«اینجا جهنم شده، بدجور دارد میسوزد؛ جهنم و سوختنی که جمال قادری، عضو انجمن سبز چیا از آن صحبت میکند، به درختان زاگرس در شمال غرب ایران مربوط میشود.»
به گفته قادری، از ابتدای سال جاری تا روز جمعه ۱۳ مرداد، بیش از ۱۲۰ مورد آتشسوزی در منطقه اتفاق افتاده اما در دو هفته اخیر حجم آتشسوزیها «غیرقابل تصور» بوده است.
با وجود تعدد آتشسوزیها، تاکنون برآورد دقیقی از وسعت جنگلهای سوخته اعلام نشده است اما به گفته عضو انجمن سبز چیا، پیش از این و در یک مورد از آتشسوزیها، «۲۴۰ هکتار جنگل سوخت و در موردی دیگر ۱۸۸ هکتار».
وسعت آتشسوزی در مناطق نزدیک به مرز در روزهای اخیر بزرگتر از موارد قبلی است. در این ارتباط انجمن صنفی معلمان سنندج – کلاترزان بیانیه صادر کرده است.
بیانیه انجمن صنفی معلمان سنندج – کلاترزان در حمایت از فعالین زیست محیطی مریوان و کردستان برای همراهی در مهار آتش جنگلهای زاگرس
همکاران و همشهریان ارجمند؛
نیک آگاهید کە کوهستان ها و جنگل های زاگرس به عنوان یکی از بزرگترین و ثروتمندترین ذخیرهگاەهای حیات بشری و جانوری کشور علاوه بر تامین آب و غذای میلیونها انسان و هزاران گونه جانوری منطقه، بخش عظیمی از آب مناطق مرکزی ایران را تامین میکند. همچنین جنگلهای زاگرس به عنوان قلب تپنده این جغرافیا نقش بیبدیل و حیاتی در تامین اکسیژن و هوای پاک دارند به طوری که تصور زندگی بدون اتکا به این درختان و مراتع نامیسور مینماید. از لحاظ گردشگری هم جنگلها، مراتع، رودها، آبشارها و چشمهساران زاگرس چنان زیبایی و شگفتی حیرتآوری به منطقه بخشیده است که نگاه و نظر هر بینندهای را مبهوت و محسور خود میکند و هر ساله میلیونها انسان از داخل و خارج کشور را به سمت خود فرا میخواند. بدون اغراق میتوان گفت یکی از زیباترین و دلفریبترین بخشهای زاگرس جنگلهای بلوط مریوان است که در کنار قلل مرتفع و دریاچه زیبای زریوار شکوه و عظمت خاصی را آفریدهاند. مجموعه این همه زیبایی و کارکرد حیاتی جنگلهای زاگرس ایجاب میکرد که حاکمیت به اساسیترین و علمیترین شیوه نسبت به مدیریت و نگهداری آن اقدام نمودە و با اختصاص بودجەی کافی و بهره گرفتن از نیروهای متخصص و دلسوز به حفظ و توسعه این مجموعه اکولوژیکی عظیم کمک میکرد. اما متاسفانه نبود یک سیاست و برنامه راهبردی برای حفاظت از زاگرس از سوی دولت و متعاقب آن اقدامات تخریبی ارگانهای دولتی و افراد سودجو نظیر: قطع درختان به بهانه توسعه کشاورزی، تجارت چوب، احداث جادههای نظامی، سدسازی، انتقال آب و … سبب تضعیف این جنگلها شده و بە زوال تدریجی آنها شدت بخشیده است. متاسفانه دولت حتی در مواقع بحرانی هم برنامه و همت جدی برای نجات آن ندارد و هر ساله شاهدیم که در آتشسوزیها، این نهادهای مدنی و مردماند که پیش و بیش از ارگانهای دولتی به فریاد زاگرس میشتابند.
متاسفانه در چند روز اخیر به رسم منحوس هرساله و به لطف بیتوجهی مسولان شاهد زبانه کشیدن شعلههای سوزان آتش در حجم وسیعی از جنگلها و مراتع اطراف مریوان بودیم به نحوی که هزاران و بلکه میلیونها درخت و جاندار ریز و درشت طعمه حریق شدند.
در کنار نابخردان بیمقداری که سهلانگارانه یا از روی عداوت و منفعتطلبی آتش به جان طبیعت میاندازند، روحیه طبیعتدوستی هموطنان و وجود تشکل مردمی و استخواندار #انجمن سبز چیا مریوان موهبت گرانبهایی است که هر بار ناجی جنگلهای مریوان میشود. حقیقتا انجمن سبز چیا مریوان به مانند نگین درخشانی در سپهر فعالیتهای مدنی و زیستمحیطی کشور نورافشانی میکند و در سالهای اخیر تجربههای ناب و گرانبهایی در خصوص سازماندهی نیروهای مردمی و خودجوش، حفاظت از جاندارن و محیط زیست، اطفاء حریق، مددرسانی بە زلزلەزدگان و… اندوخته و تقدیم جامعه مدنی ایران نموده است. البته در این راه متحمل بیمهریها و هزینههای فراوانی هم شده است که شاید شهادت شهیدان جاوید نام #شریف باجور و #امیدکهنهپوشی در حین خاموش کردن آتش در جنگلهای سەڵەسی مریوان شاخصترین آن باشد (متاسفانە حدود یک ماه پیش هم شاهد درگذشت یکی از حامیان و اعضای تاثیرگذار آن یعنی دکتر مسعود مصطفی سلطانی بودیم). خوشبختانه انجمن سبز چیا این بار هم از آزمایشی دیگر سربلند بیرون آمد و با استفاده از تجهیزات و تجارب خود و با سازماندهی نیروهای مردمی دغدغهمند و دلسوزی که از روستاها و شهرهای دیگر به مریوان رفته بودند توانست شعلههای آتش را مهار کند. در کنار نیروهای خودجوش و فداکاری که جانانە به یاری انجمن شتافتند امکانات و ملزومات خوبی از سوی دوستداران طبیعت به مریوان ارسال شده بود ولی بیگمان هزینههای اینگونە عملیات و نیز ادارە و چابکسازی انجمن فراتر از اینهاست و برای سازماندهی و تقویت توان خود نیاز به همدلی و حمایت هموطنان و طبیعتدوستان دارد. لذا #انجمن صنفی معلمان سنندج_کلاترزان، ضمن قدردانی از تمام زحمات و جانفشانیهای اعضای محترم انجمن وزین و مردمی سبز چیا در تمام سالهای فعالیتشان، مبلغ ناچیزی را به حساب این انجمن انتقال میدهد و ضمن تشکر صمیمانە از همه معلمان و همشهریان سنندجی که در این مدت صادقانە بە یاری خواهران و برادران مریوانی شتافتند از همگان تقاضا دارد کە در کنار حمایت معنوی و عاطفی، در حد توان از لحاظ مالی هم حمایت خود را از انجمن سبز چیا انجام دهند تا به تقویت ساختار و توان آن در حفاظت و دفاع از طبیعت کمک کرده باشیم.