گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان اوین خطاب به اصلاح‌طلبانی که مردم را به مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری تشویق می‌کنند نوشت شما نه برای پیروزی در انتخابات بلکه برای شکست مردم به میدان آمده‌اید.
این زندانی سیاسی در بخشی از این نامه که با هشتگ رای‌بی‌رای در حساب اینستاگرامش منتشر شده، خطاب به اصلاح‌طلبان نوشت: «اصلاح‌طلبان بدانند ما مردم ایران خیانت‌شان را از روز نخست به خاطر داریم. از یاد نمی‌بریم، تثبیتِ قدرتِ جمهوری اسلامی و کشتار فاجعه‌بار جوانان در دهه شصت را؛ در روزهایی که شما حزب‌اللهی‌ها و خط امامی‌ها در راس امور بودید.»
انقلاب فرهنگی و اخراج و خانه‌نشین کردنِ دانشجویان و اساتید؛ و برتری دادن به سفاهت در برابر لیاقت را؛ کشتار، شکنجه، تجاوز، تواب‌سازی و وادار کردن زندانیانِ سیاسی به تیرِ خلاص زدن به رفقایشان در زندان‌های دهه‌ی شصت را؛ و قتل‌های زنجیره‌ای را که توسط شما و گماشتگانتان در وزارت اطلاعاتِ تحت نفوذتان رُخ داد. وقتی در قتل‌های زنجیره‌ای نزدیک به هزار نفر طی چند سال سلاخی شدند، شما یک تدارکات‌چیِ ساده شدید تا از پاسخگویی شانه خالی کنید و وقتی به جوانان در کوی دانشگاه حمله شد، دست از حمایتشان در خیابان و زندان‌ها کشیدید تا توسط انصار حزب‌الله به خاک و خون کشیده شوند و از پشت بام‌ها به زمین پرت شوند و مفقود شوند و بازماندگانشان به حبس‌های طویل‌المدت محکوم شوند.
وقتی در عاشورای ۱۳۸۸ شکل اعتراضات از راهپیماییِ سکوت فراتر رفت و شعارها از مرزهای تعیینی‌تان عبور کرد؛ مردمی که به واسطه‌ی فضای ایجاد شده توسط شما و ادعای رأی‌های مفقود شده‌تان به خیابان آمده بودند را رها کردید تا کشته شوند و به اعدام محکوم شوند و در زندان‌ها مورد شکنجه قرار بگیرند.
هشتاد و هشت را مشخصاً شما رقم زدید. برای برگشتن به عرصه‌ی قدرتی که از آن بیرونتان رانده بودند. اما حتی آن زمان هم به صندوق رأی پشت نکردید و روی خونِ مصطفی‌ها و بچه‌های کهریزک «حماسه‌ی دماوند» را آفریدید.
ما مردمِ کف خیابان همیشه سیاهی لشکرتان بودیم تا از پایین فشار بیاوریم و شما از بالا چانه بزنید تا بلکه به بازی قدرت دوباره راهتان دهند.
وی در ادامه‌ی نامه‌ی خود با اشاره به ماهیت اصلی اصلاح‌طلبان و طرفداران پهلوی برای شکست خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» نوشت: وقتی مردم در سال ١٣٩۶ و در کف خیابان‌های ایران با شعار «اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» به میدان آمدند و از شما گذر کردند، مانند همیشه پوست انداختید و رنگ عوض کردید و پس از آن بخش بزرگی از نسل دوم‌تان در پیوند با پهلوی و چهره‌سازی از او و چهره‌سوزی از نمایندگان واقعی مردم، خیانتی دیگر را رقم زدند و در جایگاه تئورسین و مشاوران و مباشران درگاه همایونی، حضور مردم را به مصرِف خیابان تعبیر کردند و سهیم شدند شکست خیزش انقلابی ١۴٠١.
گلرخ ایرایی نوشت: مردم از اصلاحات گذر کرده‌اند و شما هنوز بر جنازه‌های تلنبار شده‌ی جوانان ایران، وعده‌های محمد خاتمی را دوره می‌کنید. او در سال ١٣٩٨ پس از کشتار معترضان، ما مردم را امواج مخرب خواند و قدردان مقام عظما شد. حالا دوباره به میدان آمده‌اید تا نوجوانی و جوانی نسل‌های بعد از ما را نیز همچون ما تباه کنید. بعد از آن همه فراز و فرود و بعد از افزایش بینش سیاسی جامعه در سال‌های اخیر، باز به میدان آمدید تا با فریب افکار عمومی شعبده‌ای دیگر به راه اندازید. اما از پشت میله‌های زندان هم دیده می‌شود که نه برای پیروزی در انتخابات بلکه برای شکست مردم به میدان آمده‌اید.
گلرخ ایرایی با تأکید بر تحریم انتخابات، برخی رخدادهایی که به واسطه‌ی نقش اصلاح‌طلبان در دوره‌های مختلف تاریخ جمهوری اسلامی به سرکوب مردم معترض انجامیده را روایت کرد.
پزشکیان در تلویزیونی گفت: «ما قرار نیست برنامه جدیدی بنویسیم و یا سیاست‌های جدیدی در کشور اعلام کنیم زیرا سیاست‌های کلی رهبری (خامنه‌ای) مشخص است، گلرخ ایرانی نوشت: «شما شکست خوردگان «فتح سنگر به سنگر» و «روزنه‌گشایی» حالا برای «راه‌گشایی» به میدان آمده‌اید و در سنگرِ فردی ایستاده‌اید که می‌گوید «قرار نیست برنامه جدیدی بنویسیم یا سیاست جدیدی را اعلام کنیم. چرا که سیاست‌های کلی را خامنه‌ای مشخص کرده است.»
گلرخ ایرایی در پایان نامه‌اش نوشت: «شما همواره گُرد ناامیدی به جامعه پاشیده‌اید و وجودتان فرصتی بود برای بقای بیشتر رژیم و حالا نیز به همین شعبده دلخوش هستید. مردم ایران شما وفاداران به جمهوری اسلامی را فراموش نمی‌کنند.
