یک استاد حوزه علمیه قم در پیامی خطاب به نمایندگان مجلس نوشت: چرا برای جلوگیری از این فجایع، طرحی نمیدهید؟! چرا حرفی نمیزنید؟! چرا سکوت کردهاید و اعتراض نمیکنید؟! چرا جلوی این فجایع را نمیگیرید؟ آیا توان و اختیار ندارید یا «حقیقت» را در پای «مقام و مصلحت» قربانی کرده اید. اگر نمیتوانید این کارها را انجام دهید بهتر است هر چه زودتر، مجلس را ترک کنید تا این همه بودجه هنگفت برای حقوق، مسکن، ماشین و رفاه هر نماینده، صرف نشود.
بهگزارش انصاف نیوز، متن کامل پیام آیت الله سیداصغر ناظمزاده قمی خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیرامون وقایع اخیر را در ادامه میخوانید:
نمایندگان مجلس شورای اسلامی!
به مناسبت حوادث اخیر که همه کشور را فراگرفته لازم دانستم نکته هایی را با شما در میان بگذارم. در ابتدا خاطره ای از هفدهم شهریور ۱۳۵۷ را یادآور می شوم:
در آن تاریخ، بنده در کمیته مشترک ضد خربکاری، زندانی بودم و افتخار هم بندی با برخی مبارزان، از جمله آقایان علما: روح الله شاه آبادی، سید عباس ابوترابی، هادی مروی و… را داشتم. از رادیوی زندان با خبر شدیم که حادثه تلخی در میدان شهدای تهران (ژاله سابق) اتفاق افتاده است که از بعضی ملاقات کنندگان همراهان متوجه شدیم که نیروهای شاه، جمعی از مردم و تظاهرات کنندگان را به خاک و خون کشیده اند. در روزهای پس از آن حادثه بود که نمایندگانی از مجلس شورای ملی؛ با آن که بیشترشان اختیاری از خود نداشتند، برای حفظ ظاهر و فرونشاندن خشم مردم، عکس العمل شدیدی به آن حادثه نشان دادند و این اعتراض ها از رادیوی سراسری پخش می شد و ما هم در زندان، گوش می دادیم.
اما شما نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی هیچ جایگاه و نقش و نشانی در این حوادث پنجاه روزه ندارید و هیچ عکس العملی به این اتفاقات تلخ که در این روزها در خیابانها، دانشگاهها و مدارس و بسیاری از شهرهای کشور از جمله تهران، مشهد، کرج، اراک، اصفهان، سنندج، زاهدان و… رخ داده و منجر به کشته شدن زن و مرد و کودک و افرادی از نیروهای انتظامی و بسیجی و بعضی روحانیون گردیده، نشان ندادهاید و سخنی نگفتهاید.
چرا برای جلوگیری از این فجایع، طرحی نمیدهید؟! چرا حرفی نمیزنید؟! چرا سکوت کردهاید و اعتراض نمیکنید؟! چرا جلوی این فجایع را نمیگیرید؟ آیا توان و اختیار ندارید یا «حقیقت» را در پای «مقام و مصلحت» قربانی کرده اید.
نمایندگان محترم! یا هرچه زودتر طرحی برای گفت و گو با مردم معترض و فرونشاندن خشم آنان بدهید و تمهیداتی بیندیشید که اولا: فضای سیاسی کشور، مطابق قانون اساسی باز شود تا احزاب اصیل وطنی و سلیقههای گوناگون و متخصصان رشتههای مختلف، در رفع مشکلات کشور، سهیم گردند و آزادی بیان در عمل (و نه در حرف) تضمین شود و مملکت در تیول اقلیت خاص باقی نماند. ثانیاً: به معیشت مردم اهمیت دهید و در گام اول، اقدامات عاجل و فوری برای ساماندهی اقتصاد کنید، چون بیشتر این خشم و عصبانیتها، ناشی از فقر و تورم و گرانی و تبعیض است.
اگر نمیتوانید این کارها را انجام دهید بهتر است هر چه زودتر، مجلس را ترک کنید تا این همه بودجه هنگفت برای حقوق، مسکن، ماشین و رفاه هر نماینده، صرف نشود.
نمایندگان محترم! آیا شما حتی برای آن تعداد اندکی از مردم که به شما رای دادهاند، پاسخی دارید؟ و الله فردا مردم شما را مواخذه خواهند کردو خداوند یاور مظلومان، شما را در برابر کوتاهیها و قصور و تقصیرها به شدیدترین وجه، مجازات خواهد کرد.
در این جا به ویژه به آن دسته از نمایندگان مجلس که در کسوت روحانیت هستند میگویم که: آیا اطلاع دارید که سکوت شما و همکارانتان باعث عصبانیت اقشاری از مردم شده و پاره ای اقدامات ایذائی و اهانت آمیز نسبت به روحانیت صورت میگیرد؟ آیا در برابر این اقدامات، هیچ مسئولیتی ندارید؟ در حالی که بیشتر روحانیان هیچ گونه نقشی در مدیریت کشور و اوضاع کنونی ندارند و صرفاً به دنبال مسائل علمی و تبلیغ اسلاماند و متاسفانه علاوه بر توهینها و تحقیرها، مانند بسیاری دیگر از مردم عزیزمان در اولیات معیشت خود درماندهاند و ناچارند برای تامین معاش خود و خانواده، بخشی از ساعتهای مفید علمی خود را صرف مشاغلی مثل مسافرکشی، کارگری و امثال اینها کنند.
امیدوارم شما نمایندگان مجلس، به عهد و پیمانی که در هنگام کاندیداتوری با مردم بستهاید وفادار باشید، چرا که به فرمان خداوند متعال در برابر عهد خود مسئولید: “ان العهد کان مسوولا”.
در خاتمه، ضمن تشکر از چند نمایندهای که گاهی اعتراض کرده اند، به بازماندگان محترم حوادث اخیر و داغ دیدگان، اعم از شیعه و سنی، تسلیت میگویم و با خانواده زندانیان بی گناه، اعلام همدردی مینمایم. همچنین به خانواده های قربانیان فاجعه حرم احمد بن موسی (شاهچراغ) و روحانیان بی گناه و نیز آن دسته از نیروهای بسیجی و پلیس که قربانی این وضعیت اسفبار شدهاند، تسلیت میگویم و با همه آنان اظهار همدردی میکنم و شفای مجروحان حوادث اخیر و آزادی زندانیان بی گناه را از خداوند متعال، مسئلت دارم.
حوزه علمیه قم
سید اصغر ناظم زاده قمی