مصطفی برغوتی در تظاهراتی در عین حجله، کرانه باختری، در سال ۲۰۱۴ عکس: Daniel Tepper/Redux/laif
مصطفی برغوتی دبیرکل ابتکار ملی فلسطین (PNI) است، ابتکاری که مقاومت غیرخشونت آمیز علیه اشغالگران اسرائیل را ترویج می کند. او به عنوان جانشین احتمالی محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین شناخته می شود. او شبانه روز با انجمن امداد پزشکی غیردولتی خود (PMRS) که در خط مقدم غزه فعالیت می کند، کار می کند. او جنگ غزه را از راه دور – از رام الله در کرانه باختری – مشاهده می کند.
تاتس هفتگی: آقای برغوتی، این که هنوز در غزه آتش بس وجود ندارد، به دلیل عدم وجود استراتژی برای فردای آن روز است. چگونه می توان از ۷ اکتبر دیگر جلوگیری کرد؟
مصطفی برغوتی: با پرهیز از صحبت در مورد ۷ اکتبر.
اما این فقط روزی مثل روزهای دیگر نبود…
مشکل چیست؟ اینکه سیم خاردار شکسته شده است یا اینکه این سیم خاردار وجود دارد؟ من پزشک هستم و روی علائم تمرکز نمی کنم بلکه روی علل آن تمرکز می کنم. 7 اکتبر یک علامت است. حماس خود یک علامت است. در سال ۱۹۴۸ …
نه، لطفاً با سال ۱۹۴۸ شروع نکنید. ما داستان را می دانیم. بیایید به تحولات فعلی پایبند باشیم.
اگر سوال را اشتباه بپرسید، پاسخ اشتباهی خواهید گرفت. ظاهرا من سعی می کنم از سؤالات طفره بروم، اما این شما هستید که از پاسخ ها طفره می روید. خروج از نوار غزه ، که آریل شارون (نخست وزیر سابق اسرائیل، یادداشت سردبیر) در سال ۲۰۰۵ دستور داد، هرگز به عنوان یک عقب نشینی واقعی در نظر گرفته نشد. اسرائیل هنوز مرزها، گمرکات، تجارت، مالیات، مخابرات، بیشتر برق، فضای هوایی، اداره ثبت، همه چیز را کنترل می کند. در ابتدا، حداقل کالری لازم برای بقا را شمارش می کرد و اجازه نمی داد خرده های اضافی وارد نوار غزه شود. به گفته سازمان ملل، نوار غزه دیگر نمی باید تا سال ۲۰۲۰ قابل دوام باشد. و حالا سال ۲۰۲۴ است. حتی آب آشامیدنی هم باقی نمانده بود، فقط آب دریا، آب شور. معلوم بود که دیر یا زود این سد خواهد شکست.
آیا بیش از ۱۰۰۰ اسرائیلی که تکه تکه شده بودند فراموش می شود.
من فراموشش نمی کنم. و به همین دلیل است که محاصره باید پایان یابد. هیچ کس اینجا نمی خواهد هفتم اکتبر تکرار شود.
در مورد علل و علائم صحبت کردید. درمان چیست؟
۷ اکتبر ثابت می کند که فقط قدرت نیست که کار می کند. بلکه برعکس است: قدرت کافی نیست. حتی اگر پیشرفته ترین تکنولوژی را داشته باشد، همیشه یک گلادیاتور وجود دارد که پیش بینی نشده است. 7 اکتبر نشان داد که زمان بازگشت به سیاست فرا رسیده است. آخرین دیدار نتانیاهو و عباس در سال ۲۰۱۴ برگزار شد.
در رام الله اساسا فقدان سیاست وجود دارد. دوره ریاست عباس در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید. فلسطینیان آخرین بار در سال ۲۰۰۶ رای دادند.
کاملا. ما در جایی هستیم که هستیم؛ از جمله به خاطر آن که تشکیلات خودگردان فلسطین هم در همان جاست که هست. سازماندهی آن در اسلو ضعیف بود (مجموعه ای از توافقنامه های صلح است که در سال ۱۹۹۳ آغاز شد ، یادداشت سردبیر) و از زمان اسلو حتی بدتر مدیریت شده است. به همین دلیل است که ما به عنوان ابتکار ملی فلسطین خواستار برگزاری انتخابات جدید هستیم. ما یک دولت انتقالی برای نوار غزه و کرانه باختری با هم می خواهیم: یک دولت وحدت ملی مورد تایید همه ما. و هر چه زودتر انتخابات برگزار شود.
آیا وحدت ملی به معنای شامل شدن حماس است؟
بله البته.
اسرائیل این اجازه را نخواهد داد.
ما در مورد دولت فلسطین صحبت می کنیم، نه دولت اسرائیل.
اما به نظر شما آیا اسرائیل حماس را می پذیرد؟
موضوع این نیست. حماس وجود دارد. به سادگی نمی توان آن را پاک کرد. زیرا این فقط درباره یحیی سینوار (رهبر حماس در نوار غزه، یادداشت سردبیر)، جنگجویان یا غزه نیست . حماس یک جنبش پیچیده است. بخشی از جامعه ماست. اگر حتی ۵ درصد رای داشته باشد حق دارد به همان اندازه صدا داشته باشد. مثل همه. صحبت در مورد اعداد نیست، بلکه در مورد دموکراسی است.
حماس از دیدگاه شما چیست؟
روزنامه های دهه ۷۰ را در نظر بگیرید. سازمان آزادیبخش فلسطین و عرفات را به عنوان تروریست معرفی می کردند، همان طور که امروز حماس معرفی می شود.
آیا واقعا می توانید اسماعیل هنیه رهبر حماس را به عنوان رئیس دولت تصور کنید؟
حضور در رهبری به معنای حضور در دولت نیست. حماس همیشه بسیار عمل گرا بوده است. حاضر است یک گام به عقب بردارد اگر منجر به یک گام به جلو شود.
اما می دانید که حماس احتمالاً در انتخابات پیروز خواهد شد.
اما اکثریت نخواهد داشت. آرا، کرسی ها را تشکیل نمی دهند بلکه توسط قانون انتخابات به کرسی (نمایندگی) تبدیل می شوند. در سال ۲۰۲۱ ما یک سیستم نمایندگی تناسبی معرفی کردیم تا به دولت‌های ائتلافی برسیم و از اختلافات جلوگیری کنیم. مقابله با اشغال بسیار پیچیده است. هر کس هم برنده شود، ما به همراه هم حکومت خواهیم کرد.
و چگونه می خواهید با رویکرد خود امنیت اسرائیل را تضمین کنید؟
اسرائیل چگونه امنیت ما را تضمین خواهد کرد؟
حماس مرزهای ۱۹۶۷ را به رسمیت نمی شناسد. فلسطین آنها از اردن تا مدیترانه امتداد دارد. جایی برای اسرائیل در آن نیست.
چه کسی این را می گوید؟ مرزهای ۱۹۶۷ در توافقنامه ۲۰۰۶ که منجر به تشکیل اولین دولت وحدت ملی ما شد، ذکر شده است. از آن زمان، این مرزها در همه توافقات ما از جمله توافق بر سر قانون جدید انتخابات و انتخابات جدید ذکر شده اند. هنیه تایید کرده است که حماس موضع خود را تغییر نداده است. بلکه این نتانیاهو است که مرزها را به رسمیت نمی شناسد و اسرائیل را از رودخانه تا دریا می بیند. در ماه سپتامبر، او نقشه ای را در سازمان ملل نشان داد که همه چیز حتی کرانه باختری و نوار غزه را جزو اسرائیل نشان می داد. کسی با او مخالفت نکرد.
در مورد امنیت پرسیدم؟
امنیت از پایان اشغال حاصل خواهد شد. نقطه. بعد از سال ۴۸ فقط ۲۲ درصد از سرزمینمان باقی ماند و بالاخره بعد از سال ۶۷ پذیرفتیم که دیگر ادعایی نداشته باشیم. ما قبلاً سهم خود را پرداخت کرده ایم. اما اکنون شهرک نشینان اسرائیلی همه جا هستند و ما فقط ۱۸ درصد از این ۲۲ درصد را داریم. آخرین شهرک اسرائیل در ۵ دسامبر به وجود آمد. در گرماگرم جنگ. ما را در آرامش رها کن تا در آرامش زندگی کنی.
نتانیاهو می گوید تا زمانی که حماس از بین نرود غزه را ترک نخواهد کرد.
بیش از ۷۰ درصد خانه ها ویران شده است. هدف او متفاوت است: او می‌خواهد فلسطینی‌ها را مجبور کند که از آنجا دور شوند.
اسرائیل در دادگاه بین المللی دادگستری (ICJ) متهم به نسل کشی است. به نظر شما این کلمه مناسبی برای توصیف این جنگ است؟
این یک سوال برای شماست.
منظورتان چیست؟
آیا می توانم از الی ویزل نقل قول کنم؟ در هر جنگی سه دسته وجود دارد. قاتلان، قربانیان و کسانی که کنار ایستاده اند و تماشا می کنند. روزی از شما می پرسند: کجا ایستاده بودید؟
با این حال، دیوان بین المللی دادگستری هیچ قدرتی ندارد – حتی اگر بخواهد اسرائیل را محکوم کند .
قدرت به اشکال مختلف ظاهر می شود. اکثر دولت ها طرف اسرائیل هستند، اما اکثریت افکار عمومی طرفدار غزه هستند. ده سال پیش، روزنامه نگاران مجبور بودند در مورد “به اصطلاح اشغال” بنویسند. امروز درباره آپارتاید می نویسند. هم قدرت اسلحه و هم قدرت ایده ها و عقلانیت وجود دارد زمانی که من به دنیا آمدم سیاه‌پوستان در ایالات متحده مجبور بودند در ردیف های عقبی اتوبوس ها بنشینند، من زندگی کردم و دیدم یک سیاه‌پوست رئیس‌جمهور شد.
از اروپا چه انتظاری دارید؟
هیچ انتظاری.
تحریم هم نه؟
شما هزاران تحریم علیه پوتین اعمال کرده‌اید، اما همزمان در اینجا در خانه‌های Airbnbs در منطقه غربی اردن تعطیلات می‌گذرانید. شما دیگر اعتباری ندارید.
برگردان: همایون فرزاد
مصاحبه گر عنوان «حماس بخشی از جامعه ماست» را برای این گفتگو انتخاب کرده است.
اخبار روز