سه تشکل صنفی، فرهنگی و کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم خواستار «تداوم بخشیدن به جنبش زن، زندگی، آزادی» و «گسترش و عملی ساختن منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های صنفی و مدنی مردم ایران» شدند.
این گروههای متشکل از کارگران، بازنشستگان و معلمان روز چهارشنبه، ۱۲ اردیبهشت‌ماه، در بیانیه‌ای مشترک تأکید کردند بر این باورند که «ساختن جهانی برخوردار از اراده انسان‌های آزاد، ممکن و شدنی است».
«شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران»، «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران» و «اتحادیه آزاد کارگران»، در ادامه بر حق مردم ایران برای «تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مبتنی بر یک انتخابات آزاد و دموکراتیک» تأکید کردند.
آنها همچنین با اشاره به «ستم مضاعف» بر زنان ایرانی و محکوم کردن تشدید فشارها از سوی نیروی انتظامی برای اعمال حجاب اجباری، نوشته‌اند: «برای رهایی از این ستم، زنان حق انتخاب سبک زندگی به معنای اعم آن را دارند.»
این سه تشکل صنفی همچنین برخورد خشونت‌بار و تحمیلی پلیس ایران در زمینه حجاب اجباری که از آن با عنوان «طرح نور» یاد شده را «اعلان جنگ با مردم» نامیدند و افزودند که این طرح توسط مردم «برچیده خواهد شد».
آنها در عین حال خواستار آزادی «تمامی فعالان صنفی از زندان» و بازگرداندن «طردشدگان، به حاشیه رانده شدگان، اقلیت‌های مذهبی و قومی» به متن زندگی شده‌اند.
در این بیانیه همچنین تأکید شده که «حق دانستن، آموزش، آموزش به زبان مادری و تدریس برای همگان» است و «هیچ فردی نباید توسط آموزشِ رسمیِ حکومتی، متحمل تحقیر، تهدید و داوری مغرضانه عوامل ایدئولوژیک حکومت» شود.
این بیانیه در شرایطی صادر شده که جمهوری اسلامی سال‌هاست با برگزاری هرگونه تجمع مستقل صنفی مخالفت می‌کند و تنها اجازه گردهمایی گروههای وابسته به حکومت را می‌دهد و یا دیدارهای گزینش‌شده با مقام‌های رسمی حکومتی برگزار می‌کند.
به همین مناسبت ۱۲ زندانی سیاسی نیز روز سه‌شنبه در بیانیه‌ای از زندان اوین اعلام کردند که طبقه کارگر ایران اکنون «وظیفه پیشبرد جامعه در جهت رسیدن به عدالت اجتماعی، رفع استثمار، ستم و تمامی تبعیض‌ها» را در برابر خود می‌بیند.
در این بیانیه با ابراز امیدواری به اینکه آینده «با دستان پرتوان طبقه کارگر آگاه» ساخته شود، آمده است: «زمان آن فرا رسیده که طبقه کارگر ایران در میدان این مبارزات سرنوشت‌ساز قد علم کرده و جایگاه خود را بازیابد.»
ناهید تقوی، فرح (معصومه) نساجی، گلرخ ایرایی، آنیشا اسداللهی، هستی امیری، سیامک ابراهیمی، شاهرخ احمدی، مهران رئوف، کیوان مهتدی، فؤاد فتحی، مازیار سیدنژاد و مرتضی پروین امضاکنندگان این بیانیه هستند.
بر اساس گزارش‌ها به مناسبت روز جهانی کارگر روز چهارشنبه، ۱۲ اردیبهشت‌ماه، جمعی از بازنشستگان و مستمری‌بگیران در برابر ساختمان سازمان تأمین اجتماعی شهرهای اراک، کرمانشاه، مشهد و تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند.
افزایش مستمری متناسب با تورم یکی از خواسته‌های اصلی بازنشستگان است که در اعتراضات متعدد این شهروندان در سال‌های گذشته مطرح شده اما تاکنون مقامات جمهوری اسلامی اقدامی در این زمینه نکرده‌اند.
کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه نیز به همین مناسبت با برگزاری تجمعی روز «اتحاد، همبستگی و مبارزه» کارگران را برای «رهایی از رنج» گرامی داشتند.
شمار زیادی از فعالان مدنی نیز در واکنش به روز جهانی کارگر و شرایط کارگران در ایران، در شبکه‌های اجتماعی پیام‌هایی نوشته‌اند.
حامد اسماعیلیون، فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی، نیز روز چهارشنبه، ۱۲ اردیبهشت، به مناسبت روز جهانی کارگر در شبکهٔ اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت: «جمهوری اسلامی نهادهای مدنی و صنفی را سرکوب می‌کند اما تیر سرکوب جمهوری اسلامی به سنگ خورده است و تلاش برای تشکیل و تقویت نهادهای مدنی و صنفی و سیاسی بیشتر از گذشته ادامه دارد.»
آقای اسماعیلیون در ادامه با اشاره به سرکوب گستردهٔ زنان، کارگران و کارمندان از سوی جمهوری اسلامی، افزوده که: «جمهوری اسلامی فعالانِ کارگری و دیگر جنبش‌های مردمی را در بند می‌کند اما مقاومت زندانیانِ ما و مبارزه و ایستادگی مردم ما دیوارهای ترس و ارعاب را ویران کرده است.»
گوهر عشقی، فعال مدنی و مادر ستار بهشتی، کارگر منتقد جمهوری اسلامی که در زندان جمهوری اسلامی بر اثر شکنجه جان خود را از دست داد، نیز با تبریک روز کارگر به کارگران اعلام کرد: «جای کارگر در زندان نیست.»
خانم عشقی با یاد کردن از پسرش، ستار بهشتی و محمد حسینی، کارگرانی که توسط جمهوری اسلامی کشته شدند، افزود: «ما کارگران باید با هم متحد باشیم و در مورد حق و حقوقمان با این رژیم خونخوار مبارزه کنیم.»
کارگران در ایران هم اکنون با مشکلات شدید اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در حالی که حداقل هزینه زندگی در تهران بیش از ۳۰ میلیون تومان و در شهرهای دیگر حدود ۲۰ میلیون تومان برآورد شده، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳ حدود ۱۱ میلیون تومان تعیین شده است.
بر همین اساس شهرهای مختلف ایران از ابتدای سال جاری شاهد تجمع‌های کارگری بوده که با سرکوب نیروهای امنیتی و بازداشت فعالان کارگری روبرو شده است.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در دهه‌های گذشته بارها با تشکل‌های صنفی و کارگری برخورد کرده و بسیاری از فعالان این عرصه را با تهدید، اخراج و تعلیق از کار، بازداشت و احکام سنگین امنیتی روبرو کرده است.