به رغم ارسال کمک‌های بشردوستانه به مناطق زلزله‌زده افغانستان در روز جمعه سوم تیر بسیاری از ساکنان این مناطق دور افتاده از کمبود شدید غذا، آب آشامیدنی و سرپناه رنج می‌برند.
بر اثر زلزله روز چهارشنبه که کانون اصلی آن ولایت‌های پکتیا و خوست در شرق افغانستان بود بیش از هزار نفر کشته و حداقل هزار و پانصد نفر مجروح شدند. این زلزله با قدرت ۵.۹ ریشتر قوی‌ترین زمین لرزه طی چند دهه اخیر در افغانستان است.
تعدادی از روستاها به کلی ویران شده‌اند و جان به‌دربردگان می گویند حتی برای دفن مردگان نمی‌توانند وسایل لازم را پیدا کنند. مردم از کمبود آب آشامیدنی، غذا و سرپناه شکایت دارند و نگران فرارسیدن زمستان بدون سرپناه هستند.
پس‌لرزه‌های روز بعد از زلزله باعث شده گروهی از مردم خانه‌های نیمه ویران خود را ترک کنند. آنها علاوه بر غذا و آب خواستار کمک‌های عاجل برای تعمیر خانه‌ها و یا چادرهای مناسب هستند.
خبرگزاری‌های بین المللی گزارش می‌دهند که روز جمعه مقدار بیشتری کمک‌های بشردوستانه از شهر کابل به مناطق آسیب دیده رسیده است.
بخش اعظم این کمک‌رسانی توسط برنامه جهانی غذا سازمان ملل انجام می‌شود. پزشکان بدون مرز نیز در این مناطق چند درمانگاه صحرایی دایر کرده‌اند.
رییس اطلاع رسانی ولایت پکتیا گفت بارش باران شدید و سیلاب دسترسی به مناطق آسیب‌دیده را دشوار کرده است. به دلیل واژگونی و تخریب برج‌های شبکه تلفن همراه تماس با این مناطق به سختی انجام می‌شود. قبل از وقوع زلزله بخش گسترده‌ای از این مناطق بر اثر سیلاب و رانش زمین آسیب دیده بود و جاده‌های کوهستانی را ناامن‌تر کرده است.
مقامات محلی می‌گویند حدود ۱۰ هزار خانه بر اثر زلزله ویران شده‌اند که با توجه به این که در این مناطق معمولا خانواده‌های بیست نفره در یک خانه زندگی می‌کنند رقم نگران کننده‌ای است. دقیقا به همین دلیل آمار تلفات بر اثر ویرانی خانه‌ها نیز بسیار بالاست.
صندوق نجات کودکان می‌گوید حدود ۱۲۰ هزار کودک به اشکال گوناگون از پیامدهای این زلزله آسیب می‌بینند. این نهاد خیریه بین المللی در بیانیه‌ای افزود: «بسیاری از این کودکان اکنون از آب آشامیدنی، غذا، سرپناه و حداقل خدمات بهداشتی محروم هستند.»