ریچارد راتکلیف، همسر نازنین زاغری، که از روز یکشنبه ٢٤ اکتبر در برابر ساختمان وزارت امور خارجۀ بریتانیا در لندن دست به اعتصاب غذا زده است، روز جمعه اعلام کرد که به رغم ضعف و سرما، «مصمم» به ادامۀ اعتصاب غذای خویش برای اعتراض به نرم رفتاری مقامات کشور خود در برابر ایران و شکست آنان در کسب آزادی همسر خویش است.
این نخستین بار نیست که ریچارد راتکلیف برای اعتراض به وضعیت همسر خود، نازنین زاغری، که در فروردین ١٣٩۵ در ایران دستگیر و زندانی شد، دست به اعتصاب غذا می‌زند. او که بار نخست در خرداد ١٣٩٨ در برابر سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن بست نشین شد و دست به اعتصاب غذا زد، این بار در برابر ساختمان وزارت امور خارجۀ کشور خود اعتصاب غذا کرده است.
وی در گفتگو با خبرگزاری فرانسه گفت که این اقدام او یک «کار نمایشی نیست، یک بازی نیست، یک اعتصاب غذاست» و تاکید کرد که «وضعیت کنون، قابل قبول نیست».
ریچارد راتکلیف، مقامات بریتانیا را به اهمال و ناتوانی در کسب آزادی همسر خود متهم می‌کند. او بر این باور است که نازنین زاغری قربانی اختلاف میان دو کشور بر سر بدهی قدیمی لندن به تهران است که از هنگام وقوع انقلاب اسلامی در ایران راه حلی نیافته است. این بدهی به مبلغ حدود ٤٠٠ میلیون پوند (معادل ۵٢٧ میلیون دلار) به پیش پرداخت خرید تانک و نفربرهای زرهی سفارش شده به بریتانیا پیش از انقلاب مربوط می‌شود که قرارداد آن در پی برقراری رژیم جمهوری اسلامی در ایران لغو شد.
ریچارد راتکلیف که سومین هفتۀ اعتصاب غذای خود را آغاز می‌کند، با اشاره به سفر هفتۀ آیندۀ یک هیئت نمایندگی از ایران به کنفرانس آب و هوائی گلاسگو، انتظار دارد برای «آنان که یک شهروند بریتانیائی را به گروگان گرفته‌اند، آشامیدن، خوردن و رفتار معمول چنان که گوئی هیچ اتفاقی نیافته است، ناممکن باشد».
نازنین زاغری همکار «بنیاد تامسون رویترز» وابسته به شرکت چندملیتی رسانه‌ای به همین نام، در فروردین ١٣۵٩ هنگامی که ایران را بسوی بریتانیا ترک می‌کرد در تهران دستگیر شد و پس از چندی به مشارکت در «براندازی رژیم جمهوری اسلامی» متهم و به ۵ سال زندان محکوم گردید. در حالیکه پس از پایان یافتن دورۀ حبس او، انتظار می‌رفت وی بتواند ایران را ترک کند و همسر خود را بازیابد، با تشکیل پروندۀ تازه ای به اتهام شرکت در تظاهراتی علیۀ ایران که بیش از ده سال پیش از آن در لندن انجام گرفته بود، به یک سال زندان محکوم شد. او که با اتمام محکومیت پنج ساله در ١٧ اسفند ١٣٩٩ از زندان آزاد شده بود، اینک با پابند الکترونیکی در خانۀ والدین خود در حبس خانکی بسر می برد و تنها اجازه حرکت تا ٣٠٠ متری خانه را دارد.