«من احساس می‌کنم اگر بخشی از مردم احساس کنند که این کلاه‌گذاری است، خیلی حس تحقیر به آنها دست می‌دهد و در واکنش به این موضوع، در انتخابات شرکت نخواهند کرد، اما یک تعداد دیگر ممکن است بگویند نوعی صحنه‌آرایی کردند که فلانی را دربیاورند و ما می‌خواهیم بازی را به‌هم بزنیم، پس یکی دیگر را انتخاب می‌کنیم که فکرش را نمی‌کردند.»
احمد زیدآبادی – مهمترین پرسش در مورد انتخابات جاری این است که دکتر مسعود پزشکیان مشخصاً به چه دلیل از طرف شورای نگهبان تأیید صلاحیت شده است؟
آیا صرفاً به امید بالابردن نرخ مشارکت در انتخابات بدون درنظر گرفتن تبعات پیروزی احتمالی‌اش؟ یا آمادگی برای همراهی و همکاری با دولت او در جهت اصلاح وضع موجود؟
اگر منظور مورد نخست باشد، چه تضمینی وجود دارد که آقای پزشکیان پس از پیروزی احتمالی در انتخابات امکان اجرای وعده‌ها و پیشبرد برنامه‌های خود را داشته باشد؟ و اگر مورد دوم قرین واقعیت باشد، نشانه و اماره و شاهد و دلیل قاطع و دلگرم‌کنندۀ آن چیست؟
به نظرم بدون روشن شدن این دو مطلب نمی‌توان تصمیم قابل دفاعی در بارۀ حمایت یا عدم‌حمایت از آقای پزشکیان گرفت.
در همین زمینه:
کدام ۲۰۰ کشور؟
احمد زیدآبادی – سعید جلیلی گفته است به جای آن “دو-سه کشور” می توان با ۲۰۰ کشور جهان تعامل گسترده داشت.
آقای جلیلی ظاهراً از یاد برده یا این واقعیت را نادیده گرفته است که یکی از آن دو-سه کشور، شامل ۲۸ کشور در قالب یک اتحادیه است و آن دیگری هم بیش از صد متحد و شریک و دوست و همراه در سطح جهان دارد که بدون چراغ سبز آن، نمی‌توان با هیچکدام از آنها رابطۀ درست و درمانی برقرار کرد!