پل کاگامه، رئیس جمهور رواندا از توافق بحث‌برانگیز کشورش با بریتانیا برای پذیرش پناهجویان دفاع کرده است.
آقای کاگامه که برای اولین بار درباره این توافق صحبت می‌کرد، گفت که رواندا “تجارت انسان” نمی‌کند.
براساس این توافق، پناهجویانی که از طریق کانال مانش وارد خاک بریتانیا می‌شوند، برای رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به رواندا منتقل خواهند شد.
گفته شده که در اولین مرحله مردان مجرد پناهجو مشمول این طرح خواهند شد.
این قرارداد بحث برانگیز ۱۲۰ میلیون پوندی (۱۵۰ میلیون دلاری) با واکنش‌های گسترده‌ای روبرو شده و مقامات هر دو کشور با انتقادهایی مواجه شده‌اند.
آقای کاگامه گفته این اشتباه است فکر کنیم که رواندا به خاطر پناهجویان پول دریافت می‌کند.
او گفته: “ما تجارت انسان نمی‌کنیم. ما در واقع کمک می‌کنیم.”
رئیس جمهور رواندا گفت که بریتانیا به خاطر “آن چه که ما در لیبی مدیریت کردیم، به ما نزدیک شد.”
آقای کاگامه همچنین افزود در سال ۲۰۱۸، زمانی که ریاست اتحادیه آفریقا را برعهده داشته، تصمیم گرفت که کشورش به پناهجویانی که در لیبی گرفتار شده‌اند و سعی می‌کنند به اروپا بروند، پناه بدهد.
نزدیک به ۱۰۰۰ پناهجو از آن زمان برای رسیدگی به پروندههایشان به رواندا برده شدند که دو سوم آنها به کشورهای اروپایی و کانادا منتقل شدند.
رئیس جمهور رواندا این روند را برای بریتانیا و دیگر کشورهای اروپایی که “مشکلات مهاجرت دارند”،موفقیت آمیز خوانده و از آن ستایش کرده است.
او با تاکید بر این که رواندا به مقابله با قاچاق پناهجو کمک می‌کند، خاطرنشان کرد که بریتانیا خواهان “شیوه‌ای منظم برای شناسایی افرادی است که برای ورود به این کشور می پذیرد.”
دو حزب مخالف در رواندا این توافق را ” غیرعملی” خوانده و از دولت خواستند به جای حل “مشکلات کشورهای ثروتمند” بر مشکلات محلی در این کشور تمرکز کند.
در بریتانیا هم این طرح مخالفت‌های زیادی در پی داشته است.
شورای پناهندگان از این سیاست انتقاد کرده و آن را “ظالمانه” خوانده و خواستار تجدیدنظر در آن شده است.
حزب کارگر، حزب مخالف دولت بریتانیا، این طرح را “غیرقابل اجرا و غیراخلاقی” دانسته. لیبرال دموکرات‌ها هم گفته‌‌اند که این پیشنهاد به زیان مالیات‌دهندگان تمام خواهد شد، در حالی که هیچ کاری برای متوقف کردن عبور از گذرگاه‌های خطرناک کانال یا مقابله با باندهای قاچاق صورت نمی‌گیرد.
رواندا کجاست؟
جمهوری رواندا، کشوری محصور در خشکی بین کنگو، تانزانیا، بروندی و اوگاندا در مرکز آفریقا است. این کشور در دهه نود میلادی درگیر جنگ داخلی شد که طی آن نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر به قتل رسیدند.
در سال ۱۹۹۴ ظرف تنها ۱۰۰ روز حدود ۸۰۰ هزار نفر از اقلیت قومی توتسی و اعضای میانه‌رو قوم هوتو به دست شبه‌نظامیان هوتو به قتل رسیدند.
جامعه بین‌المللی تلاش عمده‌ای برای پایان دادن به کشتار توتسی‌ها نکرد. بلژیک و اکثر حافظان صلح سازمان ملل متحد، بعد از آن که ده سرباز بلژیکی در رواندا کشته شدند، این کشور را ترک کردند. فرانسه که از متحدان دولت هوتو بود، سربازانی برای تشکیل یک منطقه امن به رواندا فرستاد، اما متهم شد که برای توقف نسل‌کشی در منطقه تلاش کافی نکرده است.
تقریبا دو میلیون نفر در دادگاه های محلی رواندا و رهبران اصلی آنها در یک دادگاه بین المللی در تانزانیا به اتهام دست داشتن در قتل عام و نسل‌کشی محاکمه شدند.
پس از آن سال‌ها، روندا از نظر اقتصادی بسیار پیشرفت کرده است.