چند روز پس از انتشار خبر مرگ «مشکوک» یک زن جوان با هویت سارا تبریزی، قوه قضاییه بازداشت او در ماه‌های گذشته را تأیید کرد.

در هفته دوم فروردین ۱۴۰۳ گزارش‌هایی مبنی بر مرگ «مشکوک» خانم تبریزی در خانه پدری‌اش در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

برخ منابع خبری مدعی شدند که این دختر ۲۰ ساله پس از احضار دوباره از سوی وزارت اطلاعات در روزهای نخستین امسال جان باخته است.

مرکز رسانه قوه قضاییه روز جمعه ۱۰ فروردین تأیید کرده است که پدر سارا تبریزی روز پنجم فرودین «طی تماس با کلانتری محل سکونت‌شان در شهرستان شهریار استان تهران اعلام کرده بود که دخترش از خواب بیدار نمی‌شود و ظاهراً فوت شده است.»

قوه قضاییه مدعی شده که در روز‌های پایانی سال ۱۴۰۲ و روز‌های آغازین سال ۱۴۰۳ هیچ احضاری از سوی نهاد‌های امنیتی یا قضایی برای خانم تبریزی صادر نشده است.

این نهاد اما خبر بازداشت سارا تبریزی را در سال گذشته تأیید کرده و مدعی شده است که او ۱۸ دی ۱۴۰۲ «به اتهام استفاده از اسناد و گذرنامه جعلی برای خروج از کشور، بازداشت و پس از طی مراحل تحقیقات پرونده در تاریخ ۲۵ دی گذشته با قرار وثیقه از زندان آزاد شده است.»

برخی منابع مطلع نیز به رادیوفردا گفته‌اند که اتهام خانم تبریز «جعل مدارک» بوده و او در مدت بازداشت «خیلی ترسیده بوده… و وضع روحی مناسبی نداشته است.»

قوه قضاییه در گزارش اخیر خود اعلام کرده است که سارا تبریزی پس از آزادی موقت در تاریخ ۲۵ دی تا زمان مرگ به زندان بازنگشته و تنها برای او حکم «حبس تعلیقی» صادر شده بود.

رادیوفردا نمی‌تواند به‌طور مستقل خبر عدم احضار دوباره سارا تبریزی توسط نهادهای امنیتی را تأیید کند.

درباره دلیل مرگ این زن جوان تاکنون خبری منتشر نشده، اما در گزارش قوه قضاییه آمده که پدر خانم تبریزی اعلام کرده است که «دخترش شب قبل از فوت به دلیل احساس کسالت به درمانگاه منتقل شده و تحت درمان قرار گرفته بود.»

اگرچه علت مرگ سارا تبریزی هنوز مشخص نیست، اما این نخستین بار نیست که خبر مرگ یک زندانی پس از آزادی او منتشر می‌شود.

در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و پس از آن گزارش‌های متعددی درباره مرگ «مشکوک» شماری از معترضان بازداشت‌شده پس از آزادی آن‌ها منتشر شده بود که از آن جمله می‌توان به مرگ مریم آروین، وکیل کرمانی و یلدا آقافضلی، معترض ساکن تهران اشاره کرد.

هم‌چنین برخی از معترضان به دلیل فشارهای جسمی و روانی ناشی از بازجویی و شکنجه به زندگی خود پایان داده بودند.