🟥 گزارش تحلیلی: فرار نخبگان حکومتی از تهران در پی حملات اخیر؛ مقصد احتمالی روسیه؟

در ساعات گذشته، منابع غیررسمی و رصدکنندگان هوانوردی خبر داده‌اند که تعدادی از هواپیماهای خصوصی، نظامی و چارتر دولتی به‌صورت هماهنگ و در سکوت راداری از فرودگاه مهرآباد و امام خمینی تهران برخاسته‌اند. این پروازها پس از دقایقی پرواز از روی رادار ناپدید شده‌اند، و هنوز مقصد نهایی آن‌ها مشخص نیست.

شواهد عینی، از جمله تصاویر ثبت‌شده از فعالیت غیرعادی فرودگاه‌ها، افزایش تردد نیروهای امنیتی در بخش‌های خاص تهران، و حرکت کاروان‌های اسکورت در بزرگراه‌های منتهی به مناطق امنیتی شمال شهر، همگی به گمانه‌زنی‌ها در مورد آغاز روند تخلیه خانواده‌های مسئولان ارشد جمهوری اسلامی دامن زده‌اند.

🔻 چه کسانی در حال ترک کشور هستند؟

بر اساس گزارش‌های تاییدنشده، تخلیه شامل سه گروه اصلی است:

  1. اعضای بیت رهبری و حلقه‌های نزدیک به دفتر علی خامنه‌ای
    این افراد همواره در مواقع بحران‌های امنیتی در اولویت محافظت و انتقال قرار دارند. گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر انتقال آن‌ها به پایگاه‌های فوق‌محرمانه در خارج از ایران وجود دارد.
  2. فرماندهان ارشد سپاه، به‌ویژه نیروهای وابسته به واحدهای موشکی، هسته‌ای و امنیتی
    حملات اسرائیل در روزهای اخیر نشان داد که امنیت این افراد در داخل کشور تضمین‌شده نیست.
  3. خانواده‌های چهره‌های سیاسی و نظامی شاخص، به‌ویژه فرزندان آن‌ها (اصطلاحاً “آقازاده‌ها”)
    خروج این افراد از کشور در چنین شرایطی نشان‌دهنده‌ی نبود اعتماد به توان دفاعی یا بقای سیاسی نظام است.

🔻 چرا سکوت خبری؟ چرا روسیه؟

خروج این افراد در سکوت کامل خبری، و بی‌هیچ اطلاع‌رسانی رسمی، نشان‌دهنده‌ی یک وضعیت فوق‌العاده و هراس در سطح بالای حکومت است. دولت و رسانه‌های رسمی سعی دارند تا با پنهان‌کاری، از تشدید نگرانی عمومی و گسترش نافرمانی مدنی جلوگیری کنند.

گزارش‌های غیررسمی اشاره دارند که مقصد احتمالی این پروازها، جنوب روسیه یا یکی از کشورهای حوزه قفقاز با هماهنگی مسکو است. روابط نزدیک نظامی-اطلاعاتی ایران و روسیه در سال‌های اخیر، احتمال فراهم‌کردن پناه‌گاه‌های اضطراری برای سران جمهوری اسلامی توسط کرملین را تقویت می‌کند.

🔻 تحلیل راهبردی: فروپاشی روانی در رأس هرم قدرت

فرار افراد کلیدی حکومت از تهران، اگر تأیید شود، نشان‌دهنده‌ی فروپاشی اعتماد درونی به توان بقا و دفاع رژیم جمهوری اسلامی است. چنین فراری ــ پیش از حتی آغاز جنگ علنی ــ پیام روشنی به نیروهای رده پایین می‌دهد: “نجات جان مسئولان مهم‌تر از دفاع از کشور است.”

این وضعیت می‌تواند:

  • روحیه نیروهای نظامی و انتظامی را به‌شدت تضعیف کند؛
  • موجی از سرخوردگی اجتماعی و خشم عمومی در میان مردم ایجاد کند؛
  • و زمینه‌ساز شتاب در فروپاشی نظم حاکم یا تسلیم ساختار قدرت در برابر فشارهای خارجی شود.