یکی از شناسه های حکومتهای دیکتاتوری، خفه کردن صداهایی است که می‌توانند،مردم و جهان را با خودکامگی وظلم و جور حکام سیاسی و مذهبی در کشور آشنا کنند .این حاکمان به خوبی میدانند و درک میکنند که اگر سطح اطلاع رسانی و نمودار شدن سیاستهای آنها در میان مردم و جهان معلوم شود دیگر فریب و ریا با نام دین و خدا برایشان امکان پذیر نیست،و این امر را شروعی برای پایان دیکتاتوری خود میدانند،و دست به ترور و ربودن و تهدید مخالفانشان در هر کجای دنیا میزنند.
جمهوری اسلامی را باید الگو و پدر خوانده تمام جریانهای تروریستی و ایدیولوژیستی در جهان دانست.از شروع سردمداری جمهوری اسلامی گروهایی به صورت رسمی و نیابتی در خارج از مرزهای ایران برای بقای رهبران خود و به دستور و فتوای شخص رهبر شروع به حذفهای فیزیکی وترور مخالفان در سرتاسر جهان کردند.
از جمله می‌توان به ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو و دکتر صادق شرفکندی دکتر بختیار، فریدون فرخ زاد و چهره های شناخته شده دیگری که در رأس مخالفت با حکومت ایران بودند اشاره کرد .
در این گزارش میخواهیم به اقدامات تروریستی ایران در بعد از انقلاب در کشور ترکیه اشاره کنیم.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1978عده زیادی از مردم و سیاسیون به نوع حکومت و اصل حکومت اسلامی جواب رد دادند و در صف دشمن و مخالفان سیاست ولایت فقیه قرار گرفتند.
حزب دموکرات کوردستان ایران و حزب کومله دو حزب سر شناس و ملی کوردستان ایران که از بطن ملت کورد بوجود آمده و در مسیر مخالفت با رژیم جمهوری اسلامی ایران در صف منتقدان و دشمنان حکومت اسلامی بودند.
دولت جمهوری اسلامی ایران با هر حربه ای فرماندهان سیاسی و نظامی آنها را در سرتا سر جهان هدف قرار میگرفت و اقدام به ترور ربودن آنهاد میکرد.در سالهای 1997 که اوضاع سیاسی عراق بعد از قیام مناطق کورد نشین به شیوه ای دچار هرج و مرج شد و حکومت اقلیم کوردستان به دلیل وجود دو حزب فعال و نبود یک پرانسیو تشکیلاتی به دو منطقه زرد و سبز تقسیم شده بود،نیروهای قدس سپاه توانسته بودند نیروهای مخالف که از احزاب کورد تشکیل میشدند هدف قرار بدهند، وآزادانه در مرزهای شمالی عراق جولان بدهند.
به همین خاطر کادرهای سیاسی مجبور به ترک خاک عراق و رفتن به کشور ترکیه که سازمان ملل و کومیساریای عالی پناهندگان در آنجا حضور فعال داشتند شدند.
با روی کار آمدن حزب اسلامی به رهبری نجم الدین اربکان که خود یک شخص مذهبی بود و به دلیل ایدیولوژی اسلامی و غرب ستیزی ایشان و نزدیکی اربکان با ایران دوباره شرایط پناهجویان سیاسی ایرانی روز به روز بدتر میشود، به گونه ای که به گفته شاهدان عینی از بیرون رفتن برای خرید روزانه بر حضر بودند.
کریم محمدی معروف به کریم توژله در زمستان سال 1997 که برای آخرین اقدامات اداری سازمان ملل برای اسکان در کشور سوم به آنکارا احضار شده بود توسط پلیس ترکیه بازداشت و بعداز دو روز در مرز وان تحویل سپاه پاسداران داده میشود .رژیم جمهوری اسلامی ایشان را بعد از چند ماه بازداشت اعدامکرد.
درهمان سال نیز گروه های ترور جمهوری اسلامی یکی از اعضای سیاسی حزب دموکرات کوردستان ایران با نام طاها کرمانجی در شهر چروم ترکیه هنگام خروج از منزل با سلاح گرم ترور کردند و ایشان نیز جاندباختند
در 14 نوامبرسال 2019 در منطقه شیشلی استامبول فردی بنام مسعود مولوی از اعضای پیشین سپاه و مدیر کانال جعبه سیاه به ضرب 11 گلوله به قتل رسید.
به گفته پلیس ترکیه دو تن از دیپلوماتهای جمهوری اسلامی در این ترور دست داشته اند.
در سال 1999 کنشگر دیگری بنام ارسلان رضایی که مدیر کانال خرافات کده بود در منزل خود مورد حمله اعضای سپاه پاسداران قرا گرفت در این حمله ایشان به صورت معجزه آسایی بعداز وارد شدن چندین ضربه چاقو نجات یافتند.
شاید این کوچکترین موارد از ترور و قتلهای رژیم جمهوری اسلامی در کشورهای همسایه باشد،هم اکنون نیز در جریان خیزش سراسری مردم ایران رژیم جمهوری اسلامی اصحاب رسانه و افرادی که مبارزه خود را خارج از مرزها با افشا گری ورساندن صدای مردم ایران به جهان ادامه میدهند تهدید به مرگ میکند.
اینبار نوبت جهانیان است که به یاری این افراد که چشمو گوش مردم دنیاهستند بشتابند.
