صلاح الدین خدیو در متن کوتاه زیر با اشاره به سیلی که رجب اردوغان به یک کودک خردسال زد، این حرکت را نمادی از پهپادهایی دانست که علیه طرف های ضعیف و بی دفاع از قرەباغ و سلیمانیه گرفته تا عفرین و کوبانی از سوی ترکیه به کار گرفته می شود.
سیلی اردوغان به صورت کودکی که دستش را نبوسید، تصویری دقیق از ترکیەی امروز است. “پدرسالاری سخاوتمند” که پای در مسیر امپراتوری عثمانی گذاشته است.
در داخل، حکومتی تک نفره برقرار است و شرط حضور در سیاست و اقتصاد ” دست بوسی ” سلطان است. در خارج هم همه جا جهت حمایت از نیازمندان و فراموش شدگان حاضر است.
رویکرد وی در سیاست خارجی نه بر مبنای رهیافت های متعارف دولت – ملت، بلکه بر قسمی تمدن گرایی مبتنی است. هر جا که در گذشته، بخشی از عثمانی بوده، عمق استراتژیک آن محسوب می شود، حتی اگر این رویکرد مغایر قوانین بین المللی باشد.
سلطان در قبال حمایت، صرفا اطاعت می خواهد! وی به فراخور منافعش می تواند از منافع ترکها از سین کیانگ گرفته تا قبرس دفاع کند و حتی در قرەباغ و کرکوک به سلاح متوسل شود.
همزمان سنگ مسلمانان را از شرق آسیا تا شمال آفریقا به سینه بزند، به شرط آن که وی را امیرالمومنین بدانند!
سیلی که این کودک خردسال خورد، نمادی از پهپادهایی است که علیه طرف های ضعیف و بی دفاع و نە رقبای بزرگ و قوی شوکت، بکار می روند:
از قرەباغ و سلیمانیه گرفته تا عفرین و کوبانی!
