بی بی سی فارسی – مطهره گونه‌ای از اعضای سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در حساب کاربری خود در ایکس متنی را خطاب به مسعود پزشکیان منتشر کرده است و در آن گفته است چرا رای نمی‌دهد.
خانم گونه‌ای، دانشجوی دندان‌پزشکی، که به دلیل اعتراض به حکم اعدام توماج صالحی به یک سال حبس محکوم شده است، پیش‌تر به دلیل فعالیت‌های سیاسی خود در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ به ۲۴ ماه تعلیق از تحصیل و همینطور به تغییر محل تحصیل از دانشگاه علوم پزشکی تهران به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل محکوم شده بود.
او نامه سرگشاده‌اش را خطاب به آقای پزشکیان با این جمله شروع می‌کند: « من یکی از صدها دانشجوی تعلیقی هستم که در جریان خیزش “زن، زندگی، آزادی” بازداشت شدم. یکی از میلیون‌ها شهروند که زندگی‌اش خاکستر شده، اما رستگاری را از صندوق پوشالی رای این ناانتخابات جستجو نمی‌کند.»
او سپس درباره رنج جوانانی که در اعتراضات چشمانشان را از دست داده‌اند نوشته است و مادر و پدرانی که داغدار فرزندانی هستند که در اعتراضات کشته شده‌اند. او نوشته است: «… ای کاش خط قرمزتان، نه سیاست‌های مستبدانه نظام و رهبری، که “کرامت انسانی” بود.» آقای پزشکیان در جریان مبارزات انتخاباتی خود بارها گفته است که مطیع رهبری است: « بنده ذوب در رهبری هستم.»
خانم گونه‌ای نوشته است: «ای کاش، جمهوریتی باقی مانده بود که می‌توانستیم شما را رئیس آن بدانیم.» این دانشجوی معترض تعلیقی با اشاره به نتیجه رسمی شمارش آرا در دور اول انتخابات به ۶۰ درصد از واجدین شرایط که رای ندادند، اشاره می‌کند و می‌نویسد: «ای کاش،آنقدر رای و اعتمادمان به سخره گرفته نمی‌شد که امروز اگر رای نمی‌دهیم،به قهر و لجبازی تعبیر نشود. ای کاش،اگر صدای این ۶۰ درصد را شنیده‌اید، زیر میز بزنید و ولی مطلقه را به پاسخگویی و نقد بکشانید.»
بسیاری از تحلیل‌گران شرکت نکردن ۶۰ درصد از واجدین شرایط در انتخابات را به معنای «نه به جمهوری اسلامی» تعبیر کرده‌اند اما نامزدها و طرفداران آنها آن را به «قهر یا دلخوری مردم از حکومت» به حساب آورده‌اند. خانم گونه‌ای در پایان نوشته است: «برای فردای بهتر، خط قرمز من “کرامت انسانی” و “دفاع از حقوق شهروندی” است نه منویات رهبری و مشی جمهوری اسلامی.
رای نمی‌دهم چون جلیلی‌ترین فرد حکومت در پاستور با گذر دولت‌ها قدرتمندتر می‌شود. … رای نمی‌دهم اما امیدوارم که فردای روشن را مردمی خواهند ساخت که دیگر دل در گروی این حکومت ندارند.»
