بنابر گزارشها، مهسا رازانی، همسر روحالله زم، مدیر اعدامشده کانال تلگرامی «آمدنیوز»، توسط ضاربان ناشناس سوار بر موتور سیکلت در فرانسه مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفته است.
در این حمله که شامگاه شنبه نهم بهمن روی داده، افراد موتورسوار با پلاک پوشیده و کلاه کاسکت و در محلی که دوربینی نداشته به مهسا رازانی حمله کرده و سپس از محل گریختهاند.
یک منبع آگاه به رادیو فردا گفته است که فیلمی از این حمله در دسترس نیست اما پلیس در حال پیگیری است.
به گفته این منبع، خانم رازانی دچار صدماتی از جمله کوفتگی شدید بدن شدهاست. تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی هم حاکی از کبودی و ضرب و جرح در بدن مهسا رازانی است.
این منبع به رادیو فردا میگوید که خانواده روحالله زم در ایران و در فرانسه بارها از سوی نیروهای امنیتی ایران مورد تهدید قرار گرفته بودند و این تهدیدها از چند سال پیش بهویژه از زمانی که روحالله زم از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ربوده شد تشدید شده بود.
بنا به گفته این منبع، بهرغم اینکه پلیس فرانسه در جریان این تهدیدها قرار گرفته بود اما خانواده زم تحت حفاظت از سوی پلیس نبودند.
روحالله زم، فعال رسانهای و بنیانگذار و مدیر سایت کانال تلگرامی «آمدنیوز» که از سالها پیش در فرانسه پناهنده بود، در مهر ۹۸ طی سفر به عراق، توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ایران ربوده و در دادگاه انقلاب تهران به «افساد فی الارض» متهم شد و ۲۲ آذر ۱۳۹۹ حکم اعدام او اجرا شد.
محمدعلی زم، پدر روحالله زم، بارها صدور حکم اعدام توسط دادگاه انقلاب را «غیرقانونی» خوانده و اعلام کرده بود که فرزندش در جریان محاکمه «از ابتداییترین حقوق خود» محروم بوده است.
روحالله زم پیش از سفر به عراق و ربوده شدن، بارها مورد تهدید قرار گرفته بود. منبع مطلع به رادیو فردا میگوید «علیه او تهدیدات جدی شده بود و در پی حذف فیزیکی وی بودند اما در آن مقطع پلیس فرانسه اقدامی برای حفاظت از او نکرد و ۶ ماه بعد خود پلیس به این جمعبندی رسید که باید روحالله زم محافظ داشته باشد و با او تماس گرفت و پس از آن بود که برای او محافظ تعیین کردند.»
ربودن، پخش اعترافات اجباری آقای زم، روند دادگاه و اجرای حکم اعدام او واکنشهای جهانی گستردهای در پی داشت و بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکا، نهادهای مدافع حقوق بشر و شخصیتهای سیاسی و مدنی آن را محکوم کردند.
روز پنجشنبه، دوم دیماه، فاطمه زم، خواهر روحالله زم، در سالگرد اعدام برادرش با انتشار عکسی از پاشیده شدن قیر بر سنگ قبر این فعال رسانهای خبر داد.
خانم زم ضمن انتشار این عکس در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: «اینجا مزار انسانی است که گفت یکی از سه آرزویم این بود که در وطن خود بمیرم.»
اینگونه تخریب سنگ قبر مخالفان جمهوری اسلامی سابقهدار است. هیچ یک از مسئولان جمهوری اسلامی تاکنون مسئولیت این تخریبها را برعهده نگرفته و هویت افرادی هم که به سنگ قبرها آسیب میزنند مشخص نشده است.
ایجاد ناامنی برای ایرانیان خارج از کشور سابقه زیادی دارد و مردادماه امسال، مرکز حقوق بشر عبدالرحمن برومند با اشاره به خبر تلاش جمهوری اسلامی برای ربودن مسیح علینژاد، فعال مدنی مقیم آمریکا، با انتشار گزارش و بیانیهای نوشت که حکومت ایران در این زمینه «ید طولایی دارد» و بنیاد برومند «در تحقیقات مستمر خود، بیش از ۵۴۰ ایرانی را که قتل یا آدمربایی موفقیتآمیز آنها به جمهوری اسلامی ایران منتسب است، شناسایی کرده است».
بر این اساس، از انقلاب ۱۳۵۷ به بعد، عوامل جمهوری اسلامی صدها حمله علیه پناهندگان در کشورهای مختلف به عمل آورده و چون در اغلب مواقع از هر گونه مجازاتی مصون بودهاند، این حملات را دائماً تکرار کردهاند.
محمدعلی زم، پدر روحالله زم، بارها صدور حکم اعدام توسط دادگاه انقلاب را «غیرقانونی» خوانده و اعلام کرده بود که فرزندش در جریان محاکمه «از ابتداییترین حقوق خود» محروم بوده است.
روحالله زم پیش از سفر به عراق و ربوده شدن، بارها مورد تهدید قرار گرفته بود. منبع مطلع به رادیو فردا میگوید «علیه او تهدیدات جدی شده بود و در پی حذف فیزیکی وی بودند اما در آن مقطع پلیس فرانسه اقدامی برای حفاظت از او نکرد و ۶ ماه بعد خود پلیس به این جمعبندی رسید که باید روحالله زم محافظ داشته باشد و با او تماس گرفت و پس از آن بود که برای او محافظ تعیین کردند.»
ربودن، پخش اعترافات اجباری آقای زم، روند دادگاه و اجرای حکم اعدام او واکنشهای جهانی گستردهای در پی داشت و بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکا، نهادهای مدافع حقوق بشر و شخصیتهای سیاسی و مدنی آن را محکوم کردند.
روز پنجشنبه، دوم دیماه، فاطمه زم، خواهر روحالله زم، در سالگرد اعدام برادرش با انتشار عکسی از پاشیده شدن قیر بر سنگ قبر این فعال رسانهای خبر داد.
خانم زم ضمن انتشار این عکس در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: «اینجا مزار انسانی است که گفت یکی از سه آرزویم این بود که در وطن خود بمیرم.»
اینگونه تخریب سنگ قبر مخالفان جمهوری اسلامی سابقهدار است. هیچ یک از مسئولان جمهوری اسلامی تاکنون مسئولیت این تخریبها را برعهده نگرفته و هویت افرادی هم که به سنگ قبرها آسیب میزنند مشخص نشده است.
ایجاد ناامنی برای ایرانیان خارج از کشور سابقه زیادی دارد و مردادماه امسال، مرکز حقوق بشر عبدالرحمن برومند با اشاره به خبر تلاش جمهوری اسلامی برای ربودن مسیح علینژاد، فعال مدنی مقیم آمریکا، با انتشار گزارش و بیانیهای نوشت که حکومت ایران در این زمینه «ید طولایی دارد» و بنیاد برومند «در تحقیقات مستمر خود، بیش از ۵۴۰ ایرانی را که قتل یا آدمربایی موفقیتآمیز آنها به جمهوری اسلامی ایران منتسب است، شناسایی کرده است».
بر این اساس، از انقلاب ۱۳۵۷ به بعد، عوامل جمهوری اسلامی صدها حمله علیه پناهندگان در کشورهای مختلف به عمل آورده و چون در اغلب مواقع از هر گونه مجازاتی مصون بودهاند، این حملات را دائماً تکرار کردهاند.