بهمن قبادی، سازنده فیلم‌هایی چون «زمانی برای مستی اسب‌ها»، روز سه‌شنبه ششم مهرماه در نامه‌ای سرگشاده به آکادمی علوم و هنرهای سینمای آمریکا خواستار آن شد که فیلمسازان پناهنده و «در غربت» بتوانند از این پس آثار خود را به این آکادمی و جوایز اسکار معرفی کنند.
این فیلمساز ایرانی مخالف جمهوری اسلامی که در خارج از کشور به‌سرمی‌برد، با اشاره به سانسور دولتی در ایران و برخی از دیگر کشورها و نیز مهاجرت شماری از فیلمسازان مستقل نوشته است: «ما سینماگرانی هستیم بدون سرزمین! در واقع، در نقاطی از جهان زندگی می‌کنیم که موطن اصلی ما و سرزمینی نیست که در آن به‌دنیا آمده‌ایم در حالی که جهان، هویت و نام ما را با نام سرزمین مادری‌مان می‌شناسد».
او در این نامه از قوانین آکادمی علوم و هنرهای سینمای آمریکا انتقاد کرده است که فقط به فیلم‌هایی اجازه رقابت در جوایز اسکار را می‌دهد که کشورها به طور رسمی آن را معرفی کرده باشند.
آقای قبادی می‌نویسد: « آثار سینماگران شجاعی که به سانسور دولتی و فشارهای حکومت‌های خودکامه خود نه می‌گویند، نه تنها در کشور مادری‌شان سانسور و توقیف می‌شود، بلکه حتی از سوی نهادهای دولتی و مرتبط نیز هرگز اجازه معرفی به آکادمی را پیدا نمی‌کنند».
این فیلمساز سپس با اشاره به رقابت‌های المپیک توکیو که گروهی از ورزشکاران در قالب تیمی متشکل از پناهندگان توانستند در آن حضور بیابند، پیشنهاد کرده که «در کنار کشورهای مختلف که هر سال امکان معرفی یک فیلم به آکادمی را به عنوان نماینده کشورشان دارند، یک فیلم هم از سوی ما فیلمسازان در غربت (بی‌سرزمین) امکان معرفی به آکادمی را داشته باشد».
بهمن قبادی با آثار خود توانسته است جوایزی چون خرس شیشه‌ای و جایزه فیلم صلح جشنواره فیلم برلین در سال ۲۰۰۵ و دوربین طلایی جشنواره کن در سال ۲۰۰۰ را از آن خود کند.