در روزهای اخیر شایعه‌ای ضعیف در خصوص تشکیل استانی جدید در شمال خوزستان با نام عیلام باستان و الحاق دو شهرستان آبدانان و دهلران به این استان جدیدالتاسیس در استان پیچید که واکنش‌های مختلفی را برانگیخت.
خداداد ابراهیمی روزنامه نگار پیشکسوت ایلامی در یادداشتی به واکاوی این شایعه پرداخت و نوشت:
این روزها، خبرهای ضد و نقیض انتشاریافته در فضای مجازی حکایت از آن دارد که قرار است دو شهرستان از استان مرزی ایلام، به استان جدید التاسیس(خوزستان شمالی) الحاق شود.
این خبر حتی اگر شوخی هم باشد، شوخی تلخ و گزنده‌ای‌ست و حتی اگر شایعه و یا شیطنت رسانه‌ای هم باشد، واکاوی آن بیشتر از هر زمانی ضرورت دارد؛
در سال‌های اخیر، تقسیم استان خوزستان به دو تا سه استان (خوزستان شمالی، مرکزی و جنوبی) مطرح شد که بر اساس آن، اهواز، مرکز استان خوزستان مرکزی، آبادان، مرکز خوزستان جنوبی و شوشتر یا دزفول، مرکز خوزستان شمالی پیشنهاد شده بود که با مخالفت‌های مکرر فعالان سیاسی و اجتماعی خوزستانی‌های خونگرم و نیز مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی مواجه شد و پس از آن مسکوت ماند.
اخیراً نیز بر اساس برخی شایعات انتشاریافته در شبکه‌های اجتماعی، تاسیس استان «عیلام باستان» با تفکیک شهرستان‌های دزفول، شوش، اندیمشک از خوزستان و شهرستان‌های آبدانان و دهلران از استان ایلام، به مرکزیت شهر دزفول، در افواه عمومی جاری‌ست.
این بدان مفهوم است که در طول چند دهه‌ی گذشته، همواره توسعه ایلام در محاق تصمیمات ناعادلانه مسئولان ارشد کشوری و سیاستمداران قدرت طلب بوده که هر از چند صباحی احساسات قومی و انسجام ملی را دستمایه مطامع سیاسی خود قرار می دهند. روزگاری وزیر نفت وقت، با اعمال نفوذ خود، ایلام و ایلامیان را از ثروت‌های خدادادی نفت وگاز استان خود، محروم می‌کرد؛ نمونه‌ی این ادعا، شرکت نفت و گاز غرب است که طی سالیان متمادی، ایلامیان از گردش مالی، اشتغالزایی و کرسی‌های مدیریتی آن بی نصیب بوده و عواید آن به جیب استان کرمانشاه سرازیر شده است.
نمونه دیگر آن زمزمه‌ی جدایی دو شهرستان جنوبی ایلام و الحاق آن به استان جدید التاسیس خوزستان با مرکزیت دزفول است. این درحالی‌ست که ایلام، جز استان‌های کم‌تر توسعه‌یافته محسوب می شود و مطالبات عدیده ایلامیان پس از چهار دهه، همچنان تلنبار شده است؛
از قطاری که هنوز به ایلام نیامده تا تاسیس شرکت نفت و گاز مستقل و عقب ماندگی ناشی از ۸ سال جنگ تحمیلی و ۸ سال دوران سازندگی…
در این رهگذار برخی نخبگان و کنشگران سیاسی و رسانه‌ای معتقدند که؛
از دیرباز برخی سیاستمداران، با نفوذ در دولت‌های مختلف سعی داشته‌اند اهداف سیاسی و پروژه‌های منفعت طلبانه خود را به مقصد برسانند تا بیش از پیش بر اقتدارسیاسی و قومی خود بیفزایند و همچنان بر اریکه‌ی قدرت تکیه کنند.
در حالی که تجربه سایر کشورها در اصلاح تقسیمات کشوری بیانگر آن است که تجمیع و وسیع‌تر کردن رده‌ها در واحدهای تقسیمات کشوری مدنظر است، نه گسستگی و قطعه قطعه کردن سرزمین، عده‌ای کوچک مغز و فاقد درک سیاسی و اجتماعی، با دامن زدن به این دسته از مباحث خام و بیهوده، به تَنش‌های قومی دست می زنند و به حساسیت‌های محلی بی اعتنا هستند. جداسازی قزوین از زنجان و تفکیک خراسان و اتفاقاتی که در سال ۹۷ در کازرون روی داد نشان می‌دهد که فرآیند تصمیم‌گیری در موضوع تقسیمات کشوری، معمولا تنش‌های قومیتی در پی داشته است.
با همه این اوصاف به نظر می رسد که گردانندگان پشت پرده‌ی این سناریوی نامیمون، به کمک لیدرهای سیاسی و رسانه‌ای خود خبرهای مربوطه را تولید محتوا و سیاستگذاری کرده و منتشر می کنند و هم در صورت لزوم بعداً آن را تکذیب خواهند کرد. در واقع قصد دارند مردم ایلام را در معرض آزمونی بزرگ و تاریخی قرار دهند که درنهایت؛ عکس العمل‌های سیاسی و رسانه‌ای ایلامیان چه خواهد بود؟!
بماند که نمایندگان استان در این راستا تا کنون هیچگونه واکنش و تحرکی ازخود نشان نداده و در راستای صحت و سُقم این موضوع، سکوت اختیار کرده‌اند، اما انتظار می رود صاحبان تریبون‌های رسمی، سیاسی و اجتماعی و همه کسانی که به این آب و خاک ریشه‌دار تاریخی، تعلق خاطر دارند، در برابر هرنوع تغییرات احتمالی در تقسیمات کشوری حوزه‌ی استان ایلام، حتی از نوع شایعه و شیطنت‌های رسانه‌ای آن، قاطعانه واکنش نشان داده و اجازه ندهند این نوع مانورهای سیاسی و قومیتی در استان مرزدار ما، عادی سازی شود.
خبرگزاری کردپرس،