بامداد سی‌ویکم فروردین ۱۴۰۴، زاهیر محمودیان و محمد خضری، دو شهروند کُرد اهل روستای «شاهوانه» از توابع شهرستان اشنویه، توسط نیروهای امنیتی ایران بازداشت شدند. این بازداشت در حالی صورت گرفت که گزارش‌ها حاکی از یورش بدون حکم قضایی به منزل این افراد است. نیروهای امینتی ضمن ضبط تلفن‌های همراه آن‌ها، این دو شهروند را به مکانی نامعلوم منتقل کردند.
بازداشت بدون حکم قضایی و عدم اطلاع‌رسانی درباره محل نگهداری و دلایل بازداشت، نقض آشکار حقوق بشر و اصول قانونی است. این نوع رفتار با شهروندان، به‌ویژه در مناطق کوردستان، به‌طور مکرر مشاهده می‌شود و به نگرانی‌های جدی درباره وضعیت حقوق بشر در ایران دامن می‌زند
بازداشت‌های این‌چنینی نشان‌دهنده سیاست‌های سرکوبگرانه دولت ایران در برابر ملیتها و گروه‌های مخالف است. این اقدامات می‌تواند به‌عنوان یک تلاش برای خاموش کردن صدای معترضان و جلوگیری از هرگونه اعتراض اجتماعی تعبیر شود.
عدم ارائه اطلاعات درباره اتهامات مطروحه علیه این دو شهروند و همچنین محل نگهداری آن‌ها، نشان‌دهنده عدم شفافیت سیستم قضایی و امنیتی در ایران است. خانواده‌ها و جامعه باید از حق دسترسی به اطلاعات در مورد عزیزان خود برخوردار باشند.
این نوع حوادث نیازمند توجه و اقدام از سوی نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری است. جامعه جهانی باید به این نوع نقض حقوق بشر واکنش نشان دهد و از حقوق این افراد دفاع کند.