آنها که سوگند خورده اند حماس را نابود کنند و رهبری آن را از بین ببرند، هنوز هیچ مدرک ملموسی ندارند که نشان دهد جنگی که غزه را ویران کرده و به تلفات فزاینده ی سربازان اسرائیلی انجامیده است، کشور را امن تر کرده است. آنها موفق به کشتن یا دستگیری هیچ یک از رهبران ارشد حماس مطابق فهرستی که اعلام کرده اند، نشده اند. یا جزئیاتی را بیان نمی کنند که چگونه معتقدند می توانند سازمانی با ارتباطات سیاسی و ایدئولوژیکی بسیار فراتر از غزه را از بین ببرند
هواپیماهای اسرائیل روز شنبه در حالی اردوگاه های آوارگان در غزه را بمباران کردند که ارتش این کشور عملیات زمینی را گسترش داده است. ده ها هزار فلسطینی از خانه های خود گریختند و زمینه را برای سالی خونین و ویرانگر مانند سه ماه آخر سال ۲۰۲۳ فراهم کردند.
با تشدید درگیری ها در مرز شمالی با لبنان، مقامات اسرائیلی اشاره کرده اند که «ساعت شنی دیپلماتیک» برای دستیابی به راه حلی از طریق مذاکره رو به اتمام و خطر تشدید تنش ها در منطقه بزرگ است.
به گزارش گاردین، در حال حاضر، حتی پس از آنکه مصر در هفته گذشته میزبان رهبران برای گفتگو بود و برنامههایی را برای توقف مرحلهای در جنگ انجام داد، امید چندانی به توقف موقت حملات وجود ندارد.
یک مقام ارشد حماس روز شنبه به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت این گروه شبهنظامی در موضع خود قاطع است و بدون آتشبس دائمی، هیچ گروگانی آزاد نخواهد شد. اسرائیل پایان دادن به جنگی که رهبرانش سرنوشت خود را به آن گره زده و «بدون محدودیت» توصیفش میکنند را، نمیپذیرد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، می گوید حماس باید پس از حملات وحشیانه 7 اکتبر، که افراد مسلح ان به اسرائیل حمله کردند و ۱۲۰۰ نفر را که اکثرا غیرنظامی بودند کشتند، نابود شود.
مقیاس مرگ و رنج در غزه، اسرائیل را در سطح بینالمللی منزوی کرده و حتی متحدانی مانند بریتانیا اکنون خواستار «آتشبس پایدار» هستند. مقامات بهداشتی در نوار تحت کنترل حماس می گویند بیش از ۲۱۶۰۰ نفر در غزه کشته شده اند که اکثر آنها زن و کودک هستند و هزاران نفر دیگر زیر آوار مدفون شده اند.
مقامات فلسطینی گفتند حملات شدید روزهای جمعه و شنبه، از جمله در کمپ های پناهندگان شهری نصیرات و بوریج، ۱۶۵ نفر را در ۲۴ ساعت کشته اند.
حمایت مستحکم واشنگتن به رهبران اسرائیل کمک کرده است تا به نگرانی بینالمللی درباره بحران انسانی بی توجه باشند و بر کارزار نظامی تمرکز کنند.
روز جمعه، دولت جو بایدن، فروش ۱۵۰ میلیون دلاری تجهیزات نظامی به اسرائیل را تصویب کرد و کنگره را برای دومین بار در یک ماه دور زد. وزارت امور خارجه به «ضرورت نیاز دفاعی اسرائیل» اشاره کرد. داهلیا شیندلین، استراتژیست سیاسی و عضو اندیشکده سیاست خارجی ایالات متحده در بنیاد قرن، می گوید در سراسر جامعه اسرائیل، علی رغم خشم گسترده از شکست های نظامی و اطلاعاتی که اسرائیلی ها را در ۷ اکتبر بسیار آسیب پذیر کرد، حمایت گسترده ای از جنگ وجود دارد.
او می گوید خانوادههای گروگانها از منتقدان قدرتمند دولت و صداهای بلندی بودهاند که خواهان آتشبس هستند، اما حتی آنها «واقعاً خواستار پایان دادن به جنگ نیستند».
مقامات آمریکایی در هفتههای اخیر در میان هشدارهای روزانه سازمان ملل و سایر آژانسهای امدادی درباره مقیاس ویرانگر رنج انسانی، خواهان حملات «هدفمند» بیشتر به رهبران حماس شدهاند.
غزه با گرسنگی فاجعه بار دست به گریبان است. آنروا، آژانس آوارگان فلسطینی سازمان ملل روز شنبه اعلام کرد: ۴۰ درصد از جمعیت اکنون در معرض خطر قحطی هستند. “هر روز یک مبارزه برای بقا است.”
تقریبا همه مردم غزه خانههای خود را ترک کردهاند و در خیمهها و بخشهای شلوغ جنوب و نوار مرکزی تجمع کردهاند که به گفته مقامات ارتش اسرائیل امنتر است، اگرچه هنوز مرتب بمباران میشوند.
پس از هفتهها محاصره شدید اسرائیل، کمبود غذا، آب تمیز و تجهیزات پزشکی وجود دارد. هنگامی که به کمک های بشردوستانه اجازه ورود داده می شود، چالش های لجستیکی در منطقه ای که در اثر جنگ ویران شده است باعث می شود کمک ها به بسیاری از ساکنان ناامید نرسد.
توماس وایت، مدیر امور غزه در آنروا، گفته است سربازان اسرائیلی روز جمعه به سمت کارکنان سازمان ملل در یک مأموریت کمک آتش گشودند.
وایت در توییتر سابق خود نوشت: «سربازان اسرائیلی هنگام بازگشت از شمال غزه در مسیری که ارتش اسرائیل تعیین کرده بود، به یک کاروان کمک شلیک کردند.
«رهبر کاروان بین المللی ما و تیمش آسیبی ندیدند اما یک خودرو آسیب دید.»
حمایت نظامی و دیپلماتیک هنوز در جریان است، پایان حمایت بی قید و شرط آمریکا در سال آینده قابل مشاهده است، اما این به این معنی است که رهبران اسرائیل در حال حاضر انگیزه کمی برای محدود کردن جنگ دارند.
شیندلین می گوید: «آمریکا مقامات اسرائیلی را تحت فشار قرار میدهد تا حداقل تصور پایان مرحله شدید جنگ را آغاز کنند».
آنها که سوگند خورده اند حماس را نابود کنند و رهبری آن را از بین ببرند، هنوز هیچ مدرک ملموسی ندارند که نشان دهد جنگی که غزه را ویران کرده و به تلفات فزاینده ی سربازان اسرائیلی انجامیده است، کشور را امن تر کرده است.
ارتش اسرائیل بارها مدعی شده است که به مردان پشت حملات ۷ اکتبر نزدیک شده است. یک سخنگوی اسرائیلی روز شنبه گفت سربازان یک مجتمع تونل را در خانه ای که یحیی سنوار رهبر حماس در غزه از آن استفاده می کرد، ویران کردند و تصاویری از این مکان را به اشتراک گذاشت.
اما آنها موفق به کشتن یا دستگیری هیچ یک از رهبران ارشد حماس مطابق فهرستی که اعلام کرده اند، نشده اند. یا جزئیاتی را بیان نمی کنند که چگونه معتقدند می توانند سازمانی با ارتباطات سیاسی و ایدئولوژیکی بسیار فراتر از غزه را از بین ببرند.
شیندلین جنگی را توصیف می کند که ابتدا به عنوان تلاشی پراکنده برای متوقف کردن یک حمله فعال آغاز شد، سپس به یک حمله با هدف نظامی مشروع با احساس خشم و تمایل به انتقام شدید همراه شد و در حال حاضر بدون هیچ تغییر یا پیشرفت جدیدی ادامه یافته است.
وحدتی که پس از حملات ۷ اکتبر توسط حماس، اسرائیل را در غم و اندوه و وحشت گرد هم آورد، شروع به ترک خوردن کرده است.
شاید مهم ترین سوال این است که سرنوشت گروگان ها در جنگ چقدر باید در اولویت باشد: بسیاری از خانواده ها می گویند احساس می کنند از سوی دولت مورد بی توجهی قرار گرفته اند.
پرسشها در مورد فشار نتانیاهو برای اصلاحات قضایی بحثبرانگیز، که به اختلافات سیاسی شدید و اعتراضات گسترده دامن زد، اکنون دوباره مطرح شده است.
اقتصاد نیز دچار مشکلات شده است؛ زیرا نیروهای ذخیره مشاغل خود را ترک کرده اند. گردشگری به شدت تحت تأثیر جنگ قرار گرفته است و درآمدها در یک زمان اندوهبار برای ملت کاهش یافته است.
فشار داخلی و بینالمللی در کنار هم ممکن است برای کسانی که می خواهند امیدوار باشند شاهد توقف یا مهار حملات باشند، چندان امیدوار کننده نباشد، صرفاً به این دلیل که دولت برنامه دیگری ندارد.
شیندلین می گوید: من موافق نیستم که وجود تمام فشارهای داخلی ممکن است باعث شود دولت جنگ را کاهش دهد: “آنها کاملاً با ناتوانی کامل در ماههای ابتدایی (در قدرت) عمل کرده اند.
آنها هیچ طرح دیگری ندارند، حتی اگر برنامه فعلی کارساز نباشد.”