سازمان ملل قطعنامه‌ای را با هدف مقابله با انکار هولوکاست اتخاذ کرده که از کشورهای عضو و شبکه های اجتماعی می خواهد به مبارزه با یهودی ستیزی کمک کنند. ایران با این قطعنامه مخالفت کرده است.
این قطعنامه که اصلا از سوی آلمان و اسرائیل معرفی شد بدون رای گیری از سوی مجمع عمومی که ۱۹۳ عضو دارد اتخاذ شد.
سازمان ملل گفت که این قطعنامه حاوی “پیامی نیرومند علیه انکار یا تحریم این وقایع تاریخی است.”
در عملیات آلمان نازی برای ریشه کن کردن جمعیت یهودی اروپا، موسوم به هولوکاست، شش میلیون یهودی کشته شدند.
مجمع عمومی سازمان ملل گفت که “بدون ذره‌ای اکراه هرگونه انکار هولوکاست به عنوان یک رویداد تاریخی، چه به صورت کامل چه به طور نسبی، را رد و محکوم می کند.”
آنتیه لیندرتس نماینده آلمان در سازمان ملل گفت: “نادیده گرفتن واقعیت های تاریخی خطر تکرار آنها در آینده را تقویت می کند.”
محوطه هایی که نازی ها از آن به عنوان اردوگاه های مرگ و کار اجباری استفاده می کردند در برخی کشورها به عنوان محل یادبود حفظ شده. قطعنامه سازمان ملل از این کشورها تمجید می کند و خواستار ارائه برنامه های آموزشی در مورد هولوکاست می شود.
آنالنا بائربوک وزیر خارجه آلمان و یائیر لاپید همتای اسرائیلی او در بیانیه مشترکی گفتند که نگران افزایش چشمگیر انکار هولوکاست در جهان هستند.
قطعنامه سازمان ملل تحریف یا انکار هولوکاست را چنین تعریف می کند:
- تلاش های عمدی برای کمرنگ جلوه دادن هولوکاست یا توجیه عوامل اصلی آن از جمله همدستان و متحدان آلمان نازی
- کوچک جلوه دادن فاحش شمار قربانیان هولوکاست که با آمار منابع قابل اعتماد در تضاد است
- تلاش ها برای مقصر شناختن یهودیان به طوری که خود آنها را مسبب این نسل کشی جلوه دهد
- بیانیه هایی که هولوکاست را به عنوان یک رویداد مثبت تاریخی معرفی می کند
- تلاش برای ایجاد ابهام در مسئولیت آلمان نازی در طراحی و اداره اردوگاه های کار اجباری و مرگ و انداختن تقصیر آن بر گردن سایر کشورها یا گروه های قومی
به گزارش خبرگزاری ایرنا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در بیانیه ای ضمن حمله ای شدید به اسرائیل از مفاد این قطعنامه “برائت” جست و گفت چنین سندی “نباید به عنوان رویکردی اجماعی قلمداد شود.”
زمانی که نازی ها در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسیدند، شروع به سلب حق یهودیان از داشتن هرگونه ملک، آزادی و حقوق قانونی کردند.
آنها در سال ۱۹۳۹ اخراج یهودیان به لهستان که تازه اشغال شده بود را شروع کردند و در سال ۱۹۴۱ نیروهای نازی دستور داشتند به طور نظام مند یهودیان را در اروپا به قتل برسانند.