قصه انتصاب‌های فامیلی در ایران داغ است. هر حکمی که برای کسی نوشته می‌شود اول ربط و ارتباط سببی و نسبی افراد و بعد سوابق‌شان پرس‌وجو می‌شود. این روابط از اول انقلاب ایران بوده و بسیاری از نزدیکان درجه یک مسئولان و مدیران بخصوص “برداران” نیز سهمی در قدرت یا منافع اقتصادی داشتند. در این میان، انقلاب اعضای همه خانواده‌ها را همراه و همدل نکرد و شماری از خانواده‌ها بودند که در نظام و حکومت صاحب مقام و منصبی شدند اما برادرانشان راه دیگری رفتند و راه‌شان را از حکومت جدا کردند.
محسن و محمد مجتهدشبستری دو برادرند که دو راه متفاوت را در پیش گرفتند. هر دو در ابتدا حامی و مدافع انقلاب اسلامی بودند اما محمد جدا شد و او را متهم به کفر گویی کردند و محسن در نظام ماند و به قول خبرگزاری فارس ” عمار آذربایجان” بود و تا پایان عمرش از نظام و بخصوص آیت‌الله خامنه‌ای دفاع کرد.
با درگذشت محسن مجتهد شبستری موجی از آگهی‌های تسلیت‌های حکومتی رسانه‌های ایران را پر کرده و در آذربایجان شرقی عزای عمومی اعلام شد و به خانواده اش تسلیت می‌گویند اما نامی از برادر بزرگتر او یعنی محمد برده نمی‌شود. گویی محسن مجتهد شبستری چنین برادری نداشته و شایسته تسلیت از نگاه مقام‌های حکومتی نیست.
شبستر و راهی به سوی فرهنگآگهیhttps://d62a19c92d871f5f67b75140affac5a1.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html
شهرستان شبستر در آذربایجان شرقی و در ۶۵ کیلیومتری تبریز است. این شهر با روستاهای سرسبز و آبادش مثل روستای “بنیس” که از آن به عنوان “روستای لاکچری” یاد می‌شود، از نظر ساختار اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با شهرهای آذربایجان و حتی در سطح ایران متفاوت است و این تفاوت به گذشته‌های دور و تاریخ برمی‌گردد.
آنچه این شهر و روستاهای اطراف را متفاوت کرده سطح فرهنگی و طلوع شاعران و عارفان بزرگی مانند محمود شبستری، خالق مثنوی “گلشن راز” است و در این میان گاهی نیز کسانی مانند “محمد خیابانی” از روستای خامنه، در زمان مشروطه پا به سیاست گذاشتند و حکومت خودمختاری اعلام کردند، اما در مجموع اهالی این منطقه کمتر به دنبال صاحب منصبی بودند.
آنچه برادران مجتهد شبستری را به سیاست کشاند احتمالا به خاطر پدرشان بود، “میزآکاظم” از فقیهان معروف آذربایجان و مخالف حکومت پهلوی بود و در عین حال سفر این دو برادر به قم و همنشینی با انقلابیون و نزدیکان آیت‌الله خمینی مانند مرتضی مطهری، محمد مفتح و محمد بهشتی نقش مهمی در زندگی آنها داشتند.
