کوردانه: محمدرضا اسکندری: قسمت اول مصاحبه با محمد سیار یکی از فرمانده سابق های گردان کومله در رابطه با شگل گیری و تراژدی گردان شوان. روزهای ۲۶ و ۲۷ اسفند ۱۳۶۶ بیش از 66 پیشمرک کومله که در گردان شوان سازماندهی شده بودند در جنگی در اطراف شهر حلپچه در کردستان عراق به خاطر عدم شناخت از منطقه پس از بمباران شیمیائی عراق و حمله ارتش و سپاه رژیم در حال عقب نشینی از منطقه جنگی ایران و عراق بودند خاطر تاثیر مواد شیمیائی و ضعف بدنی به محاصره نیروهای رزیم اسلامی در آمدند. توجه شما را به قسمت اول این مصاحبه که تا زمان اسیر شدن محمد سیار به دست نیروهای رژیم است جلب می کنیم .
فاجعه اي كه در اسفند سال ١٣٦٦ همزمان با يورش رژيم اسلامي ايران از يكطرف و بمبارانهاي شيميائي رژيم بعث عراق در شهر حلبچه و منطقة شارزور “شارهزوور” در كردستان عراق از طرف ديگر, اتفاق افتاد. در آن فاجعه دهشتناك، در شرايطي كه تاثيرات گازهاي مخرب بمب هاي شيميائي دولت بعث عراق, پيشمرگان گردان شوان كومله را از پاي در آورده بود، ٥٤ نفر از پيشمرگان توسط نيروهاي رژيم اسلامي گلوله باران و ١٢ نفر ديگر دستگير و بعدها در شهريور سال ١٣٦٧ در شهر سنندج اعدام شدند. در مصاحبه های که رهبری کومله در این رابطه داشته ام انها از محمد سیار نام بردند که ما هم اگر چه باید زودتر این کار را می کردیم امروز این مصاحبه را انجام دادیم که وی هم حرف ها و تحلیل های خود را در اختیار دیگران قرار دهند و این ملت کرد است که باید قضاوت نماید. هدف از این مصاحبه تعمق و به تصوير كشيدن آن رويداد شوم و نقدي است از عملكرد رهبري كومله و چگونگي روند آن واقعه كه بعد از گذشت چند دهه هنوز در هالهاي از ابهام قرار دارد و هیچ کسی مسولیت این اشتباه را نمی پذیرد و فقط در سالگرد قتل آنها مراسم برگزار می کردد بدون اینکه بگویند اشتباه کجا بود که این استراتژی بوجود امد
واقعیتی در ابهام نوشته محمد سیار بصورت پی دی اف
واقعیاتی-در-ابهام-مێژوویی-.-کوردستان.PDF