بیانیه جمعی از فعالین به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن، گرامی باد مبارزه ۴۵ ساله علیه حجاب و عفاف، علیه قوانین و رژیم اسلامیزنده باد انقلاب زن زندگی آزادیهشت مارس روز جهانی زن ۱۴۰۲ در حالی فرا میرسد که انقلاب زن زندگی آزادی که پس از قتل حکومتی مهسا/ژینا امینی آغاز شد، تاکنون در مبارزه علیه بنیان‌های رژیم اسلامی، ضربات مهلکی به “حجاب” زده و چنانچه از روند کارزار “بیحجابی سراسری” در سطوح مختلف جامعه، و نیز در طرف مقابل از عملکرد حکومت و دستگاههای سرکوب آن مشهود است، خاکریز حجاب از دست حکومت خارج شده است.آری، چنین است؛ حکومتی که با کوبیدن حجاب به پیشانی زنان با پونز، با اعدام و شکنجه و تجاوز و زندان سر کار آمده، با “حجاب سوزان” در روزهای آتشین انقلاب زن زندگی آزادی و در ادامه با رشد و گسترش “بیحجابی سراسری”، به ورطه سقوط کشیده میشود چرا که یکی از ارکان و پایه‌ها و سنگرهای اساسی آن به درجات بسیاری از دست رفته و در برابر ایستادگی و مقاومت جانانه زنان در برابر تحمیل حجاب، و همراهی مردان برابری طلب و آزادیخواه، مستاصل تر از هر زمانی است.امسال ۴۵امین سالگرد تظاهرات باشکوه زنان و مدافعین حقوق زن و نیروهای انقلابی و رادیکال در هشت مارس سال ۵۷ علیه فرمان خمینی به حجاب – این نماد بردگی و تحقیر زن و پرچم اسلام سیاسی – است که با شعارهای “آزادی نه شرقی است نه غربی ست”، “ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم”، “استبداد به هر شکلش محکوم است”، “ما خواستار حکومتی هستیم که بر پایه برابری انسانها استوار باشد”، “آزادی زن آزادی جامعه”، پاسخی تاریخی و درخور به حجاب و قوانین اسلامی و مصادره کنندگان انقلاب ۵۷ به نفع جنبش اسلام سیاسی (که هر جا به قدرت رسیده اند با حجاب کشیدن بر سر زنان و کودکان و حمله به مدنیت و مدرنیسم و دستاوردهای انسانی، قدرت خود را تثبیت کرده اند) داد.انقلاب زن زندگی آزادی، تجلی جنبش نوین رهایی زن است که در هشت مارس ۵۷ برای رهایی زن و رهایی جامعه و علیه حجاب و قوانین اسلامی شکل گرفت و دانه درخت تنومند “انقلاب زنانه” در ایران را کاشت و در سال ۱۴۰۱ در برابر حکومتی که با حجاب به جان زنان و جامعه افتاده و برای حفظ حجاب و ارزشهای اسلامی حاضر است مهساژینا را به قتل برساند، قد علم کرد.در ادامه اما، حکومت برای حفظ خود با قتل نیکا، سارینا، آرنیکا، حدیث، یلدا، آیدا، مریم، اسراء و غزاله و ده ها زن دیگر که به خیابان آمدند، با تجاوز در ملاء‌عام و بازداشتگاهها، با شلیک مستقیم به چشم و اندام جنسی زنان برای درس عبرت دادن، با اعدام معترضین، با قتل حکومتی آرمیتا گراوند، با بازداشت فعالین و پرونده سازی و صدور احکام سنگین، با شلاق و حجاب‌بان، با محرومیت زنان از خدمات اجتماعی، با بیکار سازی، تمام تلاش خود را کرده تا با حمله به زنان که نیروهای محرکه انقلاب زن زندگی آزادی اند، انقلاب زن زندگی آزادی را سرکوب کند.اما انقلاب زن زندگی آزادی به اشکال مختلف در لایه های عمیق جامعه ایران زنده و جاری است چرا که جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی آنقدر در جامعه ایران نهادینه بوده و هست که پس از گذشت بیش از چهار دهه از قدرت گیری جمهوری اسلامی، نه این حکومت توانست با ایجاد رعب و وحشت زنان را از مبارزه باز دارد و مطیع و برده خود کند، و نه هیچ نیروی دیگری از جمله فمینیست‌های اسلامی برآمده از دل جریان اصلاحات توانست ارزشهای ارتجاعی را به آن حُقنه کنند؛ اینجا نقش زنان مبارز ایران که ده ها سال، پرچمداران جنبش رادیکال و پیشرو زن، علیه حجاب و قوانین اسلامی بوده و هستند آنچنان حائز اهمیت است که با وقوع انقلاب زن زندگی آزادی در جهان از آن به عنوان اولین “انقلاب زنانه” تاریخ بشریت یاد میکنند که قطعا الهام بخش مبارزه زنان در افغانستان علیه طالبان و دیگر کشورهای اسلامی زده در خاورمیانه علیه جریانات اسلامی است.ما جمعی از فعالین جنبش نوین رهایی زن، دانشجویان، زندانیان سیاسی سابق، معلمان پیشرو، دادخواهان در داخل و خارج کشور، بر این باوریم که جامعه ایران و در صف مقدم آن، زنان از تهران تا کردستان تا بلوچستان و خوزستان و آذربایجان و جای جای ایران با جدال و مبارزه مستمر و روزانه با عوامل رژیم علیه حجاب اجباری، برای کرامت و شان و منزلت انسانی زن، بر سر مطالبات پیشرو زنان، علیه سرکوب و شکنجه و تجاوز و زندان و اعدام و استثمار و بردگی، برای یک جامعه مرفه و شاد و آزاد و برابر و سکولار برای همه، در تداوم انقلاب زن زندگی آزادی از کف خیابان تا زندانها نقش بسزایی دارند؛ چنانچه “بند زنان زندان اوین” را تبدیل به خط مقدم جبهه مقابل جمهوری اسلامی کرده اند.ما امضا کنندگان این بیانیه، تاکید بر محافظت از دستاورد مهم و تاریخی انقلاب زن زندگی آزادی که سنگر فتح شده حجاب باشد، و گسترش هرچه بیشتر و تثبیت بیحجابی سراسری در سطوح مختلف جامعه از خیابان، تا دانشگاه و مدارس و محیط کار داریم.ما تاکید داریم برای فتح خاکریزهای بعدی همچون “تفکیک جنسیتی” (که از زمان روی کار آمدن رژیم اسلامی یک ابزار قانونی برای روبروی هم قرار دادن “زن” و “مرد” بوده و بستر بی‌حقوقی های متعددی برای نیمی از جامعه پهن کرده،) باید قاطعانه از مبارزات بی وقفه دانشجویان حمایت کنیم و خاکریز به خاکریز از دست حکومت خارج کنیم.برای پایان دادن به کودک کُشی و زن کُشی، برای پایان دادن به بردگی جنسی، برای پایان دادن به قتل های ناموسی، برای پایان دادن به ستم به رنگین کمانیها، برای پایان دادن به اعدام، برای نجات انسانها پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی تنها فرصت پیش روی ما است تا با درهم کوبیدن نظام آپارتاید جنسی و جنسیتی، نرینه سالار و مذهبی و تا مغز استخوان ضد زن است و نیمی از جامعه را از ابتدایی ترین حقوق خود به صورت قانونی محروم کرده و با خشونت و جنایات سازمان یافته قانونی و دولتی و قضایی، زندگی میلیونها زن در ایران را به نابودی کشانده است، و کل جامعه را به گروگان گرفته، به زیر بکشیم.ما از تمامی دولتهای جهانی میخواهیم که جمهوری اسلامی را بعنوان یک رژیم آپارتاید جنسیتی بایکوت کنند. چرا که این رژیم زن کُش در داخل ایران مشروعیتی ندارد و خواست ما از جامعه جهانی هم مشروعیت زدایی از این رژیم است.امضا کنندگان به ترتیب حروف الفبا:راحله احمدی – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق رها احمدی – مدافع حقوق زنان و کودکان عظمت اژدری – از خانواده های دادخواه هواپیمای اوکراینی صبا آلاله روانشناس بالینی، روان‌تحلیل‌گر سیاسی و اجتماعی سوری بابایی چگینی – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی لادن بازرگان – از خانواده های دادخواه دهه شصت شمسی کوکب بداغی پگاه – فعال صنفی معلمان فریبا برهان‌زهی – فعال حقوق زنان و اهل بلوچستان نصرت بهشتی – معلم بازنشسته، فعال جنبش زنان و کارگری شعله پاکروان – مادر دادخواه زنده یاد ریحانه جباری مهسا پیرایی – دختر دادخواه مینو مجیدی از کشته شدگان انقلاب زن زندگی آزادی بنفشه جمالی – فعال حقوق زنان آزاده دواچی – فعال حقوق زنان فرشته دیدنی – فعال حقوق زنان آذین رضاییان – فعال حقوق زنان ملیکا زر – مدیر اجرایی شبکه شش‌رنگ و کنشگر جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ سارا سیاهپور – فعال صنفی معلمان حدیث صبوری – فعال حقوق زنان شیرین شمس – از مسئولین تشکل انقلاب زنانه نسیبه شمسایی – فعال حقوق زنان جوانا طیمسی – همسر دادخواه زنده یاد محسن مظلوم نرگس ظریفیان – فعال حقوق زنان منیره عربشاهی – فعال جنبش زنان سهیل عربی – زندانی سیاسی در تبعید، کارگر دادخواه بیان عظیمی – همسر دادخواه زنده یاد پژمان فاتحی محبوبه فرح‌زادی – عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران علی قلی لو – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق مژگان کشاورز – فعال حقوق زنان ماریا محمودی – همسر دادخواه محمد فرامرزی جانباخته راه آزادی رادا مردانی – فعال جنبش معلمان آوین مصطفی زاده – فعال حقوق بشر و زنان سوران منصورنیا – برادر دادخواه برهان منصورنیا از کشته شدگان آبان ۹۸ مهدی موسوی – شاعر و نویسنده، مدافع حقوق زنان خدیجه مهدی پور – فعال سیاسی پوران ناظمی – فعال حقوق زنان مهشید ناظمی – فعال حقوق زنانتشکل دانشجویان پیشرو نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال تشکل آزاد اندیشان جندی‌شاپور اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا نهاد دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان اتحاد دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان انجمن دانشجویان آزادیخواه دانشگاه بهشتیجمعی از فعالین و دانشجویان: دانشگاه اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه دانشگاه آزاد شهرقدس دانشگاه شیراز
