انسيه عرفانی، استاد فيزيک مستعفی دانشگاه زنجان، می‌گوید وقتی خیابان‌های ایران «غرق خون» معترضان است، دیگر نمی‌توانستم به عنوان بخشی از این «سیستم» ادامه بدهم.
خانم عرفانی، استاد بخش فیزیک دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، روز اول مهر، همزمان با آغاز سال تحصیلی در ایران، به دلیل سرکوب اعتراضات به مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی، با انتشار پیامی از هیئت علمی این دانشگاه استعفا داد.
وی در گفت‌و‌گویی با نشریه علمی نِیچِر که روز چهارشنبه، ۲۰ مهرماه، منتشر شد، سکوت استادان در شرایط سرکوب دانشجویان را مایه «شرمساری» دانسته و گفت: «خیابان‌ها غرق در خون و اساتید ما ساکت هستند. من به عنوان یک عضو هیئت علمی به دانشجویان درس می‌دهم و دیگر نمی‌توانستم ساکت بمانم.»
این استاد دانشگاه علت استعفای خود در نخستین روز آغاز سال تحصیلی را نیز «خاطرات خوب» خود از این روز از دوران کودکی عنوان کرده و اضافه کرد: «با خودم گفتم اگر بخواهم استعفا بدهم، باید در همین روز استعفا بدهم. ادامه دادن معنا ندارد.»
وی یادآوری کرد که دانشگاه‌ها در ایران زیر نظر «حاکمیت» قرار دارند، روسای دانشگاه‌ها را نیز وزارت علوم انتخاب می‌کند و اعضای هیئت علمی و استادان، از سوی «آخوندها، از نظر سیاسی و سوابق خانوادگی و غیره نیز مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و سپس استخدام می‌شوند.»
این استاد دانشگاه، فشارها بر زنان در فضای آکادمیک ایران را به دلیل موضوع حجاب و ضرورت رعایت استاندارهای پوشش سخت‌تر دانسته و افزوده که در این فضاها نیز آزار و اذیت جنسی وجود دارد، «اما کسی به آن اهمیتی نمی‌دهد».
وی اضافه کرده که سال‌ها برای دولتی کار کرده که یک «دیکتاتوری وحشی» است و وی هرگز نتوانسته در این سیستم «کار مثبتی» انجام دهد، چرا که باید درباره همه چیز «سکوت» می‌کرده است.
خانم عرفانی در ادامه تاکید می‌کند که در فضای دانشگاهی ایران، «وقتی خون در خیابان‌ها ریخته می‌شود، استادان نمی‌توانند صحبت کنند».
به گفته وی، استادان «تا حد زیادی ساکت هستند چون روسای دانشگاه‌ها در کنار دولت قرار دارند و اگر آنها به جمع دانشجویان بپیوندند، اخراج خواهند شد».
جز انسیه عرفانی، شمار دیگری از استادان دانشگاه، به‌ویژه در دانشگاه شریف که مورد حمله نیروهای یگان ویژه و امنیتی قرار گرفت، به خشونت‌ها علیه مردم و دانشجویان و نیز ورود پلیس به دانشگاه‌ها اعتراض کرده و تعدادی از آنها نیز استعفا کرده‌اند.
در مقابل سکوت برخی از استادان دانشگاه و تلاش آنها برای ادامه تدریس با وجود اعتراضات و سرکوب‌ها، موجب اعتراض برخی دانشجویان شده و آنها با طرح شعار «خیابونا غرق خون، استادمون خفه‌خون»، به این اقدام اعتراض کرده‌اند.
پس از مرگ مهسا امینی، دانشگاه‌های ایران صحنه اعتراضات گسترده‌ای بوده و تعداد نامعلومی از دانشجویان بازداشت شده‌اند.
از ویژگی این دوره از اعتراضات دانشجویی، برداشتن حجاب از سوی بسیاری از دانشجویان دختر است.