خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشته است کارشناسان بر این باورند که با تداوم اعتراض‌ها در ایران «شکاف‌هایی» در درون حاکمیت دیده می‌شود.
این گزارش در ابتدا می‌گوید برغم «اقدامات سرکوبگرانه رژیم» از جمله کشتار صدها معترض، بازداشت‌های دسته جمعی و چهار اعدام، اعتراض‌ها در ایران، هرچند به اشکال مختلف و پراکنده‌تر ادامه دارد.
گزارش به نقل از علی فتح الله نژاد، استاد علوم سیاسی در دانشگاه آمریکایی بیروت، می‌گوید: «فرایندهای انقلابی معمولاً شامل مراحلی از آرامش نسبی و مراحلی از طغیان است.»
او در ادامه گفت اگرچه آمار تظاهرات «نسبتاً کاهش» یافته، اما ایران «در بن بست قرار دارد، نه رژیم و نه معترضان قادر به تحمیل خود نیستند». فتح الله نژاد بر تداوم ناآرامی‌های بیشتر با عمیق تر شدن بحران اقتصادی تاکید گذاشت.
گزارش ضمن اشاره به آغاز اعتراض‌ها در واکنش به کشته شدن مهسا امینی نوشته است اعتراض‌ها به زودی به چالشی گسترده‌تر برای حکومت اسلامی ایران تبدیل می شود که در میان بخش‌های بزرگی از مردم به شدت منفور است.
فتح الله نژاد گفت: «با کاهش قابل توجه ارزش پول ایران… می‌توان شاهد اعتراض‌های متمرکز بر مشکلات اقتصادی بود که همانند گذشته می‌تواند به سرعت سیاسی شود».
بر اساس گزارش سازمان غیردولتی حقوق بشر ایران، مستقر در نروژ، دست‌کم ۴۸۱ نفر در اعتراضات کشته و حداقل ۱۰۹ نفر در معرض خطر اعدام قرار دارند و چهار مرد به دار آویخته شده‌اند.
مقامات تهران می‌گویند که اعضای نیروهای امنیتی آنها نیز کشته شده‌اند. حکومت اعتراض‌ها را محکوم می کند و آنها را «شورش‌های خشونت‌آمیز» می‌خواند که از سوی قدرت‌های خارجی تحریک شده‌اند.
سازمان ملل متحد از بازداشت ۱۴ هزار نفر در اعتراض‌های ایران خبر داده است.
رویا برومند، یکی از بنیانگذاران بنیاد عبدالرحمن برومند، نهاد غیردولتی حقوق بشر ایرانی، می گوید که شمار اعتراض‌ها «کمتر» شده، زیرا «شهروندان محتاط‌تر شده‌اند.» او در ادامه تاکید می‌کند: «اما اعتراض‌ها تمام نشده‌اند.»
در بحبوحه شایعاتی که قرار بود دو معترض اعدام شوند، تجمع گسترده‌ای، در ۱۹ دی، در بیرون زندان رجایی شهر برگزار شد. هر دو مرد هنوز زنده هستند.
برومند گفت جنبش تحت رهبری زنان «روایتی را که جمهوری اسلامی برای دهه‌ها بر ایرانی‌ها تحمیل کرده است، که هویت آنها چیست و چه می‌خواهند، تغییر داد.»
با این حال، نشانه‌های کمی وجود دارد که تهران آماده است تا امتیازات قابل‌توجهی بدهد.
حتی ممکن است با انتصاب احمدرضا رادان به عنوان رئیس پلیس، سرکوب تشدید شود. او به‌عنوان یک افراطی شناخته شده که به دلیل سرکوب اعتراضات سال ۱۳۸۸ علیه انتخابات مورد مناقشه شناخته شده است.