در روزهای اخیر دستگاه های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی فشارهای مضاعف و اتهام های تازه ای را علیه برخی از زندانیان و فعالان زن از جمله سپیده قلیان، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفرد وارد کرده و پرونده های جدیدی برای آنان گشوده است.
«کانال تلگرام منشور آزادی، رفاه، برابری» گزارش داد، مریم اکبری منفرد که سیزده سال و نیم حبس از زندان طولانی مدتِ پانزده ساله خود را بدون حتی یک روز مرخصی سپری کرده است، شنبه ۱۰ تیر ماه ۱۴۰۲ بار دیگر به دادسرای اوین منتقل شد تا پنج اتهام جدید به او تفهیم شود.
اکبری منفرد مادر سه فرزند دختر است که دو برادرش در دهه شصت و برادر کوچک و خواهرش در قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ توسط حکومت آزادی ستیز جمهوری اسلامی اعدام شدند.
سپیده قلیان فعال کارگری و از همراهان و حامیان اعتراض ها و اعتصاب های بر حق کارگران نیشکر هفت تپه، که ساعتی پس از آزادی به دلیل سر دادن شعار در مقابل زندان دوباره بازداشت شد و با طرح اتهام توهین به رهبری در زندان به سر می برد، با شکایت بازجو-خبرنگار آمنه سادات ذبیح پور بار دیگر به دادگاه فراخوانده شده است.
تایید حکم پنج سال زندان گلرخ ایرایی در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران نیز از دیگر احکام جدید صادره علیه زنان در هفته های اخیر بوده است.
ایرایی به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم عمومی به پنج سال زندان و مجازات های تکمیلی محکوم شده است.
جلسه رسیدگی به اتهام های سه زن روزنامه نگار، مهرنوش زارعی هنزکی، سعیده شفیعی، و نسیم سلطان بیگی نیز در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برگزار شد.
اتهام های وارده بر این روزنامه نگاران بیشتر مربوط به دفاع آنان از پوشش اختیاری زنان بوده است.
همچنین امسال شانزدهمین سال حبس زینب جلالیان است، زندانی سیاسی کردی که در سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. اما بعد از دو سال حکم اعدام او به حبس ابد کاهش یافت و تا کنون بدون مرخصی در زندان به سر می برد.
جلالیان در زمان بازجویی اش مورد شدیدترین و وحشیانه ترین شکنجه های ماموران و عاملان وزارت اطلاعات قرار گرفت، که به همین علت سال ها است که در زندان با بیماری های کلیوی، گوارشی و ضعف شدید در بینایی چشم دست و پنجه نرم می کند.
آنیشا اسداللهی، معلم زبان و از همکاران سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه نیز با تایید حکم پنج سال و هشت ماه حبس خود در دادگاه تجدید نظر رو به رو شد.
ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری جانباخته آبان ۹۸، در حضور ماموران زندان مورد ضرب و شتم برخی از زندانیان عادی قرار گرفت و به ناچار به خواست خود به سلول انفرادی منتقل شد.
در ادامه ی این گزارش آمده است: تداوم و تشدید سرکوب زنان زندانی در آستانه سالگرد جنبش زن، زندگی، آزادی نشان از آن دارد که سرمایه داری استبدادی حاکم بر ایران در مقابله با این جنبش چاره ای جز ادامه سرکوب و کشتار مردم ندارد.
جمهوری اسلامی نیک می داند که با توجه به شکاف طبقاتی عظیمی که روز به روز در حال افزایش است و سقوط بیش از پیش معیشت مردم به زیر خط فقر ، حتی یک قدم عقب نشینی در برابر این جنبش او را به سراشیبی سقوط نزدیک تر می کند. بنابراین، نجات خود را عمدتا در گرو تداوم سرکوب می داند تا عقب نشینی در برابر جنبش.
