گزارش‌ها از ایران از جان باختن ساسان نیک‌نفس، زندانی سیاسی، در زندان تهران بزرگ (فشافویه) به دلیل وخامت وضعیت جسمی و عدم رسیدگی مسئولان حکایت دارند.
علی شریف‌زاده، وکیل ساسان نیک‌نفس در مصاحبه با رادیو فردا می‌گوید که تاکنون هیچ‌یک از مسئولان قضایی و مسئولان زندان‌ها دربارهٔ وضعیت موکلش توضیحی به او نداده‌اند.
آقای شریف‌زاده گفت که موکلش دچار بیماری‌های کبدی، دیابت و اعصاب و روان بود و مسئولان قضایی و مسئولان زندان در جریان وضعیت وخیم جسمانی او بوده‌اند.
ساعاتی پس از انتشار گفت‌وگوی وکیل ساسان نیک‌نفس با رادیو فردا، اداره کل زندان‌های استان تهران در مورد مرگ این زندانی سیاسی اطلاعیه‌ای صادر کرده و مدعی شده است که وی بر اثر «مصرف قرص» جان باخته است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، اداره کل زندان‌های استان تهران در اطلاعیه خود ترشحات خونی از دهان و بینی ساسان نیک‌نفس را تایید کرده اما مدعی نوشته است که «شرایط جسمانی رو به بهبودی بوده است که طی مکالمه‌ای که با پزشک داشته‌است اعلام می‌دارد از زندانیان چند عدد قرص گرفته و مصرف نموده و پس از مصرف شرایط وی نرمال نبوده است که نامبرده مجدداً تشنج کرده و بنا به تشخیص پزشک سریعاً در ساعت ۱۷:۲۰ به صورت اورژانسی به بیمارستان فیروزآبادی منتقل می‌شود و در نهایت این زندانی در بیمارستان فوت می‌شود.»
این اطلاعیه همچنین بدون ارائه مدرکی مدعی شده است که «نامبرده در بدو ورود و درفرآیند تکمیل پرسشنامه‌های شخصیت اعلام داشته سابقه یک نوبت اقدام به خودکشی از طریق مصرف قرص داشته است.»
ساسان نیک‌نفس از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری به ۸ سال زندان محکوم شده بود که براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۵ سال از این حکم قابل اجرا بود. این زندانی سیاسی به گفته وکیلش از اردیبهشت ۹۹ در زندان تهران بزرگ به سر می‌برد.
علی شریف‌زاده به رادیو فردا گفت از داخل زندان به او اطلاع داده‌اند که او ۴۸ ساعت پیش با خون‌ریزی بینی و دهان با توجه به بیماری قبلی به بهداری زندان و سپس به بیمارستان لقمان منتقل شده بود.
این وکیل توضیح می‌دهد: «ما بارها خدمت دادیار ناظر زندان و دادیار ناظر زندانیان سیاسی و امنیتی، آقای محمدی و آقای وزیری مراجعه کردیم. بارها مادر آقای نیک نفس مراجعه کرد، مسئولان قضایی و مسئولان زندان از وضعیت ایشان صد در صد اطلاع داشتند و ما اطلاع داده بودیم.»
به گفته آقای شریف‌زاده: «آقای نیک‌نفس بیماری کبدی داشت. دیابت داشت. بیماری اعصاب و روان داشت یعنی کمپلکس بیماری‌ها را داشت. باید دارو می‌خورد. باید رژیم غذایی مخصوص داشته باشد چون کبد چرب داشت نمی‌توانست غذای زندان را بخورد ولی شرایط بهداشتی و غذایی زندان هیچ‌وقت مثل زندان نمی‌شود و به نظر من عدم رعایت این اصول که پیش‌زمینه بیماری داشت باعث شد که این بیماری تشدید شود و کار به اینجا ختم شود.»
پزشکی قانونی علی‌رغم وضعیت جسمانی ساسان نیک‌نفس، حکم به تحمل کیفر داده بود.
وکیل او می‌گوید: «یک‌بار ایشان را به خاطر بیماری اعصاب و روان و دیابت به پزشکی قانونی فرستادند. نظر دادند که ایشان تحمل حبس دارد و باید در زندان تحت نظر دارو و درمان باشد که ما اعتراض کردیم و گفتیم در زندان نمی‌شود درمان دارویی انجام داد چون بیماری که دیابت و کبد چرب دارد نیاز به رژیم غذایی خاص دارد. گفتند از بوفه زندان تهیه کنید. مادرش هم به حسابش پول می‌ریخت ولی نمی‌توانست غذای مخصوص رژیمی را در زندان تهیه کند. دوباره تقاضا کردیم یک مدت توجه نکردند و باز فرستادند کمیسیون و در حال انجام کارهای کمیسیون دومش بودیم که این اتفاق افتاد.»
وکیل و خانواده آقای نیک‌نفس بارها درخواست مرخصی استعلاجی داده بودند اما موافقت نشده بود. وکیل او می‌گوید: «ساسان یکی دو بار اقدام به خودکشی داشت و بنده یک بار ملاقات او در زندان رفتم و دیدم رگ‌های دستانش را زده. با قیچی یا در کنسرو زده بود. به هرحال با یک چیز برنده دست خودش را بریده بود. بارها هم ما گفتیم بیمار است مریض است آزادش کنید. عملاً هیچ کاری نتوانستیم بکنیم. درخواست کردیم مرخصی استعلاجی بدهند که باز مورد موافقت واقع نشد. گفتند براساس قانون آیین دادرسی کیفری زندانیان امنیتی باید یک سوم حبس را بگذراندند بتوانند مرخصی یا اداری مشروط بگیرند.»
ساسان نیک‌نفس به گفته وکیلش به دلیل انتشار چند پست اینستاگرامی بازداشت و به ۸ سال زندان که ۵ سال از این حکم قابل اجرا بود محکوم شده بود.
آقای شریف‌زاده می‌گوید: «ایشان خیلی فعال نبود. یکی دو عکس در اینستاگرام برای حمایت از ولیعهد و پادشاهی گذاشته بود. ولی با یک گروهی دستگیر شد که ۸ نفر دیگر هم بودند و مجموعاً ۱۰۳ سال آقای صلواتی به آنها حکم داد که می‌گفتند جزو گروه بابک خرمدین و سلطنت‌طلب هستند.»
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی مسئولیت سلامتی زندانیان بر عهده دستگاه قضایی و سازمان زندان‌هاست، با این حال مسئولان این نهادها همراه با نهادهای امنیتی با مخفی‌کاری، جعل روایت و فشار بر خانواده‌های زندانیان و جان‌باختگان از هرگونه پاسخگویی و پذیرش مسئولیت سرباز می‌زنند.
علی شریف‌زاده می‌گوید: از لحظه ورود یک زندانی به زندان، طبق آیین‌نامه سازمان زندان‌ها مسئولیت حفظ جان و سلامتی‌اش بر عهده سازمان زندان‌ها و مسئولان ذیربط است. در این رابطه هر قصوری رخ داده باشد حتماً با هماهنگی خانواده از طریق قضایی پیگیری می‌کنیم و به نظر من قصوری رخ داده و باید پیگیری شود.»