چهار زندانی سیاسی زن در زندان قرچک ورامین در نامه‌ای ضمن تشریح شرایط نامناسب این زندان، با تاکید بر «چهره سیاه» ابراهیم رئیسی به نامزدی او در انتخابات ریاست جمهوری واکنش نشان دادند.
در این نامه که به امضای زهرا صفایی، مرضیه فارسی، پرستو معینی و فروغ تقی پور رسیده، از آقای رئیسی به عنوان چهره‌ای یاد شده که در سال‌های اخیر «سعی در سفیدنمایی چهره سیاهش شده است».
در ادامه این نامه با اشاره به نقش پررنگ رئیس فعلی قوه قضاییه در قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ گفته شده که او زندان قرچک را «بهترین زندان» نامیده، در حالی که وضعیت این زندان از بهداشت بندها تا کمبود امکانات اولیه بهداری و کیفیت و کمیت نامناسب غذا «اسفناک» است.
در این نامه از مواد مخدر، شیوع بیماری‌های پوستی، نبود فضای کافی و رفتارهای ناهنجار و غیراخلاقی زندانیان به عنوان مشکلات دیگر زندان قرچک نام برده و گفته شده است: «چگونه می‌توان از افرادی که تلاش در زمینه بهبود شرایط زندانیان در طولانی‌مدت انجام نداده‌اند، انتظار داشت که اوضاع یک کشور را سروسامان دهند.»
پیش از این برخی از زندانیان سیاسی دیگر از جمله آرش صادقی و حسین هاشمی درباره وضعیت نامناسب زندان‌ها و شرایط نامناسب زندانیان سیاسی انتقاد کرده بودند.
آرش صادقی پیشتر در نامه‌ای خطاب به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در بهمن ۹۹ نوشته بود که ابراهیم رئیسی با «حفظ ظاهری نسبتاً موجه» و «ساخت یک ویترین»، سرکوب منتقدان را به شیوه‌های دیگر ادامه داده است.
حسین هاشمی، از بازداشت‌شدگان آبان ۹۸ که مدتی است به بند زندانیان جرایم خشن منتقل شده، اواخر اردیبهشت امسال در نامه‌ای با انتقاد از وضعیت بهداشتی زندان تهران بزرگ گفته بود: «جوانانی که به بنزین لیتری ۳ هزار تومان معترض بودند، حالا باید آب خوردن خود را با لیتری ۵ هزار تومان تامین کنند.»
قتل و شکنجه و ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی، پرونده‌سازی علیه آن‌ها، عدم رسیدگی پزشکی، تبعید به زندان شهری جز محل زندگی، عدم رعایت طرح طبقه‌بندی زندانیان و آزار خانواده‌ها از جمله مواردی است که زندانیان سیاسی بارها از آن انتقاد کرده‌اند.