محمدرضا نیکفر:
اگر نظام سیاسی به‌دنبال توافق با مردم است، «خارج شدن نظامیان از عرصه سیاست و اقتصاد»، «آزادی بیان»، «آزادی زندانیان سیاسی»، «برگزاری انتخابات آزاد» و… را باید محقق کند. هر کاری غیر از این باعث هزینه‌های بیشتر برای مردم خواهد شد. باید واقع‌گرا باشیم و امر تعمیم‌پذیر را، به‌جای منافع شخصی و صنفی، مبنا قرار دهیم. اگر رویکردمان جامعه‌گرا (و نه دولت‌گرا) باشد، تنها امیدمان به جامعه مدنی و تشکل‌ها خواهد بود.
عباس عبدی:
این شعارها در انقلاب ۵۷ نیز وجود داشت، اما آیا اگر مردم آن زمان وضعیت امروز را می‌دیدند، باز هم برای انقلاب تلاش می‌کردند؟ سیاستمدار باید بتواند تغییرات را کم‌هزینه، مستمر و غیرقابل‌بازگشت رهبری کند. یک سیستم سیاسی از این عقلانیت برخوردار است که برای کمک به بقای خودش برخی از سیاست‌هایش را تغییر دهد. منتقدان باید در این فرآیند تلاش کنند که حکومت از این تغییر احساس خطر نکند.
