زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد که چهاردهمین سال حبس خود را در زندان یزد می‌گذراند به دلیل محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی در وضعیت سلامتی وخیمی قرار دارد.
شبکه حقوق بشر کوردستان به نقل از یکی از نزدیکان زینب جلالیان در گزارشی اعلام کرده است:”زینب پس از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ در شرایط بد جسمی قرار گرفت و به دلیل درگیر شدن ریه‌هایش دچار تنگی‌نفس و سرفه‌های شدید شده است. اما به دلیل مخالفت وزارت اطلاعات با طی دوره درمان در بیمارستان و پس از آن محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی در حال حاضر در وضعیت وخیمی قرار دارد.”
این منبع نزدیک به زینب جلالیان شرایط تحمیل شده بر این زندانی سیاسی از سوی وزارت اطلاعات را تلاش برای مرگ تدریجی او در زندان دانست و در ادامه افزود: “از تاریخ ۱۹ آبان سال گذشته پس از انتقال غیرقانونی به زندان یزد به صورت مدام تحت فشار بازجویان امنیتی بوده و هر گونه حقوق عادی وی به عنوان یک زندانی از وی سلب شده است. او تنها هر از چند گاهی به صورت تلفنی آن‌هم به زبان فارسی و بسیار کوتاه حق تماس با پدرش را دارد و از ملاقات نیز محروم است.”
به گفته این منبع پزشکان بهداری زندان یزد به زینب جلالیان اعلام کرده‌اند که به دلیل نبود امکانات بهداری امکان رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان وجود ندارد و وی باید در اسرع وقت به بیمارستان خارج از زندان اعزام شود. اما وزارت اطلاعات همچنان از انتقال وی به خارج از زندان جلوگیری می‌کند.
سازمان عفو بین‌الملل بهمن ماه سال پیش با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود، مأموران وزارت اطلاعات ایران، با جلوگیری از دسترسی زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد به خدمات پزشکی، وی را تحت شکنجه قرار داده‌اند تا او را وادار به «اعتراف» علیه خود در مقابل دوربین فلیم‌برداری کنند.
زینب جلالیان، متولد سال ۱۳۶۱ در روستای «دیم قشلاق» شهرستان ماکو در استان اورمیه است. او اسفند ماه ۱۳۸۶ در کرماشان بازداشت شد و پس از ماه‌ها نگهداری در سلول انفرادی اداره اطلاعات این شهر و تحمل شکنجه‌های شدید جسمی و روحی، توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «محاربه» از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. این حکم پس از تایید در دادگاه تجدیدنظر در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد و پس از آن زینب به زندان خوی در استان اورمیه انتقال یافت. وی طی این سال‌ها در زندان به بیماری‌های متعددی از جمله اختلال در بینایی، ناخنک چشم، برفک دهان و آسم مبتلا شده است.
وی سال گذشته ۴ بار به زندان‌های مختلف ایران تبعید شده است. انتقال‌های غیرقانونی این زندانی سیاسی در حالی صورت گرفت که وضعیت جسمی او به دلیل عوارض ناشی از ابتلا به ویروس کرونا و عدم رسیدگی‌های پزشکی نامناسب است. این زندانی سیاسی که به دلیل مدت طولانی حبس و شرایط سخت زندان با بیماری‌های مختلفی درگیر است، پس از ابتلای در زندان قرچک به کرونا نیز دچار تنگی‌نفس شده است.
کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل در سال ۱۳۹۵ طی درخواستی رسمی از جمهوری اسلامی ایران خواست تا زینب جلالیان را فورا آزاد کند و تمامی اقدامات لازم برای جبران خسارات تحمیل شده بر او را بدون تاخیر و بر اساس ضوابط بین‌المللی انجام دهد. طی رای صادره از سوی این کارگروه بین‌المللی محروم کردن زینب جلالیان از آزادی، خودسرانه و برخلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی ـ سیاسی توصیف شده است و ایران موظف است تا مسئولان نقض حقوق این فعال سیاسی کورد را تحت پیگرد قانونی قرار دهد.