راه نخست کنارآمدن با حجاب اختیاری است. راه دوم اما اصلاً راه نیست، بلکه بیراهه‌ای است که هزینه‌های آن برای مردم و کشور و حکومت خارج از حد تصور برخی متعصبان و افراطی‌هاست. اگر حکومت تحت فشار قشر تندرو و متعصب تصمیم به ورود به بیراهه گرفته است، لازم است از هم‌اکنون ظرفیت زندان‌های خود را هزاران برابر کند! از آنجا که زندان هم در این ماجرا بازدارنده نخواهد بود، بنابراین، تحمیل حجاب به عموم زنان به هر قیمت، نیازمند برپایی هزاران طناب دار در هر کوی و برزن است!
ته این ماجرا بدبختانه همین است. آن را به شوخی نگیرید.
در همین زمینه:
در آستانه «سالگرد مهسا امینی»؛ گشت ارشاد به خیابانها بازگشت
دویچه وله – سخنگوی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، فراجا گفته از روز یک‌شنبه ۲۵ تیر گشت‌های خودرویی و پیاده در سراسر کشور مستقر می‌شوند تا به گفته او “با آن دسته از کسانی که متأسفانه بدون توجه به تبعات و عواقب پوششِ خارج از عرف همچنان بر هنجارشکنی خود اصرار دارند ضمن انذار و تذکر در صورت عدم تمکین از دستورات پلیس برخورد قانونی و آنان را به دستگاه قضائی معرفی خواهد کرد”.
پس از اعتراضات سراسری، مبارزه زنان با حجاب اجباری وارد مرحله تازه‌ای شد و برای اولین بار در ۴۰ سال گذشته، زنان بدون حجاب در اماکن عمومی ظاهر شدند. در ماه‌های ابتدایی برخوردها با این زنان کمتر بود اما با فروکش کردن اعتراضات خیابانی و نزدیک شدن به تابستان، برخوردها و تذکرات بیشتر شد.
از چند هفته پیش و در آستانه سالگرد کشته شدن مهسا-ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد، دوباره برخوردهای قهری با زنان بدون حجاب از سر گرفته شده است.