
🟥 گزارش تحلیلی: فرار نخبگان حکومتی از تهران در پی حملات اخیر؛ مقصد احتمالی روسیه؟
در ساعات گذشته، منابع غیررسمی و رصدکنندگان هوانوردی خبر دادهاند که تعدادی از هواپیماهای خصوصی، نظامی و چارتر دولتی بهصورت هماهنگ و در سکوت راداری از فرودگاه مهرآباد و امام خمینی تهران برخاستهاند. این پروازها پس از دقایقی پرواز از روی رادار ناپدید شدهاند، و هنوز مقصد نهایی آنها مشخص نیست.
شواهد عینی، از جمله تصاویر ثبتشده از فعالیت غیرعادی فرودگاهها، افزایش تردد نیروهای امنیتی در بخشهای خاص تهران، و حرکت کاروانهای اسکورت در بزرگراههای منتهی به مناطق امنیتی شمال شهر، همگی به گمانهزنیها در مورد آغاز روند تخلیه خانوادههای مسئولان ارشد جمهوری اسلامی دامن زدهاند.
🔻 چه کسانی در حال ترک کشور هستند؟
بر اساس گزارشهای تاییدنشده، تخلیه شامل سه گروه اصلی است:
- اعضای بیت رهبری و حلقههای نزدیک به دفتر علی خامنهای
این افراد همواره در مواقع بحرانهای امنیتی در اولویت محافظت و انتقال قرار دارند. گمانهزنیهایی مبنی بر انتقال آنها به پایگاههای فوقمحرمانه در خارج از ایران وجود دارد. - فرماندهان ارشد سپاه، بهویژه نیروهای وابسته به واحدهای موشکی، هستهای و امنیتی
حملات اسرائیل در روزهای اخیر نشان داد که امنیت این افراد در داخل کشور تضمینشده نیست. - خانوادههای چهرههای سیاسی و نظامی شاخص، بهویژه فرزندان آنها (اصطلاحاً “آقازادهها”)
خروج این افراد از کشور در چنین شرایطی نشاندهندهی نبود اعتماد به توان دفاعی یا بقای سیاسی نظام است.
🔻 چرا سکوت خبری؟ چرا روسیه؟
خروج این افراد در سکوت کامل خبری، و بیهیچ اطلاعرسانی رسمی، نشاندهندهی یک وضعیت فوقالعاده و هراس در سطح بالای حکومت است. دولت و رسانههای رسمی سعی دارند تا با پنهانکاری، از تشدید نگرانی عمومی و گسترش نافرمانی مدنی جلوگیری کنند.
گزارشهای غیررسمی اشاره دارند که مقصد احتمالی این پروازها، جنوب روسیه یا یکی از کشورهای حوزه قفقاز با هماهنگی مسکو است. روابط نزدیک نظامی-اطلاعاتی ایران و روسیه در سالهای اخیر، احتمال فراهمکردن پناهگاههای اضطراری برای سران جمهوری اسلامی توسط کرملین را تقویت میکند.
🔻 تحلیل راهبردی: فروپاشی روانی در رأس هرم قدرت
فرار افراد کلیدی حکومت از تهران، اگر تأیید شود، نشاندهندهی فروپاشی اعتماد درونی به توان بقا و دفاع رژیم جمهوری اسلامی است. چنین فراری ــ پیش از حتی آغاز جنگ علنی ــ پیام روشنی به نیروهای رده پایین میدهد: “نجات جان مسئولان مهمتر از دفاع از کشور است.”
این وضعیت میتواند:
- روحیه نیروهای نظامی و انتظامی را بهشدت تضعیف کند؛
- موجی از سرخوردگی اجتماعی و خشم عمومی در میان مردم ایجاد کند؛
- و زمینهساز شتاب در فروپاشی نظم حاکم یا تسلیم ساختار قدرت در برابر فشارهای خارجی شود.
