زیتون ـ یلدا امیری: هفته‌نامه صبح صادق وابسته به سپاه پاسداران در شماره اخیر خود در پرونده‌ای با عنوان «تقابل سایبری» به جنگ‌های سایبری که جمهوری اسلامی در آن درگیر است، پرداخت.

این هفته‌نامه، اسرائیل را عامل حمله به تاسیسات هسته‌ای نطنز، تاسیسات هسته‌ای کرج و مرکز تحقیقات جهاد خودکفایی سپاه و حمله سایبری اخیر به سامانه‌ توزیع سوخت معرفی کرد. مرکز تحقیقات جهاد خودکفایی سپاه از بخش‌های مخفی توسعه موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی است که ۵ مهر در آتش سوخت.

صبح صادق این حملات را در راستای راهبرد جدید اسرائیل با عنوان «مرگ با هزار ضربه چاقو» ارزیابی کرد. نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل اوایل شهریور در دیدار با جوبایدن، رئیس جمهور آمریکا، گفته بود که راهبرد اسرائیل در مقابل جمهوری اسلامی «مرگ با هزاران جراحت» است که شامل اقدامات کوچک بی‌شمار در جبهه‌های متعدد به جای یک حمله بزرگ است.

در این گزارش همچنین به حمله سایبری ویروس «استاکس نت» در ژوئن ۲۰۱۰ به تاسیسات هسته‌ای نطنز و تاسیس «قرارگاه دفاع سایبری» اشاره شد و نویسنده گزارش مدعی شده که جمهوری اسلامی چهارمین ارتش سایبری قدرتمند دنیا را دارد.

با بالا گرفتن واکنش‌ به این گزارش‌ها، صبح صادق ۱۹ آبان، در تکذیبیه‌ای نوشت که حمله به مرکز تحقیقات جهاد خودکفایی سپاه ادعای اسرائیل بوده و با انکار گزارش خود، افزود: «رسانه‌های‌ وابسته به محور عبری،‌ عربی و غربی با شانتاژ خبری_تحلیلی این بازخوانی را به عنوان موضع سپاه معرفی کردند.»

چرا این خبر مهم است؟
برنامه‌های موشکی حکومت ایران از سوی بعضی از همسایگان تهدید جدی محسوب می‌شود. دست داشتن ایران در حملات مستقیم یا غیرمستقیم در منطقه از طریق گروه‌های نیابتی‌ علیه اسرائیل، عربستان، امارات و نیروهای آمریکایی در عراق هم به نوعی بر هشدارهای غرب صحه می‌گذارد. مانورها و نمایش قدرت نظامی جمهوری اسلامی هم بر حساسیت جهانی دامن می‌زند. در سال‌های اخیر حملات متعددی علیه مراکز نظامی و هسته‌ای ایران انجام شده، حملاتی که جمهوری اسلامی آنها را به اسرائیل نسبت می‌دهد اما مقامات اسرائیلی تا کنون صراحتا مسئولیت این حملات را نپذیرفته‌اند.

فرماندهان ارشد سپاه بارها این تهدید را تکرار کرده‌اند که در صورت انجام هر اقدامی علیه ایران، اسرائیل را نابود می‌کنند، اما در عمل تا‌کنون نتوانسته اند هیچ اقدام هم‌سنگ و متقابلی در برابر اسرائیل داشته باشند. در واقع جمهوری اسلامی در برابر فناوری و توسعه امنیتی و نظامی غرب و اسرائیل تا کنون ناتوان بوده. تکذیب گزارش صبح صادق احتمالا به این دلیل است که سپاه نمی‌خواهد بار دیگر در مقابل اسرائیل ضعیف جلوه کند.

رجز خوانی‌های سرداران سپاه و اظهارنظرهای شاذ و مبالغ هنگفتی که صرف فعالیت‌های نظامی سپاه می‌شود، نه تنها دستاورد امنیتی و دفاعی برای مراکز نظامی نداشته بلکه هزینه‌های سنگین اقتصادی و حتی برخی از تحریم‌ها را به مردم ایران تحمیل کرده است.

کمی عمیق‌تر؛ صدور موشک یا صدور انقلاب؟
«مرکز تحقیقات جهاد خودکفایی سپاه» یکی از مراکز مخفی توسعه تجهیزات نظامی به ویژه موشک‌های بالستیک است. منابع غیررسمی در جریان آتش سوزی گفتند که این مرکز حوالی پادگان «المهدی» است، شرکت اطلاعاتی «ایمج سَت اینتل» اعلام کرده که این مرکز موشکی مخفی زیر مجموعه «گروه صنعتی شهید همت» از زیر مجموعه‌های سازمان هوا و فضا و وابسته به وزارت دفاع است.

کمتر از یک سال پیش در تاریخ ۶ مهر ۱۳۹۹ انفجاری نزدیک پارچین در شرق تهران روی داد. پارچین محوطه‌ای بزرگ در میان کوه‌های شرق تهران و محل استقرار بخش‌های مختلف سازمان صنایع فضای سپاه و یک سایت هسته‌ای است. تصاویر منتشر شده پس از انفجار نشان داد که صنایع موشکی در منطقه «خجیر» هدف حمله بوده است. دو بخش مهم در مجموعه پارچین، «گروه صنعتی شهید باکری» و «گروه صنعتی شهید همت» هستند. اولی مسئول تولید موشک‌های دور برد با سوخت جامد و دومی تولیدکننده موشک‌های بالستیک با سوخت مایع است، هر دو شرکت‌های زیرمجموعه‌ای در خجیر و دیگر نقاط ایران دارند.

وزارت خزانه‌داری آمریکا در سال ۱۳۹۶ شش زیرمجموعه گروه صنعتی شهید همت یعنی صنایع شهید کریمی، شهید رستگار، شهید چراغی، شهید ورامینی، شهید کلهر و امیرالمؤمنین را تحریم کرد. در همان سال پنج زیر مجموعه گروه صنعتی شهید باکری یعنی صنایع شهید خرازی، صنایع شهید صنیع خانی، صنایع شهید مقدم، صنایع شهید شوشتری و مرکز تحقیقاتی شهید اسلامی نیز تحریم شدند.

آبان‌ ۱۳۹۰ انفجار مهیب در زاغه‌های مهمات سپاه در پادگان مدرس (امیرالمؤمنین) حوالی بیدگنه در ملارد ۲۷ کشته و بیش از ۱۶ زخمی برجای گذاشت. مجله تایم نوشت که آن انفجار کار موساد بوده است. حسن تهرانی مقدم مسئول سازمان جهاد خودکفایی سپاه و معروف به «پدر برنامه موشکی جمهوری اسلامی» از کشته‌های این انفجار بود.

در حالی که تنها چند کشور در دنیا موشک بالستیک دارند، در زرادخانه موشکی جمهوری اسلامی موشک‌های بالستیک نیز پیدا می‌شود. به نظر می‌رسد برنامه موشکی سپاه، برخلاف آنچه ادعا می‌شود، بیش از آنکه نقش دفاعی داشته باشد، در خدمت بلندپروازی‌های سلطه‌جویانه در خاورمیانه است تا با نفوذ و ایجاد بی‌ثباتی، هژمونی منطقه‌ای را بدست آورد. در این راه از فعالیت‌های تروریستی، شبکه وسیع گروه‌های نیابتی و برنامه موشکی استفاده می‌شود. حزب‌الله، واحدهای شبه‌نظامی تحت حمایت در عراق و سوریه، حماس، جهاد اسلامی فلسطین و شورشیان حوثی یمن در فعالیت‌های نظامی خود از موشک‌های جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند.

اسراییل می‌گوید یکی از دلیل حملات مکرر این کشور به مواضع ایران تلاش برای مقابله با همین نفوذ منطقه‌ای و گروه‌های شبهه نظامی است. از سوی دیگر جمهوری اسلامی در زمینه فناوری و توسعه امنیتی-نظامی در عصر «جنگ‌های هوشمند» ضعیف است. بر اساس یکی از فرضیه‌های موجود همین ضعف منجر به سقوط هواپیمای اوکراینی شد، چرا که رادارها نتوانستند هواپیمای غیرنظامی را از نظامی تشخیص دهند.

بر اساس گزارشی که مؤسسه بین‌المللی مطالعات صلح استکهلم موسوم به «سیپری» منتشر کرده با وجود بحران‌های اقتصادی متعدد جمهوری اسلامی نزدیک به ۱۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ هزینه نظامی داشته است. با وجود این انتشار این گزارش‌های گاه و بیگاه بودجه نظامی جمهوری اسلامی و منابع آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. این بودجه جدا از آنچه سالانه در چارچوب بودجه رسمی به مجلس ارائه می‌شود، منابع و ابعادی ناپیدا دارد که ارزیابی آن ذهن بسیاری از کارشناسان نظامی و اقتصاددانان امور دفاعی را مشغول کرده است. برنامه توسعه موشکی بیش از هرچیز عامل تحریک منطقه و موجب ویرانی هر چه بیشتر اقتصاد ایران با هزینه شهروندان می‌شود.