میرحسین موسوی، از رهبران «جنبش سبز» که در حصر به سر می‌برد، خواستار برگزاری همه‌پرسی «آزاد و سالم» در ایران و تدوین قانون اساسی جدید شد.

آقای موسوی در بیانیه‌ای که شنبه، ۱۵ بهمن در وب‌سایت کلمه منتشر شده، نوشته حوادث «خونبار» ماه‌ها و سال‌های اخیر ایران نشان می‌دهد که «اجرای بدون تنازل قانون اساسی، به عنوان شعاری که ۱۳ سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت».

اشاره وی به اعتراضات پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ است که در آن سال معترضان در مواجهه با اقدامات فراقانونی و تخلفات حاکمیت، بر اجرای قانون تاکید می‌کردند.

میرحسین موسوی در بیانیه تازه خود به صراحت نوشته که «ایران و ایرانیان نیازمند و مهیای تحولی بنیادین‌اند، که خطوط اصلی‌‌اش را جنبش پاک زن، زندگی، آزادی ترسیم می‌کند.»

موسوی افزوده:‌ «اعتراضات به حق مردم و حوادث خونبار ماه‌ها و سال‌های اخیر حقایق بزرگی را به ملت ما ثابت کرد. لجاجت‌، اصرار بر روش‌های سرکوبگرانه به جای گفت‌وگو و اقناع، و خودداری از برداشتن کوچک‌ترین گامی در جهت احقاق حقوق مصرح شهروندان در قانون اساسی و مطالبات مردم سال‌به‌سال بر دوری حاکمان از مردم افزود و جامعه را از اصلاح در چارچوب ساختار موجود مأیوس کرد.»

وی مشکلاتی چون «زایش دلهره‌آور فاصله‌های طبقاتی، اثرات سیاست‌های ماجراجویانه دشمن‌محور به جای دوستی و همکاری جهانی و منطقه‌ای، فساد گسترده در نهادهای پولی و مالی، خفقان گسترده فرهنگی، فقدان آزادی‌ها و سرکوب وحشیانه زنان و مردان و حتی کودکان» را در ایران، از نشانه‌های ایجاد تغییر بنیادین در کشور برشمرد.

به نوشته موسوی، «قانون به عنوان تنها راه نجات کشور زمانی معنا می‌دهد که خود بر ناموسی پیشین از عدالت و حقانیت تکیه کند. قانونی بهروزی به بار می‌آورد که برآمده از مردم و برای مردم باشد، نه در خدمت حراست از امتیازات ناروا و جایگاه کسانی که خویشتن را مافوق قانون می‌دانند.»

نخست‌وزیر پیشین ایران به بحران‌های اقتصادی، مدیریت و ناکارآمدی، سیاست‌ داخلی و خارجی، زیست‌محیطی، اجتماعی، مشروعیت، فرهنگی و رسانه‌ای در ایران اشاره کرده، اما نوشته که «بحرانِ بحران‌ها ساختار تناقض‌آلود و غیرقابل دوام نظام اساسی کشور است. این قدرت غیرپاسخگو و مسئولیت‌ناپذیر است که روزگار را بر ما تاریک می‌سازد و راه را بر بهروزی مردم رنج‌دیده می‌بندد.»

موسوی در این بیانیه سه کلمه اعتراضات اخیر ایران یعنی «زن، زندگی، آزادی» را «بذرهای آینده روشن» معرفی کرده که به نوشته او، «پیراسته از ظلم و فقر و تحقیر و تبعیض» است.

او با دفاع از این شعار اضافه کرده:‌ «اینها سه واژه‌اند که با خود تاریخی از تکاپو و تفکر و مبارزه و آرزو حمل می‌کنند؛ و در میان‌شان زن از همه امیدبخش‌تر است، زیرا در بین ما سعادت و خیر عمومی به دست نمی‌آید و مبارزات بزرگ اجتماعی به پیروزی نمی‌رسند مگر با حضور زنان و مردان در کنار هم. و هیچ مبارزه‌ای نیست که با این شرط به پیروزی نرسد.»

آقای موسوی در بیانیه خود سه پیشنهاد مطرح کرده است؛ «نخست، برگزاری همه‌پرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید. دوم، در صورت پاسخ مثبت مردم، تشکیل مجلس مؤسسان مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی آزاد و منصفانه و سوم، همه‌پرسی درباره متن مصوب آن مجلس به منظور استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون و مطابق باموازین حقوق انسانی و برخاسته از اراده مردم.»

وی در این بیانیه نوشته «اقتدار در سلاح و سرکوب نیست، بلکه در همراهی ملت است، همان ملتی که اگر نگاهش متوجه و علاقمند به نظمی جدید باشد ساختار پیشین، بخواهد یا نخواهد فرو می‌ریزد.»

این اشاره روشنی به درخواست‌های مردم ایران برای تغییر جمهوری اسلامی است که سال‌هاست در اعتراضات مردمی مطرح می‌شود و در دور تازه اعتراضات، شدت بیشتری یافته است.

موسوی در عین حال پیشنهاد «تأمل و همکاری» برای جلوگیری از بازگشت دوباره به «این نقطه نو» شده است.

وی از آغاز اعتراضات کنونی در کشور با ارسال دو بیانیه از داخل حصر به بیرون از اعتراضات حمایت کرد و از جمله در بیانیه اول خود از نیروهای مسلح خواست که کنار مردم بایستند.

میرحسین موسوی از ۱۲ سال پیش همراه با همسرش، زهرا رهنورد و محمدمهدی کروبی، از دیگر رهبران «جنبش سبز» در حصر خانگی است.