چهار برنده جایزه نوبل صلح در بیانیه‌ای از “استفاده ابزاری از اعدام” توسط جمهوری اسلامی انتقاد کردند. جمهوری اسلامی در روزهای گذشته برای ترساندن مخالفان خود اعدام‌ها را بیشتر کرده است.
شیرین عبادی، جودی ویلیامز، توکل کرمان و لیما گبوی، برندگان جایزه نوبل صلح روز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت (۱۵ مه) از جامعه جهانی خواستند، برای توقف اعدام فعالان و آزادی زندانیان سیاسی در ایران جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهد.
امضاکنندگان این بیانیه به این موضوع هم اشاره کردند که جمهوری اسلامی زیر سایه درگیری‌های خاورمیانه، از اعدام برای خاموش و ساکت کردن مخالفان و گسترش ترس به طور فزاینده‌ای استفاده ابزاری کرده است.
در این بیانیه تاکید شده است که از زمان آغاز خیزش سراسری “زن، زندگی، آزادی” در شهریور ۱۴۰۱ که در واکنش به قتل مهسا امینی به وقوع پیوست، هزاران نفر دستگیر و صدها نفر کشته شده‌اند.
آنها در بیانیه خود به داده‌های عفو بین‌الملل هم استناد کردند که اخیرا اعلام کرده بود، پس از آغاز اعتراضات “زن، زندگی، آزادی” مسئولان جمهوری اسلامی به اجرای احکام اعدام شتاب بیشتری داده‌اند و در سال ۲۰۲۳ دست‌کم ۸۳۴ نفر در ایران اعدام شدند.
برندگان جایزه صلح نوبل در بخشی از بیانیه خود تاکید کرده‌اند که “بسیاری از فعالان از جمله نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح همچنان در زندان با رفتار غیرانسانی روبرو هستند.”
شیرین عبادی، از امضاکنندگان این بیانیه گفت: «مردم ایران خواهان تغییر هستند. ما خواستار تغییر هستیم. در پاسخ، رژیم آشکارا نشان می‌دهد که به اساسی‌ترین حق ما یعنی حق زندگی اهمیتی نمی‌دهد. این کشور از مجازات اعدام به عنوان یک ابزار ارعاب سیاسی برای گسترش ترس، خاموش کردن مخالفان و نگه داشتن ناامیدانه قدرت استفاده می‌کند.»
برندگان جایزه نوبل صلح در بیانیه مشترک خود ضمن اشاره به وجود یک “نظام آپارتاید جنسیتی” خواستار واکنش فوری بین‌المللی برای متوقف کردن “موارد نقض سیستماتیک و بی‌اعتنایی آشکار حکومت ایران به کرامت انسانی و حقوق بشر” شده‌اند.