار مشابه با امارات هستیم.»

سخنگوی وزارت خارجه ایران روز دوشنبه، ۲۶ دی، در واکنش به این اظهارات گفت که اظهارات رئیس‌ جمهوری کره جنوبی «فاقد کمترین وجاهت دیپلماتیک است»، ایران آن را در دست پیگیری دارد و منتظر توضیح وزارت خارجه کره جنوبی است.

حال، به گزارش خبرگزارس رسمی کره جنوبی، یونهاپ، وزارت خارجه این کشور روز سه‌شنبه با تاکید بر سابقه روابط «دوستانه دوجانبه» این کشور با ایران گفته است که همین موضع از طریق کانال‌های دیپلماتیک به ایران منتقل شده است.

لیم سو-سوک، سخنگوی وزارت خارجه کره جنوبی، در ادامه گفت که تهران «نیت پشت اظهارات رئیس جمهور را خوب درک می‌کند».

مشخص نیست که مقصود این مقام کره‌ای از این گفته چیست و به نوشته یونهاپ او توضیحی هم در این باره نداده است.

ساعتی پیش از این موضع‌گیری رسمی وزارت خارجه، همین وزارتخانه در پیامی به چند خبرنگار این کشور گفته بود که از «تفسیر زیاده از حد و غیرضروریِ» اظهارات رئیس جمهور در امارات پرهیز کنند.

در این پیام همچنین آمده بود که رئیس جمهور این سخنان را در میان سربازان کره جنوبی ادا کرده و اظهاراتش «ربطی به مناسبات با ایران و دیگر کشورها ندارد».

یونهاپ در گزارش خود این مواضع وزارت خارجه را «تلاشی برای خنثی کردن» مناقشه بر سر اظهارات آقای رئیس جمهور توصیف کرده است.

اما یون سوک‌یول اولین رهبر از یک کشور خاور دور نیست که به تازگی مواضعی را اتخاذ کرده‌اند که در تضاد با منافع ملی ایران قرار گرفته و احتمالا نوعی چرخش در سیاست محتاطانه کشورش محسوب می‌شود.

شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، نیز دو ماه پیش در جریان یک دیدار رسمی از عربستان سعودی، بیانیه‌های مشترک حمایت از جزایر سه‌گانه در خلیج فارس را امضا کرد، امری که با ناخشنودی رهبران ایران روبه‌رو شد.

این اظهارات در زمانی رسانه‌ای می‌شود که جمهوری اسلامی در داخل زیر بار چهار ماه اعتراض مداوم و دنباله‌دار مردم بوده و در خارج بیشتر به دلیل سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی خود و واکنش‌هایش به اعتراضات مردم به‌شدت منزوی شده است.