
خودکشی تلخ یاسین سیفپناهی؛ قربانی خاموش شکنجههای سیستماتیک جمهوری اسلامی
در ادامه زنجیره تلخ قربانیان سرکوب جمهوری اسلامی، یاسین سیفپناهی، کشتیگیر ۲۰ ساله کُرد اهل دهگلان و از بازداشتشدگان جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، به زندگی خود پایان داد.
یاسین، جوانی ورزشکار، آرام و محبوب در میان هممحلیهایش بود. پس از آزادی از بازداشت، در سکوت و انزوا فرو رفت. منابع محلی میگویند که مزدوران اطلاعاتی حتی پس از آزادی او نیز خانوادهاش را تحت فشار و تهدید قرار داده بودند تا از گفتوگو با رسانهها و نهادهای حقوق بشری خودداری کنند.
این حادثه تلخ نمونهای روشن از پیامدهای شکنجههای سیستماتیک جمهوری اسلامی است؛ شکنجههایی که نه فقط جسم، بلکه روح و روان جوانان معترض را هدف قرار میدهند. بازداشتشدگان خیزش ۱۴۰۱ گزارش دادهاند که در زندانها و بازداشتگاهها با انواع شکنجههای جسمی، تهدیدهای جنسی، تحقیر روانی، بیخوابی اجباری و فشارهای روحی مواجه شدهاند. این تجربهها باعث اضطراب شدید، افسردگی، احساس ناامنی دائمی و حتی مرگهای خاموش پس از آزادی شده است.
شکنجههای سیستماتیک جمهوری اسلامی، با هدف سرکوب اعتراض، نه تنها جان بازداشتشدگان را تهدید میکند بلکه خانوادهها و جامعه اطراف آنها را نیز در ترس و سکوت فرو میبرد. یاسین سیفپناهی، مانند بسیاری دیگر، قربانی این سیاستهای ویرانگر شد — زخمی که با هیچ گلولهای وارد نشده، اما روح و جسم انسانها را شکسته است.
