فرات: صالح مسلم اعلام نمود که حملات ارتش ترک و همکاری پارت دمکرات کوردستان ادامه دارد، حملات به شمال-شرق سوریه ادامه دارد و مسئله پ.ک.ک یا حزب اتحاد دمکراتیک نیست. مسئله برنامه‌ریزی برای کورد بودن است. این بخشی از برنامه به تسلیم واداشتن است.
- خبرگزاری فرات
- مرکز خبر
- یکشنبه, 12 سپتامبر 2021, 07:30
ShareTweetE-mailWhatsAppTelegram
صالح مسلم عضو شورای ریاست مشترک حزب اتحاد دمکراتیک اعلام کرد که به دلیل حملات صورت گرفته علیه روژآوا، شکل‌گیری جنگ ویژه بخشی از طرح به تسلیم کشاندن بوده و در این باره افزود: ENKS (شورای میهنی کورد سوریه) تحت تاثیر و کنترل برخی از طرف‌ها و گروه‌ها بوده و واقعیت را انکار می‌کند. برخی از اعضای شورای میهنی کورد سوریه فاشیسم ترک را به عنوان دشمن ملاحظه نکرده و از این جسارت هم برخوردار نیستند که در مقابل دشمن بپاخاسته و متحد شوند. در عین حال به انها هم اعتماد ندارد. این به معنی خیانت است. نباید برای یک لحظه هم که شده تسلیم را نپذیرفت.
صالح مسلم انزوای تحمیلی بر امرالی، اقدامات صورت گرفته علیه انزوا، حملات دولت ترک به باشور کوردستان، تحرکات پارت دمکرات کوردستان در مناطق گریلایی، ترافیک دیپلماتیک در بغداد، حملات مکرر و بدون وقفه به شمال-شرق سوریه، جنگ ویژه و تحولات اخیر در رابطه با اتحاد ملی کورد را با خبرگزاری فرات نیوز مورد بحث و بررسی قرار داد. بخش دوم این گفتگو به شرح ذیل است:
خواهان کوردستانی بدون کورد هستند
تمام اقدامات صورت گرفته کنونی در چارچوب فرایندی مسلحانه صورت می‌گیرد. تلاش می‌کنند جنبش آزادی کورد، خلق کورد و پیشاهنگان و رهبران آن را از میان بردارند. این مسئله صرفا محدود به پ.ک.ک نیست، در هر جا اگر کوردی باشد، می‌خواهند آن را از میان بردارند. تلاش می‌کنند جامعه کورد بدون رهبری، بدون پیشاهنگ باشد. طرح این است. به همین دلیل در هر جا اگر دستاوردی وجود داشته باشد می‌خواهند آن را نابود کنند. در روژآوا باشد یا شمال-شرق سوریه، باشور کوردستان و یا دیاسپورا، همه بخشی از این طرح هستند. خواهان کوردستانی بدون کورد هستند. و اگر عده‌ای از کوردها هم باقی بمانند تحت سیطره آنها باقی خواهند ماند. خواهان چنین کوردستانی هستند. در روژآوا باشد یا منطقه‌ای دیگر، دست به عملیات روانی می‌زنند. در باکور، روژآوا و باشور دست به چنین اقداماتی می‌زنند. زیرا کورد در روژآوا، شمال-شرق سوریه دست به مقاومت زده است. به همین دلیل به این منطقه بیشتر حمله می‌شود.
نخستین هدف دولت ترک این است که منطقه را خالی از کورد کند و افراد دیگری را در کوردستان جایگزین کند. با اعراب مشکلی ندارد، اما دستور می‌دهد که کورد منطقه را ترک کند. تا مناطق آنها خالی از سکنه شده و ترکمن‌ها، اعراب و اوغورها را در کوردستان مستقر کنند. اکنون افغانی‌ها را در این مناطق سکنی می‌دهند. تلاش می‌کنند آنها را در کوردستان مستقر کنند. پیش از این افغانی‌ها را در بخش‌هایی از باکور کوردستان سکنی داده بودند. تمام این اقدامات بخشی از طرح به تسلیم واداشتن است. در هر جایی که باشد مهم نیست، مهم این است که تلاش می‌کنند کوردستان خالی از کورد شود. ما در مقابل این طرح می‌ایستیم.
بمباران‌های بدون وقفه
خصوصا در روژاوا می‌خواهند که کورد، عرب و سریانی و عناصر و مولفه‌های دیگر را در مقابل یکدیگر به جنگ بکشانند. تلاش می‌کنند تا ارمنی و سریانیهایی را که پیش از این از حمله عثمانی‌ها جان سالم بدر برده بودند، در این منطقه از میان بردارند. روزانه از شهبا گرفته تا عفرین، گری سپی، سریکانی و تل تمر بمباران می‌شوند. با توپخانه و راکت و درون برای ارعاب خلق ساکن این مناطق، بمباران می‌شوند. خلق در این مناطق از خود دفاع می‌کند. ما در این راه به پیروزی می‌رسیم. در این مناطق، کورد و عرب، یا سریانی همه در حال مقاومت هستند. نگاه کنید که در زرگان و تل تمر علیرغم تمام بمباران‌ها، خلق از خانه و کاشانه خود مهاجرت نکرد.
مسئله حزب کارگران کوردستان یا حزب اتحاد دمکراتیک نیست، مسئله کوردیت است
مسلم در بخش دیگری از گفتگوی خود اعلام نمود که شورای میهنی کورد سوریه، هم اکنون هم فاشیسم ترک را به عنوان دشمن نمی‌بیند، و با این گفته که ‘سیاست‌های ترکیه علیه پ.ک.ک و پ.ی.د هستند’ فریب می‌خورد. اما این واقعیت نیست. ما این مسئله را در عفرین هم دیده‌ایم. ما در باشور هم این مسئله را دیده‌ایم. این مسئله مسئله پ.ک.ک./پ.ی.د نیست، مسئله طرحی است که اکنون درحال پیاده شدن است، برخی از اعضای شورای میهنی کورد سوریه فاشیسم ترک را به عنوان دشمن مشاهده نمی‌کنند و از این جسارت هم برخوردار نیستند که در مقابل آن بپاخیزند. این به معنای خدمت به فاشیسم ترک است، اما نباید تسلیم شدن را پذیرفت، در صورتیکه تصمیم به مقاومت گرفته شود، باید آن را عملی کرد و باید بر اساس فرصت‌ها و امکانات خود مقاومت کرد. نباید به هیچ وجهی تسلیم را پذیرفت. برخی اینگونه هستند و برخی هم همکاری و حامی شده‌اند.
اسیر شده‌اند و تصمیم با خودشان نیست
اکنون ما در باشور کوردستان مشاهده می‌کنیم، چرا باید [با دولت ترک] همکاری کنند؟ به دلیل منافعشان، برای میلیون‌ها دلار. چنین وضعیتی برای کورد مسئله حیثیت و آبرو است. برخی از آنها اسیر فاشیسم ترک شده‌اند و چون اسیر شده‌اند، نمی‌توانند تصمیم بگیرند، به همین دلیل است که می‌گویند جنگی میان کوردها صورت نمی‌گیرد، اما در عرصه واقعی و عملی به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. چرا؟ مشخص است که تصمیم و اختیار در دست آنها قرار ندارد. در این رابطه ما چه مسئولیتی داریم؟ باید اینگونه فکر کرد که اینان برادران ما هستند نه برادران آنها، باید آنها را از اسارت آزاد کرد. این مسئولیت ما است.
در صورتیکه خلق کورد، سازمان‌های کورد، نهادهای کورد در این باره از موضع برخوردار باشند، می‌توانند تا حدی این موضوع را کنترل کنند. باید برخی از تفکرات سیاسی را به کناری گذاشت و هر چهار بخش کوردستان متحد شود. با همان شور و حس و واقعیات و امیدها یکی شوند. شورای میهنی کورد سوریه تحت کنترل و اسارت برخی از افراد و گروه‌ها قرار گرفته است. تمام رویدادهایی که تا کنون روی داده‌اند، را مانند دشمن ارزیابی و تحلیل می‌کنند. همین مسئله واقعیت آنها را نشان می‌دهد. خلق می‌بیند در عفرین چه روی می‌دهد. و در این وضعیت است که شب و روز فراخوان می‌دهند که خلق عفرین به عفرین بازگردند. مگر چرا خلق عفرین از این شهر آواره شد؟ مگر علت آن اشغالگری دولت ترک نبود؟
اگر واقعا خواهان بازگشت خلق هستند، باید علت آوارگی را از میان بردارند. باید به اشغالگری خاتمه داده شود. تا این علت از میان برداشته نشود، خلق باز نمی‌گردد. در اصل رهبر آنها برای ساختمان‌سازی و آبادانی روستاها تبلیغات می‌کند. خلق می‌خواهد که به خانه و روستاهای خود بازگردد. اما خانه‌هایشان اشغال شده است. افرادی از دمشق و غوطه در خانه‌های آنها مستقر شده‌اند. این سخنان کوردها در عفرین و شهبا است. باید ابتدا علت آوارگی از میان برداشته شود تا خلق به خانه‌های خودبازگردد. روستاها و مزارعشان را آباد کنند. به همین دلیل تبلیغاتی را که شورای میهنی کورد سوریه به آن دست می‌زند، بسیار اشتباه است. در صورتیکه از این مسیر اشتباه بازگردند، اقدام بسیار مهمی را انجام داده‌اند.
تلاش‌ها برای انجام دیدار
برای دیدار، ما تلاش‌هایی را انجام داده‌ایم. هر چقدر که از ما خواسته شود، به اندازه امکانات به دیدار و گفتگوهای متقابل دست می‌زنیم. به همین دلیل می‌خواهیم که همیشه دیالوگ‌ها را گسترش دهیم. من شخصا این مسئله را پیگیری می‌کنم. اتحادیه میهنی کورد PYNK کمیسیونی دارد که از این طریق مسئله را پیگیری می‌کند. اما من این مسئله را نظارت می‌کنم. در آینده گفتکوها و دیدارها ادامه پیدا می‌کنند. آمریکا با هر دو طرف گفتگو کرده است و تلاش کرده است طرفین را به هم نزدیک کند. برای آنکه راه حلی ایجاد شود باید برخی از واقعیات پذیرفته شوند. یعنی تا کنون حتی یکبار هم نگفته‌اند که ترکیه اشغالگر است، کاملا مشخص است که خواهان دست‌یابی به راه حل نیستند. یعنی برای مقاومت موضعی نگرفته‌اند، مشخص می‌شود که این مسئله را قبول نمی‌کنند. در صورت فروپاشی سیستم اینجا یا وقوع رویدادی دیگر، به این معنا است که آن را نمی‌خواهند. رهبری این جا، با تمام عناصر و مولفه‌های خود در منطقه، سه سال را پشت سر گذاشته است. کورد، عرب، سریانی، دیرالزور، رقا، طبقا سومین سال تأسیس خود را جشن گرفتند. اما شورای میهنی کورد سوریه حتی نمی‌تواند این مسئله را تحلیل کند. در سیاست‌های مشخص، از طریق دیگر می‌خواهند وارد شوند، می‌توانند وارد شوند. اما اگر بخواهند سیستم را ویران کنند، این مایه پذیرش نیست. به همین دلیل در آینده‌ای نزدیک، احتمال دارد که روند جدیدی آغاز شود.
خودمدیریتی دمکراتیک مسیر دست‌یابی به راه حل است
مدل خودمدیریتی دمکراتیک شمال-شرق سوریه نه فقط برای منطقه ما، بلکه برای تمام سوریه می‌تواند مدل باشد. می‌تواند در تمام سوریه تحقق پیدا کند. در اینجا هم در بعد قومیتی، جغرافیایی و تمایزات اعتقاداتی، سوریه یک موزائیک است. این مدل نه فقط برای سوریه، بلکه برای تمام خاورمیانه می‌تواند عملی شود. تمام کشورهای خاورمیانه حالت موزائیکی دارند. حل مسائل و مشکلات این کشورها از طریق این مدل امکان‌پذیر است. از طریق فلسفه ملت دمکراتیک امکان‌پذیر است. هم اکنون تمام افرادی که این فلسفه را در عمل می‌بینند اینگونه تصور می‌کنند. برای حل مسئله درعا و سویدا هم این گفته صائب به نظر می‌رسد. دیدارهایی در جریان هستند. ما می‌خواهیم آنها را متقاعد کنیم. مجلس سوریه دمکراتیک متشکل از احزاب مختلف است. از مناطق مختلف سوریه به آن پیوسته‌اند.
در رابطه با شنگال، در شنگال هم خودمدیریتی در جریان است. این مدل برای عراق هم می‌تواند راه حل باشد. در عراق فدرالی وجود دارد، اما شنگال خارج از سیستم فدرالی است. به همین دلیل درخواست خودمدیریتی در عراق مسئله‌ای عادی است. لازم است کورد از درخواست انها حمایت کند. در سال ۲۰۱۴ زمانیکه در شنگال قتل‌عام روی داد، خلقمان در روژآوا از شنگال حمایت کرد. زیرا در روژآوا جامعه ایزدی با ما زندگی می‌کند، آنها هم مثل همه ما کورد هستند.
همانگونه که خلقمان در روژآوا در جریان سال ۲۰۱۴-۲۰۱۵ با آنها همگام و همراه بود، هم اکنون هم با آنها خواهد بود. اکنون خلق شنگال خودمدیریتی خودشان را ایجاد کرده‌اند. از خودشان دفاع می‌کنند. ما از آنها حمایت می‌کنیم، هر کمکی را بتوانیم به آنها ارائه می‌دهیم. پروژه ما نه فقط محدود به اینجا، بلکه برای تمام سوریه است. زیرا هیچ گروه و سازمان دیگری هیچ پروژه‌ای ندارد. هم اکنون اگر خواهان دست‌یابی به راه حلی برای سوریه هستند، تا اندازه‌ای به فدراتیو اشاره می‌کنند، یا از اسامی دیگر استفاده می‌کنند. اما تنها راه حل خودمدیریتی دمکراتیک است. حجم و اندازه ان می‌تواند کم یا گسترده باشد، بر اساس شمار جمعیت خلق یا جغرافیا باشد، اما کاملا امکان‌پذیر است و باید خودمدیریتی دمکراتیک مستقر شود.