معاون سیاسی صداوسیما، هشت روز بعد از برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان با انتشار متنی از استعفای خود خبر داد، اما برخی رسانهها و افراد نزدیک به اصولگرایان میگویند او «برکنار» شده است.
بر اساس آنچه در شبکههای اجتماعی بازتاب یافته است، علیرضا خدابخشی در پی مصاحبهٔ حمید رسایی، یکی از نامزدهای انتخابات مجلس، «علیه محمدباقر قالیباف و رسانههای سپاه» در تلویزیون ایران، از سمت خود کنار رفته است.
بر پایه این گزارشها، او روز شنبه، ۱۹ اسفندماه، از سوی پیمان جبلی، رئیس صداوسیما، برکنار شد و اندکی پس از آن متن استعفایش از این سمت از سوی روابط عمومی تلویزیون ایران منتشر شد.
مصاحبهٔ زنده حمید رسایی، نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی، در شب پنجشنبه، ۱۷ اسفندماه، در «برنامهٔ گفتوگوی ویژه خبری» واکنشهای زیادی را از سوی فعالان سیاسی نزدیک به حکومت ایران در پی داشت.
آقای رسایی در این برنامه با انتقاد شدید از رسانههای وابسته به سپاه از جمله «روزنامه جوان» و «خبرگزاری تسنیم» گفت که این رسانهها در روزهای گذشته به او و دیگران «فحاشی» کردهاند و هدف آنها ریاست محمدباقر قالیباف در مجلس شورای اسلامی آتی است.
محمد عکاف، سردبیر خبرگزاری مجلس، روز شنبه در شبکهٔ اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت که علیرضا خدابخشی در پشت پردهٔ این برنامه بود.
آقای عکاف نوشت که معاون سیاسی سابق صداوسیما در آن شب در اتاق پخش بود و «توی گوشی به مجری برنامه میگفت آن سوالات را علیه قالیباف و سپاه بپرسد».
علی قلهکی، فعال رسانهای نزدیک به نهادهای امنیتی حکومت ایران، با «سخیف» توصیف کردن این برنامه، در شبکهٔ ایکس نوشت که این برنامه برخلاف «تذکر» رهبر جمهوری اسلامی برای جلوگیری از «افزایش تنشها» است.
آقای قلهکی در این زمینه نوشت: «تکرار زیادِ این صحنهها اگرچه باعث عزل خدابخشی شد، ولی جبلی را هم تا مرز خداحافظی میبرد.»
علیرضا خدابخشی پسرخالهٔ سعید جلیلی، عضو شورای تشخیص مصلحت نظام، مهرماه ۱۴۰۰ به معاونت سیاسی صداوسیما منصوب شد.
او پسرخالهٔ وحید جلیلی، برادر سعید جلیلی، نیز هست که در دوران مدیریت پیمان جبلی، به عنوان قائممقام رئیس صداوسیما فعالیت میکند.
علیرضا خدابخشی سمتی را برعهده داشت که بر اساس عرف چند دهه اخیر، باید با موافقت علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، و دفتر او همراه باشد.
او در متن استعفای خود به «رضایت» خامنهای از عملکرد معاونت سیاسی در پوشش انتخابات اخیر مبنی بر راهبردهای «مشارکت، رقابت، امنیت و سلامت» اشاره کرده است، در حالی که میزان مشارکت در این انتخابات کمترین میزان حضور شهروندان ایرانی در تاریخ جمهوری اسلامی، حتی به اعتراف مسئولان، بوده است.