حزب حیات آزاد کودستان (پژاک) با شرکت نماینده‌های تمام نهادهایش، هفتمین کنگره خود را با شعار «با فلسفه ژن ژیان آزادی کوردستان را آزاد می‌کنیم و ملت دمکراتیک را بنا می‌نهیم» موفقیت‌آمیز برگزار نمود و در این کنگره روسای مشترک نوین و اعضای مجلس پژاک نیز انتخاب شدند.
طبق برنامه و روند داخلی هر سه سال یکبار کنگره برگزار می‌شود و کنگره عالی‌ترین ارگان تصمیم‌گیری در پژاک است.
این کنگره با انتخاب هیئت مدیریت کنگره، تعیین کردن برنامه و سخنرانی ریاست مشترک سابق پژاک؛ سیامند معینی آغاز شد. سیامند معینی در سالیاد بنیانگذاری پژاک، نوروز ۲۷۲۴ کوردی و ۴ آوریل را به خلق کورد در روژهلات کوردستان، خانواده‌ها و بستگان شهدا، مبارزان آزادی در سراسر ایران و کوردستان، زندانیان سیاسی، تمام رفقایی که به درازای عمر پژاک رنج کشیدند، مبارزان مقاومتگر آزادی و اعضای کنگره هفتم، تبریک گفت.
سیامند معینی به بحران‌ها و تناقضات در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای اشاره کرد و گفت: «نقش و وظیفه سنگین برعهده حزب ماست. تغیرات و تحولات به سرعت ایجاد می‌شوند. حزب ما به یک کار و کنش عمیق‌تر ایدئولوژیک، مبارزه‌ی متحدانه‌تر سازمانی، مدیریتی نیرومندتر و کادرهای فکری و سیاسی قدرتمندتری نیاز دارد که بتواند برای الزامات این برهه، پاسخگو باشند، زیرا پژاک و کادرهایش تاریخ می‌نویسند.»
معینی همچنین اعلام کرد؛ فرصت مناسب را در اختیار داریم و می‌توانیم پیروزی برای خلق‌مان به یقین برسانیم.
همچنین سیامند معینی درباره «انقلاب ژن ژیان آزادی» گفت: «به مثابه پژاک نتوانستیم در مدت دو سال «انقلاب ژن ژیان آزادی» سازماندهی مناسب و یک پیشاهنگی موفقیت‌آمیز را عملی سازیم، در چنین وضعیتی خود را مورد خودانتقادی قرار می‌دهیم و هفتمین کنگره پژاک با آسیب‌شناسی صحیح و ارزیابی‌های بجا در مقابل موانع و مشکلات، پروژه و برنامه‌های نیرومندی تا ۳ سال آینده برای صیانت از اهداف «انقلاب ژن ژیان آزادی» را تعیین خواهد نمود.»
در پایان سیامند معینی گفت: «قول و عهد خود را با بستگان شهدای «انقلاب ژن ژیان آزادی» دوباره بیان می‌داریم، در راه اهداف انقلاب شور و نیروی بیشتری به مبارزه خود می‌بخشیم.»
در ادامه برنامه کنگره؛ گزارش هیئت ریاست مشترک ارائه شد.
در گزارش هیئت ریاست مشترک درباره تمام کار و کنش‌های ۴ ساله پژاک تامل شد، به تمام مشکلات و اشتباهات در طول این ۴ سال کار و مبارزه پرداخته شده و در برابر تمام مشکلات و اشتباهات این ۴ سال، خودانتقادی صورت گرفت.
در ادامه گفتگو و ارزیابی‌های کنگره یاد شهدای مبارزه آزادی‌بخشی پژاک گرامی داشته شد و از رنج و تلاش‌های خستگی‌ناپذیرتمام کادر و کارکنان کنگره ششم پژاک که با دل و جان این مبارزه را عملی ساختند، تقدیرشد. قول و عهد با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و تمام شهدای آزادی‌بخش خلق کوردستان دوباره تکرار شد و تاکید نمودند تا رسیدن به آزادی و جامعه‌ای دمکراتیک به مبارزه ادامه خواهند داد. همچنین قول داده شد که با کار و مبارزه روح آپوئی باید از تمام موانع این راه گذار به عمل آید.
لازم است به مثابه یک وظیفه اخلاقی، سیاسی و انسانی، هر شخصیت آزادی‌خواه به صدای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مبدل شود
در ادامه ارزیابی‌ها و گفتگوهای کنگره بر این موارد اعضای کنگره تاکید کردند که: «رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با مبارزه خود یک صفحه نوین برای مبارزه آزادی‌خواهی گشود و برهمین اساس، مدرنیته سرمایه‌داری، نظام دولت-ملت، ارتجاع داخلی، با همکاری و همدستی یکدیگر، توطئه‌ای برعلیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان انجام دادند و او را ربودند و از جنبه جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را در زندان امرالی زندانی کردند، به خیال اینکه می‌توانند فکر و فلسفه رهبر آزادی را زندانی کنند و درنهایت نابود سازند، اما رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در زندان امرالی توانست نیرو و توانایی‌های پارادایم دمکراتیک‌اش را گسترده‌تر و نیرومندتر سازد و اینچنین آن را اجتماعی سازد که میلیون‌ها نفر از توده خلق به صدای آزادی فکر آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مبدل شوند. به همین دلیل لازم است که به مثابه یک وظیفه اخلاقی، سیاسی و انسانی هر شخصیت آزادی‌خواه به صدای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مبدل شود و در کارزار آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مشارکت کند. باید دانست که آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به معنای آزادای خلق کورد و آرامش در منطقه است و تا زمانی‌که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بصورت جسمانی آزاد نشود، منطقه روی آرامش و آزادی را به خود نخواهد دید.»
در ادامه کنگره درباره مرحله کنونی تامل شده و اعضا بیان کردند: «که خلق کورد و جنبش آزادی‌بخش کوردستان در مرحله‌ای حساس تاریخی، حیات سیاسی خود را ادامه می‌دهد و تغییرات به سرعت انجام می‌شوند. با خوانشی ریشه‌ای‌تر و استراتژیک می‌توان به مثابه جنبشی آزادی‌بخش برای اینکه خلق از فرآیند این تغییر و تحولات منطقه به شیوه‌ای علمی و انقلابی در برابر تمام موانع و مشکلات عصر برآمد و پروژه‌های دشمنان آزادی، از جمله ارتجاع، خودفروشان، مزدوان داخلی تا به نقشه‌های مدرنیته سرمایه‌داری، هژمونگرایی نظام دولت-ملت، شیوه‌های فریبکاری مدرنیته کاپیتالیستی و مزدوران میهن‌فروش را شکست داد و این‌گونه می‌توان پیروزمندانه وظایف خود را عملی ساخت.
جنگ جهانی سوم از سوی بازیگران مختلف با مرکزیت کوردستان به اجرا در می‌آید
مدرنیته سرمایه‌داری با نگرش نئولیبرالیسم در دنیای گلوبال، حریص‌تر و بی‌اخلاق‌تر از هر زمان دیگر، همیشه برای بدست آوردن سرمایه بیشتر و دستاوردهای سیاسی، اقتصادی، استراتژیک و ژئوپلیتیک در منطقه، تمام بازیگران و هژمون‌خواهان مشارکت کننده با تمام توانایی خود از سرکوب و تخریب اخلاق، طبیعت و جامعه یک رقابت بی‌وجدانه را به اجرا گذاشته‌اند. گلوبالیسم با بهره‌مندی از رسانه مجازی و تمام ابزارهای زمانه به مغز و حیات هر فرد نفوذ کرده و می‌خواهند که کاراکتر انسانیت را به شیوه خود فرم بخشند و در چارچوب سیات و بهره‌مندی سرمایه از آن استفاده کنند، به عبارت دیگر، فرهنگ و سبک حیاتی بیگانه را به جامعه تحمیل کنند.
مداخله و کمک جامعه برای بیگانه شدن از ارزش‌های انسانی، یکی از کثیف‌ترین ابزارهای نئولیبرالیسم عصر حاضر است، بدین معنا جنگی وسیع‌تر در تمام عرصه‌ها و حوزه‌ها عملی می‌شود. جنگ جهانی سوم از سوی بازیگران مختلف به مرکزیت کوردستان به اجرا در می‌آید، هژمونگرایی دولت-ملت، بازیگران و هژمون‌خواهان گلوبالیسم جهانی در جنگی بی‌وقفه در مقابل خلق‌های منطقه هرگونه وحشی‌گری خود را به امتحان می‌گذارند.»
درباره وضعیت کنونی دولت ایران در این کنگره به مواردی از قبیل اینکه ایران به مثابه یک بازیگر اصلی نقشی در تغییر و تحولات ایفا می‌کند تاکید و اعضا در گفتگوهایشان اعلام داشتند: «ایران اختاپوسی، با بهره‌گیری از روش‌های جنگی نیابتی توانسته است که تا سطحی به اهداف خود در رقابت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای دست یابد و فعالانه در این جنگ مخرب شرکت کند و در تلاش است که حیات سیاسی و هژمونی خود را در منطقه ایجاد کند. سیاست ایران در خارج در چارچوب جنگ نیابتی و مشغول کردن نیروهای جهانی بوده و در داخل ایران هم به یکدست‌سازی حکومت و سرکوب بی‌رحمانه خلق نیز مشعول بوده است. بدین علت و بسیاری از دلایل دیگر، دیدیم قیام‌ها برضد دیکتاتوری و مدیریت مافیایی حکومت در ایران تداوم یابند.»
باید «انقلاب ژن ژيان آزادی» به مثابه رنسانی ذهنی و فکری دیده شود
درعین‌حال درباره «انقلاب ژن ژیان آزادی» به تفهیم دولت ایران درباره محتوای این انقلاب تاکید شد که نتواسته به شیوه‌ای ایجابی به مثابه یک فرصت ارزیابی شود و اینچنین گفتگو شد: « «انقلاب ژن ژیان آزادی» اراده خلق‌های ایران برای آزادی را نشان داد و این انقلاب اگرچه از سوی حکومت ایران به شیوه‌ای بسیار وحشیانه با آن برخورد شد، اما لازم است که «انقلاب ژن ژیان آزادی» به مثابه رنسانسی ذهنی و فکری دیده شود و بصورت استراتژیک ارزیابی شود. باید گفت که سلطهگران ایران تا آخر نمی‌توانند خلق‌های ایران را به غل و زنجیر کشیده و سرکوب کنند، در نهایت به دلیل بحران اقتصادی،سیاسی، اجتماعی، دیپلماسی و به ده‌ها دلیل دیگر نیروی سرکوب خلق را از دست خواهد داد و پایان عمر خود را به مثابه تمام دیکتاتورهای تاریخ بسر خواهد برد و به سلطل آشغال تاریخ انداخته خواهد شد.»
درباره اتحاد خلق کورد، نبود همبستگی، اتحاد و وضعیت سیاسی موجود نیز کنگره این پیام را داد: «متحد نشدن کوردها دلایل تاریخی دارد، اما پراکنده کردن نیروی کورد به شیوه‌ای هدفمند از سوی سلطهگران دولت-ملت و با کمک مدرنیته سرمایه‌داری، انجام می‌شود. آن مرکز را برای حفاظت از سیستم دولت-ملت به یک خانواده واگذار کرده‌اند و به مثابه وظیفه و یک نقش تاریخی بدان نگریستند. خودفروشی و میهن فروشی در تاریخ کوردستان به مثابه تخریب کننده انرژی و توانایی توسعه و پیشرفت بوده و به ابزاری بدست سیستم اشغالگران کوردستان مبدل شده است. این خیانت از سوی خانواده بارزانی که قصد معمولی و نرمال نشان دادن آن را دارند و به نام کورد و کوردستان به شیوه‌ای مسمومانه آن را به خورد خلق کورد می‌دهند و از طریق حزب دمکرات کوردستان و همکاری و همدستی با سیستم دولت-ملت و اشغالگران کوردستان، به مثابه یک ابزار نیرومند و کارا برای پاکسازی روح انقلابی افراد و احزاب سیاسی کوردستان، از آن بهره گرفته می‌شود. به همین دلیل اتحاد خلق کورد به مثابه بهترین فرصت و انتخاب زرین تعریف شد که می‌توان تمام نقشه‌ها و تهدیدات علیه خلق کورد را از میان بردارد و برای آزادی خلق کورد و کوردستان یک ضمانت باشد.»
خانواده بارزانی و حکومت اقلیم کوردستان در پاکسازی احزاب روژهلات مسئولند
در کنگره اعضا به خطراتی که خلق کورد با آن روبرو شده است تاکید کرده و اشاره داشتند: « که اشغالگران کوردستان با پیشگامی هر دو دولت اشغالگر ایران و ترکیه با همکاری خانواده بارزانی در تلاشند که جنبش آزادی‌خواهی کوردستان را پاکسازی کنند و کورد را بدون دفاع و محافظت بگذارند. این نقشه‌ها به کلی برای جنبش آزادی‌خواهی کوردستان و بخصوص در راه تضعیف و تسلیم کردن اراده شکست‌ناپذیر و پولادین پژاک است که پژاک با آن مبارزه خود را نیرومندتر می‌نماید.
به همین دلیل به آن احتمالات هم پرداخته شد که اکنون با همپیمانی ترکیه و ایران و نقشه‌های مشترک‌شان برضد جنبش آزادی‌خواهی کوردستان در دستورکار قرار دارد. دولت ایران به این مشغول است که احزاب و طرفین سیاسی روژهلات کوردستان را به شیوه‌ای سیاسی-دیپلماتیک خنثی سازد و برای این پروژه هم با حکومت اقلیم کوردستان و بخصوص خانواده بارزانی ارتباطی را که برقرار نموده است را به مرحله اجرایی می‌رساند.»
در کنگره مشارکت کنندگان به سیاست‌های دولت فاشیستی ترکیه، این‌گونه اشاره کردنند: «آن رژیم برای قتل‌عام خلق کورد اصرار دارد و ترکیه برعلیه تمام دستاوردهای خلق کورد و تمام بخش‌های کوردستان دشمنی می‌ورزد. به همین دلیل دولت فاشیست ترکیه روزانه با پهپادها به نیروهای پژاک حمله می‌کند و می‌خواهد بصورتی مستقیم به دولت ایران خدمت کند و برای تضعیف جنبش آزادی به شیوه‌ای جداگانه با یگدیگر هماهنگ هستند. همکاری و ضدیت ترکیه و ایران در مسئله کورد در تاریخ خلق‌ما امری پنهانی نیست و به آزمون گذارده شده است و با تمام نیرو برعلیه قائل شدن هرگونه حقوق دمکراتیک برای خلق کورد مخالفند.»
پژاک برای رهیافت مسئله کورد در روژهلات کوردستان دارای پروژه و برنامه ویژه است
در این کنگره درباره نقش و مسئولیت پژاک اعضا ارزیابی خود را اینچنین ارائه دادند: «لازم است پژاک به شیوه‌ای منسجم‌تر و نیرومندتر از «انقلاب ژن ژیان آزادی» صیانت کند که منبع این انقلاب براساس ذهنیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ایجاد شد. در این راه برای اینکه ارزش‌های انقلاب تحت حفاظت باشند، پژاک تشکیل شدن جبهه دمکراتیک خلق‌ها و اتحاد و همبستگی خلق کورد را برای خود بعنوان یک هدف مبارزه برگزیده است و برهمین اساس مبارزه خود را نیرومندتر می‌سازد. همزمان در راه آزادی کوردستان و دمکراتیزه کردن ایران، مبارزه مشروع خود را گسترش خواهد بخشید.
به همین دلیل پژاک، پروژه و برنامه‌هایی ویژه خود برای رهیافت مسئله کورد و دمکراتیزه کردن ایران را دارد و با پروژه خودمدیریتی و کنفدرالیسم دمکراتیک می‌خواهد تمام مشکلات انباشته شده داخل ایران را حل کند و براساس خودمدیریتی دمکراتیک، آن خلق‌ها خود را سازماندهی کنند. برای اینکه پارادایم آزادی مرز ها را درنوردد، مهم است که مبارزه انجام شود تا فکر و فلسفه آپویی از جنبه ایدئولوژیک به تمام بخش‌های ایران اشاعه داده شده و دیگر ملل ایران با ایدئولوژی آپویی آشنایی پیدا کنند و خود را بر این اساس سازماندهی کنند.»
برای همین هم در این کنگره تاکید شد که این کنگره، یک کنگره تغییر و تحول است و همزمان به قدمی نیرومند برای رساندن خود میان توده خلق در روژهلات کوردستان و ایران مبدل خواهد شد.
همزمان در این کنگره به نقش و مسئولیت جوانان گفتگوهایی بدین صورت انجام گرفت: « جوانان نیروی دینامیک به تحرک انداختن جامعه هستند و جنبشی روحی، انقلابی و رادیکال می‌باشند. لازم است جوانان به شیوه‌ای نیرومندتر توده‌ی خود را سازماندهی کنند و از انرژی سرشار جوانان روژهلات کوردستان بهره‌مند شوند. لازم است جوانان روژهلات به کار و کنش و جنبش آزادی در روژهلات کوردستان رو بیاورند و بر اساس پارادایم رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان کار و کنش‌هایشان به یک کانون، موتور روح انقلابی و مبارزه ضد دیکتاتوری مبدل شوند. نیرومند شدن جوانان در روژهلات کوردستان به معنای نیرومند شدن تمام کار و کنش‌های آزادی‌بخش است.»
در بخشی دیگر از کنگره به کار و کنش‌های مطبوعاتی تاکید شده است که باید از بُعد مطبوعاتی، درباره ایجاد یک مطبوعات موثرتر و نیرومندتر تامل صورت بگیرد و مطبوعات مداوما به نو کردن خود نیاز دارد و با بهره‌مندی از پیش‌رفت‌های تکنولوژیکی لازم است از ابراز و تکنیک‌های نوین عصر نیز استفاده کند. همچنین درباره کار و کنش‌های فرهنگی و هنری هم تاکید شد که بخش فرهنگی و هنری و موسیقی لازم است ژرف‌تر شده و شناختی بنیادین و ذاتی ایجاد شود، در تاریخ موسیقی و فرهنگی روژهلات کوردستان به شیوه‌ای علمی برای این جنبه نقشه و برنامه‌های خود را گسترده‌تر کند.
در بخشی دیگر از ارزیابی‌های کنگره در مورد نیروهای دفاع مشروع این‌گونه تاکید شد: «یکی از ستون‌های نیرومند جنبش آزادی، نیروی دفاع مشروع است. این بخش در کار و کنش‌های ما یک وظیفه تاریخی را برعهده دارد و در برخی مراحل حساس و تاریخی می‌تواند وظیفه خود را به شیوه‌ای به اجرا بگذارد که به نیرو و پشتیبانی برای دیگر بخش‌های سازمان مبدل شود. همزمان لازم است دفاع مشروع، سازماندهی خود را به شیوه‌ای متنوع در میان خلق نیز ایجاد کند و در زمان‌های لازم با عملیات‌های خود انجام وظیفه کند.»
در کنگره درباره کار و کنش‌های پژاک در اروپا نیز تامل صورت گرفت و اشاره شد که کار و کنش‌های اروپا بخشی از سازماندهی پژاک است که آن هم زمینه‌ای نوین و پشتیبانی کارای این جنبش است، به همین دلیل لازم است به کار و کنش‌های خارج از میهن اهمیت بیشتری داده شده و به پشتیبان و کامل کننده کار و کنش‌های داخل میهن مبدل شود. پژاک در خارج از میهن باید بصورتی جدی از جنبه کار و کنش، آموزشی تامل کرده و برای سازماندهی کردن جوانان انجام وظیفه کند، آموزش‌های ویژه به جوانان را در اولویت خود قرار دهد. همزمان برای سازماندهی کردن تمام جوانان و زنانی که به خارج از میهن مهاجرت کرده‌اند کوشش بیشتری صورت گیرد.
روسای مشترک و اعضای مجلس پژاک تغییر کردند
پس از گفتگویی مفصل درباره تصمیمات، طرح‌ها و تایید پروسه و فرآیند برنامه کنگره گذشته و کنگره هفتم، همچنین انتخاب روسای مشترک جدید رفقا «امیر کریمی و پیمان ویان»، اعضای مجلس جدید نیز در این کنگره انتخاب شدند و سخن پایانی کنگره از سوی ریاست مشترک جدید پژاک، پیمان ویان ایراد شد. او این کنگره را به عنوان کنگره‌ای موفقیت‌آمیز عنوان کرد که در مرحله‌ای حساس تاریخی برگزار شد و این کنگره را به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ، خانواده‌های شهدا، رفقا و خلق کورد در روژهلات کوردستان و تمام خلق‌های ایران و رفقا تبریک گفت و عهد یاد نمود با تمام نیرو و توانایی در راه عملی کردن تمام تصمیمات و برنامه‌های هفتمین کنگره پژاک مبارزه خواهند کرد.
کنگره با سردادن شعارهای «زنده‌باد رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان »، «بدون رهبری حیات میسر نیست»، «شهدا نمی‌میرند» و «ژن ژیان آزادی» به پایان رسید.
فرات نیوز