جاوید رحمان، گزارشگر ویژهٔ حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۰ را «گستردهترین کلانجنایت در تاریخ جمهوری اسلامی» دانست.
آقای رحمان پنجم تیر ماه، در نشستی در دانشگاه آمستردام پیرامون اعدامهای سال ۱۳۶۰ با اشاره به پژوهش گروه «راستیاد» و «کشتار» نامیدن این اعدامها گفت که به این قتلعام در سطح بینالمللی توجه نشده است.
او در ادامه با بیان اینکه این اعدامها را میتوان با «کشتار جمعی و ناپدیدشدن قهری مخالفان و زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷ مقایسه کرد» تأیید کرد: «با آنکه قتلعام ۱۳۶۰ نخستین کشتار گستردهٔ مخالفان سیاسی است که به طور سراسری پس از انقلاب رخ داده، از منظر حقوقی در سطح ملی و بینالمللی به این قتل عام توجه کافی نشده است.»
«راستیاد» گروه مستقل پژوهشی متشکل از دانشگاهیان، پژوهشگران و خبرنگاران تحقیقی در داخل و خارج از ایران است و بر أساس تحقیقات آن اعدامهای سال ۱۳۶۰ در دستکم ۸۵ شهر ایران انجام شد و طیف گستردهای از تمام گروههای سیاسی و اعتقادی مخالف یا منتقد حکومت جمهوری اسلامی را در آن زمان در بر میگرفت.
این گروه موفق به ثبت اطلاعات بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ نفر از اعدام شدگان سال ۱۳۶۰ شده است.
آقای رحمان در ادامه سخنرانی خود با اشاره به اینکه این اعدامها با فتوای روح الله خمینی انجام شده گفت که «آزار مستمر بازماندگان»، «از بین بردن عمدی اسناد و مدارک و تخریب مزارهای اعدامشدگان» و همزمانی این اعدامها با شروع جنگ ایران و عراق از دلایل اصلی بیتوجهی به این کشتارها هستند.